Το λιγότερο που μπορεί να γραφτεί είναι τούτο εδώ. Ένα άρθρο. Ένα απλό κείμενο. Μια συζήτηση μεταξύ όλων μας ή ένας ακόμα σωρός λέξεων από σκέψεις. Εικόνες που περιγράφονται μέσα από φράσεις και σχηματίζουν αυτήν εδώ την αφιέρωση. Για τα παιδιά όλου του κόσμου.
Αυτό είναι για τα παιδιά που βρίσκονται σε ξεχασμένες χώρες που το μόνο που μπορεί να συναντήσουν είναι αρρώστιες και δυστυχία. Για αυτά τα παιδιά που καθημερινώς παλεύουν για τη ζωή τους και αφήνονται στα χέρια ενός ξεχασμένου θεού που δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Για τα παιδιά που πρωταγωνιστούν στους πολέμους και στην πείνα. Να ξέρετε πως είστε ήρωες και όχι θύματα.
Αυτό είναι για τα παιδιά που βρίσκονται σε σκοτεινές γειτονιές. Σε γειτονιές σαν αυτές που βλέπεις στους εφιάλτες σου. Που έρχονται αντιμέτωπα με τη βία και το εμπόριο. Που έρχονται αντιμέτωπα με τον άνθρωπο. Για τα παιδιά που κοιμούνται σε χαρτόκουτα και ονειρεύονται ένα ζεστό σπίτι. Που η καρδιά τους είναι ζεστή και ανοιχτή. Να ξέρετε πως είστε πλούσια και όχι φτωχά.
Αυτό είναι για τα παιδιά που βρίσκονται σε γκρεμισμένα σπίτια. Σε σπίτια σαν αυτά που βλέπεις απέναντι από το σπίτι σου. Που είναι δυστυχισμένα και εγκλωβισμένα και που κατοικούν με μια αρρωστημένη οικογένεια. Για αυτά τα παιδιά που στο δρόμο θα ντραπούν να σε κοιτάξουν μη τυχόν και δεις τα μάτια τους και καταλάβεις. Να ξέρετε πως είστε φοβισμένα όχι ντροπιασμένα.
Αυτό είναι για τα παιδιά που βρίσκονται στο σπίτι σου. Που κοιμούνται στο δίπλα δωμάτιο. Γι αυτά τα παιδιά που περιμένουν να πάρουν μόνο αγάπη και τίποτε άλλο. Για τα παιδιά του νέου κόσμου. Και κάθε φορά που θα ξεχνάς άνοιξε την κουρτίνα του σπιτιού σου ή κάνε μια βόλτα στη γειτονιά σου. Ή ακόμα πιο απλά άνοιξε την πόρτα του δίπλα δωματίου. Βοήθησε η ζωή ενός παιδιού να είναι χαρούμενη. Όπου κι αν βρίσκεται αυτό. Για τα παιδιά του νέου κόσμου.
