Ξύπνησα μια μέρα και σταμάτησα να εκπλήσσομαι. Ένας ιός λέει και μάλιστα θανατηφόρος απειλεί σε παγκόσμιο επίπεδο την ζωή όλων μας. Έτσι λοιπόν μου απαγορεύτηκε η έξοδος από το σπίτι μου. Περιορίστηκε η ελευθερία μου. Διετάχθει η χρήση μάσκας. Προέκταση του χεριού μου η αστυνομική μου ταυτότητα.
Ξύπνησα μια μέρα και είδα μια παγκόσμια οικονομία να καταρρέει. Έναν πλούτο να συντηρείται αβίαστα στα σαλόνια που μπορούν να τον βαστάξουν και μια φτώχεια να μαστίζει ολοένα και περισσότερους από εμάς. Συνέπεια οι απανωτές ειδήσεις δεκάδων αυτοκτονιών λόγω αδυναμίας ανταπόκρισης στο κατώφλι των νέων επιβεβλημένων συνθηκών.
Ξύπνησα μια μέρα και διάβασα περί σεξουαλικής κακοποίησης γυναικών. Ένα τεράστιο κίνημα έκανε την εμφάνιση του, το ονομαζόμενο «me too». Δεν άργησε να λάβει αλματώδη έκταση στο ελληνικό προσκήνιο και παρασκήνιο. Ορισμένες γυναίκες υπέστησαν σοβαρή ψυχολογική, σωματική και συναισθηματική βία. Βρέθηκαν θύματα από την δύναμη που επέδειξαν άντρες με αντρουά διάθεση, μάτσο αρρενωπότητα, και πολλά κιλά ανασφάλειας με παράλληλα τα σημάδια εγκληματικότητας και παντελούς έλλειψης νόησης.
Ξύπνησα μια μέρα και βομβαρδίστηκα από ειδήσεις που αφορούν αιφνίδιες απώλειες γυναικών. Σχεδόν η μια γυναικοκτονία να διαδέχεται την άλλη. Γυναίκες ευάλωτες και ανυπεράσπιστες, άλλες μητέρες, άλλες σύζυγοι στο βωμό της οικογενείας, της σχέσης, της συντροφικότητας, της δέσμευσης, της πίστης, της αφοσίωσης έχαναν την ζωή τους. Προδομένες από το ίδιο το αίμα της αγάπης τους.
Ξύπνησα μια μέρα και έμαθα για ένα διεθνές κύκλωμα μαστροπείας, ναρκωτικών, λαθρεμπορίου, βιασμών και υπεξαίρεσης χρημάτων που υποβόσκει σε ένα προβεβλημένο, δημόσιο, στραφταλιζέ, ινφλουένσινγκ κοινωνικό στερέωμα, δυσδιάκριτο εξαιτίας της τόσης χρυσόσκονης που το περιβάλλει. Κάπου εκεί αμφιταλαντεύτηκα μήπως παρακολουθώ μια κακοπαιγμένη κινηματογραφική αμερικανιά ή όντως αποτελεί μέρος της πραγματικότητας μου!
Ξύπνησα μια μέρα και διαπίστωσα πως έλειπαν άνθρωποι από την ζωή μου. Άτομα εφησυχασμένα στην ιδιότητα των φίλων, των κολλητών και της παρέας. Δεν είχαν τον χρόνο, και την αντοχή – ανοχή να ενδιαφερθούν για εμένα. Άτομα που δεν γνωρίζουν τι σημαίνει ειλικρίνεια και αλήθεια. Προστατευμένα στον μικρόκοσμο τους. Βουτηγμένοι στις ανασφάλειες τους, προβάλλοντας απροκάλυπτα μια κοφτερή αδιαφορία που σχίζει συναισθηματικά. Άτομα που αρέσκονται να ασχολούνται μόνο με την καμπούρα τους διαθέτοντας ένα γεμάτο αποθεματικό δικαιολογιών στην κάθε πρόκληση.
Ξύπνησα μια μέρα και έχασα τις ενδιάμεσες εποχές. Έλειπε η Άνοιξη και το Φθινόπωρο. Επρόκειτο για μεταβατικούς μήνες αναντικατάστατους εφόσον προετοιμάζουν διασφαλίζοντας την αρμονικά ομαλή μετάβαση της φύσης στην έκθεση ακραίων καιρικών φαινομένων, είτε με υψηλές, είτε με χαμηλές θερμοκρασίες. Παρατηρούμε λοιπόν φανερά την επήρεια με θύμα εδώ, τον καιρό στο διάβα αυτής της κακόβουλης δραστηριότητας μέχρι και δόλιας εμπλοκής σε βάρος της γης μας. Ηθικός αυτουργός αυτής της αλλαγής; Ο άνθρωπος φυσικά που ζει με την ψευδαίσθηση πως του ανήκουν τα πάντα και οι πάντες !
Ξύπνησα μια μέρα και βρέθηκα να βομβαρδίζομαι από φαγητά, γλυκά και αλμυρά, σνακ. Μαγειρικές εκπομπές, σεφ, συνταγές, εστιατόρια, φαστ φουντ, θαρρείς και γράφτηκε άτυπα μια κοινή συνταγογράφηση που περιλαμβάνει συνεχώς ποσότητες φαγητού ως αντιβίωση στην επιταχυνόμενη υποβάθμιση του κόσμου, φυσικά και κοινωνικά. Φτάσαμε να ταΐζουμε το σώμα με φαγητά και τον εγκέφαλο με φθηνές απομιμήσεις ξένων επιθυμιών,ως επιβεβαίωση της ύπαρξης μας. Επιθυμίες τους που φροντίζουν επιτυχώς να γίνονται ανάγκες μας.
Ξύπνησα μια μέρα και αντιλήφθηκα πως αλλάζουν όλα και όλοι γύρω μου με ένα τρόπο αιφνίδιο, απότομο και παγερό. Γεμίσαμε από ευερέθιστους, ψυχικά διαταραγμένους, αγενείς, αμετροεπείς, ανέντιμους και δόλιους. Φοβάμαι πως αρχίζουμε να οικειοποιούμαστε και πια να συνηθίζουμε την παρανομία, την αναρχία, την ανηθικότητα, το κακό σε όλες του τις εκφάνσεις. Οι άνθρωποι δειλιάζουν ολοένα και περισσότερο να προτάξουν ανάστημα για να υπερασπιστούν την ακεραιότητα, την ηθική, τις αξίες, την αγάπη, την αλήθεια και την δικαιοσύνη. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως εγώ δεν θα αλλάξω. Δεν θα δειλιάσω.
Εύχομαι να ξυπνήσω μια μέρα και όλα αυτά να αποτελούν όντως ένα κακογραμμένο σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Να μοιάζουν με έναν εφιάλτη που οι νυχτερινοί τρόμοι που προκαλεί να τελειώνουν στο πρώτο πρωινό ξύπνημα. Εύχομαι έστω να αποτελούν μια μέρα όλα αυτά ένα αποκύημα της φαντασίας μου. Μιας φαντασίας που δοκιμάζει να διοχετεύσει την περίσσια μου δημιουργικότητα που είναι έτοιμη να ξεχειλίσει, δείχνοντάς της νέους δρόμους εκτόνωσης ακόμη και αν κινούνται σε πιο σκοτεινούς δρόμους. Εύχομαι μια μέρα να ξυπνήσω και το σήμερα να αποτελεί χθες !
