Η ζήλια είναι ένα συναίσθημα που πηγάζει τις περισσότερες φορές από την ανασφάλεια. Ζούμε σε μια εποχή που το “κέρατο” και το ψέμα είναι πράγματα συνηθισμένα. Πονάνε όμως πολύ και δεν μπορούμε να τα αποδεχτούμε, οπότε συχνά δημιουργείται ο φόβος ότι ο δικός μας άνθρωπος θα μας προδώσει. Μπορείς όμως να ζεις σε μια σχέση έχοντας μέσα σου τόσες αμφιβολίες; Μήπως το θέμα είναι δικό σου και όχι τόσο δικό της;
Καλώς ή κακώς, οι πιθανότητες να σε προδώσει ο άλλος είναι πολλές. Αυτό που έχει σημασία όμως είναι ότι εσύ δεν μπορείς να ελέγξεις την κατάσταση. Δεν έχει νόημα ούτε να ελέγχεις τα μηνύματά του/της, ούτε να ελέγχεις τις κλήσεις του. Ψάχνεις για να βρεις. Εάν εκείνη θέλει να σε απατήσει ή να σου πει ψέματα θα το κάνει, κι αν δεν το κάνει, θέλεις να το κάνει μόνο και μόνο από φόβο μην τον ανακαλύψεις;
Κι αν το κάνει εσύ τι θα’ έχεις να θυμάσαι; Τον εαυτό σου μέσα στην υστερία, το άγχος και το φόβο, ξεχνώντας κάθε ξέγνοιαστο κομμάτι της σχέσης σας, κολλημένο στην ιδέα ότι κάτι σου κρύβει, ότι κάτι πάει λάθος; Δεν είναι κρίμα; Πιο ανώδυνο μου φαίνεται να ζεις για το τώρα και να αγχωθείς όταν γίνει όντως κάτι, να πονέσεις και να το ξεπεράσεις, παρά να τρέχεις για να προλάβεις το αναπόφευκτο. Το πρώτο συνεπάγεται ένα τέλος με πόνο, το δεύτερο όμως έναν πόνο χωρίς τέλος.
Ζηλεύουμε όταν δεν θεωρούμε τον εαυτό μας άξιο να κρατήσει τον άλλον. Οφείλεις να είσαι περήφανος για τον εαυτό σου, να τον αγαπάς, και να πιστεύεις σε όλα όσα έχει να προσφέρει. Με το να ζηλεύεις παθολογικά, το μόνο που καταφέρνεις είναι να τον υποτιμάς, κυρίως στα δικά σου μάτια.
Και στην τελική, αν είναι ο άνθρωπος αυτός ικανός να σε απατήσει ενώ εσύ είσαι εντάξει απέναντί του,τότε σίγουρα δεν είναι άξιος να υπάρχει στη ζωή σου. Αργά ή γρήγορα θα πρέπει να τον αφήσεις πίσω σου. Μη φοβάσαι να πληγωθείς. Εσύ να δίνεις όλα όσα θες να δώσεις, να κάνεις αυτό που νιώθεις και μόνο κέρδος θα έχεις. Γιατί πολλές φορές θα μετανιώσουμε για πολλά, ποτέ όμως για όσα θέλαμε να κάνουμε και τα κάναμε.
Και για το φινάλε, μην ακούς αυτούς που λένε ότι όποιος δε ζηλεύει δεν είναι ερωτευμένος. Προφανώς εννοούν την καλή τη ζήλια, που σε φέρνει κοντά στον άλλον, όχι μακριά του. Η ζήλια δεν έχει να κάνει με τον άνθρωπο που έχουμε απέναντι μας, αλλά με τον εαυτό μας, με αυτό που έχουμε μέσα μας.
Σύνταξη κειμένου: Δανάη Τσαντήλα
Επιμέλεια κειμένου: Μπράιτ Κλεοπάτρα
