Στη ζωή μας έχουμε συνηθίσει να χαρακτηρίζουμε ξένο οτιδήποτε δεν αρμόζει στη γενικότερη φιλοσοφία που επικρατεί γύρω μας. Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι ίσως είσαι εκτός εποχής; Όπως θα σου έλεγε κι εκείνος ο φίλος που ακολουθεί τη νόρμα της κοινωνίας, είσαι πολύ ρομαντικός για τις μέρες μας αγαπητέ μου φίλε. Ο ρομαντικός είσαι εσύ που πιστεύεις ότι μπορεί να υπάρξει ένα καλύτερο αύριο για ‘σένα και τα παιδιά σου. Υποστηρίζεις ακόμα πως οι αξίες και τα ιδανικά τούτου του κόσμου μπορούν να μας σώσουν από την καταστροφή στην οποία με μαθηματική ακρίβεια οδηγούμαστε, αν δεν έχουμε οδηγηθεί ήδη. Προσπαθείς με κάθε τρόπο, με όποιον τρόπο έχεις, να εναντιωθείς στην αδικία και να βοηθήσεις τους αδύναμους που υπάρχουν γύρω σου.
Είσαι εκείνος που έχει δει κατάματα την άλλη πλευρά των ανθρώπων, όχι εκείνη την αγγελικά πλασμένη που φαίνεται μερικές φορές, αλλά την άλλη, την άδικη και σκληρή. Παρ’ όλα αυτά, εσύ επιμένεις να ζεις στο ροζ συννεφάκι σου όπως πολλοί θα σου έλεγαν και πιστεύεις πως εκεί έξω υπάρχουν και άγγελοι που χάνονται κάπου ανάμεσα στη βαβούρα που κάνουν οι υπόλοιποι. Γι’ αυτό τον λόγο, δίνεις ακόμα αξία σε δύο χέρια που θα σε πάρουν αγκαλιά και σε δύο μάτια τα οποία θα γίνουν αντανάκλαση του χαμόγελού σου. Φωνάζει η ψυχή σου ότι τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν κι ας τους έχει φάει το σκοτάδι. Υπάρχουν κι ας τους είδες ελάχιστες φορές ή και καθόλου μέχρι τώρα, αλλά ξέρεις ότι κάπου εκεί έξω βρίσκονται.
Έχεις μάθει να βλέπεις τη θετική πλευρά της ζωής κι όχι τη μίζερη και θλιβερή που κάποιοι θέλουν να διατηρούν. Η ζωή δεν είναι ο παράδεισος. Ποιος άλλωστε υποστήριξε κάτι τέτοιο; Ούτε όμως είναι και η κόλαση. Μείγμα παράδεισου και κόλασης είναι. Το κλειδί στην υπόθεση αυτή, είναι ποια πλευρά εσύ θες να δεις. Εσύ έχεις τα πινέλα και τα χρώματα, πάρτα και ζωγράφισε. Κι αν διαλέξεις να παραμείνεις ανάμεσα σε εκείνους τους ρομαντικούς,να θυμάσαι πως το διαφορετικό και το ασυμβίβαστο πάντα έκανε τη διαφορά με οτιδήποτε κι αν συνεπάγεται αυτό.
