Εσένα που σε ξέρω τόσο λίγο

κρίνουμεΠόσο εύκολα και απερίσκεπτα κρίνουμε οι άνθρωποι;
Εσένα που σε ξέρω τόσο λίγο, εσένα που αγαπώ τόσο πολύ.

Όρια. Ανθρώπινα όρια που συνεχώς παραβιάζουμε. Τα δικά μας όρια και όχι μόνο. Αρκετοί από μας πολλές φορές έχει τύχει να ξεπεράσουμε τα όρια που μας έχουν θέσει κάποιοι άλλοι. Εκεί ίσως δημιουργηθεί κάποιο θέμα, αν παραβαίνοντας τα όρια κάποιου τον ενοχλήσουμε ή τον προσβάλλουμε.

Τι γίνεται όμως όταν εμείς οι ίδιοι παραβιάζουμε τα όρια που έχουμε θέσει στον ίδιο μας τον εαυτό;
«Τα όρια, λένε, είναι για να τα ξεπερνάμε». Εγώ θα πω με όριο.
Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω αναιρέσει όλα μου τα όρια προκειμένου να μη δυσαρεστήσω κάποιον από τους ανθρώπους που έχω γύρω μου. Δεν είναι επίσης λίγες οι φορές που κανείς δεν έχει κάνει καμία τέτοια θυσία για μένα. Και καλά κάνουν. Ο καθένας με τον χαρακτήρα του. Ο καθένας μας ξέρει τι είναι καλύτερο για τον εαυτό του και πράττει αντίστοιχα.

Όμως να που τώρα βρίσκομαι σε μια φάση που νιώθω πως δεν ξέρω καθόλου εμένα. Ξέρω τι θέλουν οι άλλοι από μένα μα δεν ξέρω τι θέλω εγώ από μένα. Πόσες φορές έκανα πίσω σε καταστάσεις που έπρεπε να αμυνθώ στο έπακρο. Πόσες φορές διατηρούσα καταστάσεις και σχέσεις που μόνο κακό μου προξενούσαν προκειμένου να μη «πληγωθεί» κάποιος μα πετύχαινα το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Πλήγωσα τόσο πολύ εμένα που πλέον νιώθω πως δε με ξέρω καθόλου. Δεν είναι οι άλλοι εκείνοι που μας στεναχωρούν αλλά εμείς οι ίδιοι μας «κακομεταχειριζόμαστε» όταν επιτρέπουμε στον οποιονδήποτε να μας φερθεί άσχημα.

Διαβάστε επίσης  Προσοχή: Η τεχνολογία βλάπτει σοβαρά την παιδική ηλικία
Advertising

Advertisements
Ad 14

Κάθε φορά εκπλήσσομαι με το πόσο αγνοώ τα θέλω μου και τις ανάγκες μου για να μπει σε προτεραιότητα η ανάγκη κάποιου άλλου. Εμείς οι ίδιοι παραβιάζουμε με τον πιο άσχημο και βίαιο τρόπο τους εαυτούς μας και μετά όλοι οι υπόλοιποι βρίσκουν απλά πρόσφορο έδαφος και συνεχίζουν την άσχημη συμπεριφορά που εμείς ξεκινήσαμε.

Είναι τόσο  εύκολο να κρίνουμε τους υπόλοιπους. Με τόση αυστηρότητα και αυθάδεια σα να  είμαστε παντογνώστες και αλάνθαστοι. Ξεχνάμε όμως να κρίνουμε εμάς. Να κρίνουμε έχοντας το γνώθι σ’αυτόν. Χωρίς αυστηρότητα αλλά ούτε επιείκεια. Να μας κρίνουμε για να μπορέσουμε να μας γνωρίσουμε καλύτερα. Να μας αμφισβητήσουμε και να μπορέσουμε να είμαστε σίγουροι για εμάς. Μα πάνω απ’όλα ξεχνάμε να μας αγαπήσουμε. Μας αγαπάμε επιφανειακά και δε μας γνωρίζουμε ούτε στο ελάχιστο. Ζητάμε ειλικρινείς σχέσεις ενώ εμείς οι ίδιοι λέμε τα μεγαλύτερα ψέματα στους εαυτούς μας.

Αν ο καθένας από μας έκανε μια φορά στο τόσο μια ενδοσκόπηση θα ήταν όλα τόσο εύκολα αρχικά για εμάς. Θα ξέραμε τι θέλαμε και θα ξέραμε τι ζητούσαμε. Δε θα κάναμε πειράματα εις βάρος άλλων ανθρώπων αλλά ούτε σε εμάς.

Το όνομά μου Αρετή-Ειρήνη(παρόλο που στο 2ο δεν ακούω ποτέ).Καταγόμενη από την πανέμορφη Λιβαδειά.
Φοιτήτρια του τμήματος Τεχνών Ήχου και Εικόνας στην Κέρκυρα!
Μεγάλη αγάπη για τη φωτογραφία όπως και για τη λογοτεχνία και την ποίηση.
Δεν υπάρχει στιγμή της ημέρας που να μην ακούω μουσική με ιδιαίτερη αδυναμία στην Ελληνική!

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Μουσική τζαζ και τέχνη

Η τέχνη της τζαζ στη ζωγραφική είναι βασισμένη στη μουσική,
μυστικά για πηχτές σούπες

Μυστικά για πηχτές σούπες

Τα μυστικά για πηχτές σούπες ξεκινούν με μια βασική αρχή,