Ονομάζομαι Αλεβίζου Θέμις και είμαι πτυχιούχος στο τμήμα της ψυχολογίας με κατεύθυνση στην ειδική αγωγή. Αυτήν την περίοδο, εκπαιδεύομαι ,επίσης, στην Γνωστική - Συμπεριφορική ψυχοθεραπεία.
Όταν έχω ελεύθερο χρόνο, μου αρέσει να διαβάζω βιβλία, να ακούω μουσική και να γράφω. Κλείνοντας, θα αφήσω εδώ αυτό το quote : "Don't forget to tell yourself positive things daily."
Εσύ πώς αντιδράς στην αρνητική κριτική που λαμβάνεις; Δε νιώθεις καλά με τον εαυτό σου. Έχεις πάρει λίγα παραπάνω κιλά τελευταία, και το πρόσωπό σου έχει γεμίσει σημάδια.…
Μια καθημερινότητα, γεμάτη άγχος Έχω πολύ άγχος. Οι σκέψεις μοιάζουν πιο δυνατές από εμένα. Σε παρακαλώ, μη με κοιτάς έτσι. Δεν το επέλεξα. Ζω με αυτό και με κουράζει. Μουδιάζουν…
Ας βγάλουμε τη μάσκα του ψυχρού ανθρώπου. Ο ψυχρός άνθρωπος είναι αυτός που μπορείς να πιάσεις χωρίς να αγγίξεις. Εκείνος που καταλαβαίνεις χωρίς να τον νιώσεις. Ο ψυχρός άνθρωπος…
Φαντάσου να έλεγες σε όλα “ναι” Σου κάνουν μια ερώτηση, σου ζητάνε μια χάρη, μια εξυπηρέτηση. Ίσως έρχεσαι σε δύσκολη θέση. Δε συμφωνείς. Μια φωνή μέσα σου ξέρει πως…
“Αγκαλιά. Μια θεραπεία διαφορετική.” “Φοβάσαι. Κλαις. Δεν εκτιμάς πια τον εαυτό σου. Δεν πιστεύεις σε αυτόν. Νιώθεις μικρός και τα προβλήματά σου τόσο μεγάλα. Θες να θεραπευτείς. Θες να…
Η καραντίνα, το παρόν μας. “Ξέρω ότι η περίοδος της καραντίνας σε πιέζει, σε κουράζει και σε αγχώνει. Ξέρω πως δεν μπορείς να το ελέγξεις, δεν είναι στο χέρι σου…
Ήρθε αυτή η μέρα και φέτος. Ανοίγω τις κούτες, βγάζω τα στολίδια, το δέντρο και τα εκατομμύρια λαμπάκια που στολίζουν κάθε χρόνο το σπίτι μου. Έχω βάλει χριστουγεννιάτικα τραγούδια…
Ο θυμωμένος άνθρωπος, έχει στα μάτια ένταση, πάθος για ζωή και νεύρο. Ο θυμωμένος άνθρωπος, ζητά δικαιοσύνη, ισότητα και αποδοχή. Ζητά συμφωνία και έχει απαιτήσεις. Απαιτήσεις από τους άλλους, κι…
“Είσαι φορτισμένος συναισθηματικά, το ξέρω. Νιώθεις μια θλίψη, ένα βάρος στην καρδιά σου. Είναι τόσα πολλά αυτά που σκέφτεσαι, που δεν μπορείς να τα βάλεις σε λέξεις για να τα…
Το περιβάλλον καταστρέφεται. Το ξέρουμε, το βλέπουμε, το διαβάζουμε, το ακούμε και το βιώνουμε. “Βγαίνεις από το σπίτι σου το πρωί, κοιτάς γύρω σου και αντικρίζεις έναν κάδο σκουπιδιών…
Οι άνθρωποι, από τη φύση μας, είμαστε κοινωνικά όντα. Θέλουμε τη συναναστροφή, τον κόσμο, τη φασαρία και το συναίσθημα της συντροφικότητας. Θέλουμε τις σχέσεις, τη συζήτηση, ακόμα και τον τσακωμό.…
“Πέρασε αρκετός καιρός για να το πάρω τελικά απόφαση. Πέρασα από αρκετές φάσεις μέχρι να κατανοήσω πως αυτό είναι το πολυτιμότερο δώρο που μπορώ να κάνω στον εαυτό μου.…
Πολλές φορές στην καθημερινότητά μας, λέμε “συγγνώμη” για να δεχτούμε ένα απλό “εντάξει, δεν πειράζει” και όλα να είναι ξανά όπως πριν. Κι αν ρωτήσεις, θα σου πουν πως έχουν…
” Αν με ρωτήσεις να σου πω πότε ξεκίνησε, δεν ξέρω. Δεν ξυπνάς μια μέρα και αναγνωρίζεις πως έχει κατάθλιψη. Δεν είναι τόσο απλό. Κρύβει πίσω του καταστάσεις και σκέψεις,…
Φορτώνουμε την εβδομάδα μας με δραστηριότητες. Φτιάχνουμε την εβδομάδα μας με πρόγραμμα, την οργανώνουμε. Την τάδε μέρα, τάδε ώρα, μην ξεφύγει κανένα λεπτό της ημέρας που δεν έχουμε κάτι τέλεια…
“Άλλες φορές χαμογελάω πολύ, σχεδόν χαζογελάω. Άλλες κλείνομαι μέρες στο δωμάτιό μου και δε μιλάω παρά μόνο στον εαυτό μου. Άλλες φαίνεται πως δε νιώθω τίποτα, λες και δεν είναι…
“Οι άνθρωποι συνηθίζουμε να δίνουμε μεγάλη σημασία στα χρώματα, ακόμα και ασυνείδητα. Συνδυάζουμε τα χρώματα με ρούχα, καταστάσεις, ανθρώπους, ακόμα και εποχές. Το περιβάλλον του ατόμου είναι γεμάτο χρώματα. Και…
“Αν κλαίει εκείνη είναι ανώριμη, υπερβολική και γκρινιάρα. Όταν κλαίει αυτός είναι δειλός και λιγότερο αρρενωπός. Βιαζόμαστε να χαρακτηρίσουμε τους ανθρώπους αδύναμους, χωρίς να σκεφτούμε πόση δύναμη χρειάζεται για να…
“Μαμά, μπαμπά είμαι ομοφυλόφιλος. Και θέλω επιτέλους να σας το πω, να το βγάλω από μέσα μου. Θέλω να σταματήσω να κρύβομαι και να σκαρφίζομαι φθηνές δικαιολογίες για δήθεν…
Να σε ρωτάνε “Πώς είσαι;”, “Πώς νιώθεις;”, “Τι έχεις;”, “Τι χρειάζεσαι;” και να απαντάς “Δε ξέρω”. “Ένα συναίσθημα κενό, δε ξέρω αν σου έχει τύχει”. Δεν το καταλαβαίνουμε, το…
“Με θυμάμαι από μικρή που είχα ένα κοντομάνικο μπλουζάκι και το φορούσα συνέχεια. Δεν ήθελα με τίποτα να το αλλάξω. Ακόμα και όταν μεγάλωσα λίγο, και δε μου έκανε πια…
“Πού τριγυρίζει πάλι το μυαλό μου; Πρέπει να συγκεντρωθώ και να τελειώσω τις υποχρεώσεις μου. Δεν έχω βέβαια και πολλή όρεξη. Μήπως να το κάνω αύριο; Ναι ναι αύριο…