Πιάνω συχνά τον αδύναμό μου εαυτό να ψαχουλεύει το σεντούκι των αναμνήσεων. Δεν είμαι υπερήφανος για κάτι τέτοιο φυσικά, αλλά είναι εκείνες οι στιγμές αδυναμίας που θέλω να υποκύψω στο γλυκό πάθος των λαθών μου. Ένα από αυτά είσαι και εσύ, αλλά προτιμώ να το κρατάω σε εκείνο το σεντούκι, χωρίς να θέλω να στο πω. Θέλω να έχω κάτι εντελώς για μένα, γιατί σαν προσπάθησα να αφήσω ξένα χέρια να κοιτάξουν εκείνες τις φωτογραφίες του παρελθόντος άκουσα γέλια, ειρωνείες, ψεύτικα χαμόγελα και υποκριτικά δάκρυα.
Τη μια στιγμή θέλεις να χαρίσεις κάτι σε κάποιον και την άλλη μένεις σύξυλος και κενός σε μια σκληρή πραγματικότητα που εν μέρει την είχες προφητέψει κάποτε αλλά πίστευες ότι θα την απέφευγες με την επιλογή των κατάλληλων ανθρώπων. Τελικά αυτό που φοβήθηκες να σου συμβεί, άφησες τα πάθη σου και την αγάπη σου στις αδυναμίες σου, να το κάνουν μια πραγματικότητα.
Κατάφερες να πετάξεις την καρδιά σου! Εκείνο το πολύτιμο σεντούκι που έκρυβες μέσα στο στήθος σου, το άφησες ανοιχτό για κάποιον, που κατέληξε να σκορπίζει τις φωτογραφίες, τις ιδέες, τα όνειρά σου και τις αναμνήσεις σου στον ψυχρό χειμερινό αέρα. Άνοιξες την πόρτα σου σε κάποιον μονάχα για να κλειδωθείς εσύ απ’ έξω. Κοιτούσες από μια μικρή χαραμάδα την ασχήμια του κόσμου στο πρόσωπο του ανθρώπου που θυσίασες τον εαυτό σου, ενώ τον έβλεπες, ό,τι σου έδινε ζωή, να το κομματιάζει σαν ήταν ένα απλό χαρτί. Μονάχα τότε κατάλαβες και σεβάστηκες, πως σε εκείνο το χαρτί, που θέλησες να χαρίσεις σε κάποιον, ήταν γραμμένη ολόκληρη η ιστορία σου. Ο θησαυρός σου, που αξίζει μονάχα μια φορά στη ζωή σου να τον μοιραστείς με κάποιον.
Ήθελες όμως και πάλι να μοιράζεσαι εκείνο το σεντούκι γιατί άκουγες από άλλα άτομα πως είχαν χάσει προπολού το δικό τους. ΠΙΣΤΕΥΕΣ πως ένα άτομο που έχει χάσει ήδη μια φορά κάτι στη ζωή του εκτιμάει την σοβαρότητα της απώλειας και ΝΟΜΙΖΕΣ ότι δεν θα έκανε κάτι τόσο αποτρόπαιο. Έλεγες πως κάποιος που έχει δει την σκληρότητα του κόσμου δεν θα ήθελε να γίνει μέρος της. Κάποτε είχες δει κάποιον να καίει το χέρι του και νιώθοντας τον πόνο που του άφησε, προστάτευε κάποιον άλλον από το να κάνει το λάθος του.
Σου έχω νέα λοιπόν! Και τα δυο σου χέρια έχουν καεί εδώ και καιρό! Το σεντούκι της καρδιάς σου είναι άδειο. Η κλειδαριά παραβιασμένη και το εσωτερικό του άδειο γιατί δεν κράτησες κάτι για ‘σένα. Ποιος κλέφτης δεν θα ήθελε να κλέψει ένα πλούσιο σπίτι όταν τον προσκαλούν και του λένε πως θα λείψουν οι σπιτονοικοκύρηδες;
Μην ψάξεις να κατηγορήσεις κάποιον! Όλα τα δάχτυλα δείχνουν εσένα. Κοιτάς για δαχτυλικά αποτυπώματα γύρω από το άδειο σεντούκι σου για να βεβαιωθείς πως όντως το άτομο, που εμπιστευόσουν τυφλά, ήταν ο δράστης. Πράγματι θα βρεις κάτι. Κηλίδες αίματος είναι αυτό που αχνοφαίνεται στην άκρη του και στο εσωτερικό του; Εκεί που κάποτε είχες τον θησαυρό σου υπάρχει το πορφυρό αυτό υγρό. Θα μου πεις βέβαια πως οι πληγές τους ήταν ακόμα φρέσκιες και ανοιχτές όταν τους άφησες να κοιτάζουν εκεί μέσα…
ΚΟΙΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΗΛΙΘΙΕ! Αυτό είναι το δικό σου αίμα. Οι φωτογραφίες σου που αιμορραγούσαν σαν τις έσχιζε με το μαχαίρι. Οι λέξεις του που σαν μαχαίρια διαπερνούσαν το σώμα σου. Αν ακούσεις καλύτερα ίσως ακούσεις τις κραυγές από τα όνειρά και τα σχέδια που έκανες μαζί του. Πιάνεις το στήθος όταν συνειδητοποιείς το λάθος σου και πόση ώρα βάδιζες μέσα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο χωρίς έξοδο διαφυγής. Μα εκεί δεν θα βρεις κάτι. Μονάχα περισσότερο αίμα στα δικά σου χέρια, γιατί τότε κατάλαβες πως τόσο καιρό πετούσες, με εκείνες τις παλάμες, την καρδιά σου σε άτομα που λάτρευαν ένα τέτοιο φρικαλέο θέαμα δίχως σεβασμό για ‘σένα.
