Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις στο θρίλερ διαδοχής για την επόμενη (πολυαναμενόμενη) ταινία του κορυφαίου γόη James Bond (Hugh Jackman, Idris Elba, Ryan Gosling, Michael Fassbender και Scott Mendelson, εκτός από τον ίδιο δικό μας Daniel Craig) ακολουθεί μια κατάβαση στην ιστορία του Mr. Bond, James Bond. Και ποιος δεν έχει λατρέψει το Βρετανό πράκτορα του Ian Fleming μέσα από τις αμέτρητες ταινίες που έχει πρωταγωνιστήσει;
Σε ένα διάστημα μεγαλύτερο του μισού αιώνα, 7 διάσημοι ηθοποιοί ενσάρκωσαν «007» σε όχι μια, όχι δύο, αλλά 26 παραγωγές: Ξεκινώντας από τον περιβόητο Sean Connery μέχρι τον σκληρό Daniel Craig, οι David Niven, George Lazenby, Roger Moore, Timothy Dalton και Pierce Brosnan μας θύμισαν ότι η ζωή περιέχει πλεκτάνες και αδυσώπητους κακοποιούς που πρέπει να τιμωρηθούν…
Sean Connery: 1962–71, 1983
Επρόκειτο περί αποκάλυψης που ήρθε στο πρόσωπο του Sean Connery. Η παραγωγή αρχικά ήταν απρόθυμη να δεσμευθεί για μια σειρά ταινιών με πρωταγωνιστή τον Connery, αλλά τελικά έκανε αρκετές ταινίες: Dr. No (1962), From Russia With Love (1963), Goldfinger (1964), Thunderball (1965), You Only Live Twice (1967), Diamonds Are Forever (1971) και Never Say Never (1983). Και οι επτά ταινίες ήταν εμπορικά επιτυχημένες και ο James Bond του Connery, επιλέχθηκε ως ο τρίτος δημοφιλέστερος ήρωας στην ιστορία του κινηματογράφου από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.
Ο μεγάλος δημιουργός Ian Fleming, αρχικά προέβαλε πολλές αμφιβολίες για τον Connery δηλώνοντας πως: «Δεν ήταν αυτό που οραματίστηκα για την εμφάνιση του James Bond. Έψαχνα για τον μέγα διοικητή Bond και όχι για ένα κασκαντέρ», προσθέτοντας ότι ήταν ακατάλληλος για το ρόλο (μυώδης, υπέρ του δέοντος ψηλός και Σκωτσέζος) και πιθανώς να μη διέθετε τα ανάλογα σεξουαλικά χαρίσματα. Παρόλα αυτά, ο Fleming άλλαξε γνώμη μετά την επιτυχή πρεμιέρα του Dr. No. Ήταν τόσο εντυπωσιασμένος από το τελικό αποτέλεσμα, που δημιούργησε έναν μισό-Σκωτσέζο, μισό-Ελβετό χαρακτήρα Bond στα μεταγενέστερα μυθιστορήματά του.
Στοιχεία κλειδιά στην καριέρα του Connery ως Bond ήταν ένα παρ’ ολίγον θανάσιμο ατύχημά του κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του Thunderball το 1965, όταν ένα διαχωριστικό από πλεξιγκλάς μέσα σε μια πισίνα γεμάτη καρχαρίες αποδείχτηκε ασταθές και ένας καρχαρίας κινήθηκε απειλητικά εναντίον του. Ο Connery εγκατέλειψε αμέσως την πισίνα και ευτυχώς κανείς δεν κινδύνεψε. Ένα άλλο στοιχείο είναι η περούκα του, την οποία ο Connery αναγκάστηκε να φοράει σε κάθε ταινία, γιατί είχε αρχίσει να μην έχει τόσο πλούσια χαίτη από τα 21 του χρόνια. Παρόλα αυτά, δεν τον εμπόδισε να παίζει σε ρόλους και θεωρείται ακόμη ένας από τους κορυφαίους 7 του 007…
David Niven: 1967
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960, ο Αμερικανός παραγωγός Charles K. Feldman απέκτησε τα δικαιώματα για την ταινία Casino Royale. Μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια να συμπεριληφθεί η ταινία ως μέρος της επίσημης σειράς ταινιών του Bond, που ξεκίνησε ο Connery, αποφάσισε να το μετατρέψει σε τον James Bond σε μια παρωδία…
Η ταινία ξεκινάει με τον David Niven να υποδύεται τον συνταξιούχο 007. Ο «Μ» τον ικετεύει να να έρθει πίσω και να δουλέψει και όταν ο Bond αρνείται, το αρχοντικό του άμεσα ανατινάζεται! Ο «Μ» σκοτώνεται στην έκρηξη και Bond αναλαμβάνει τη θέση του, καταστρώνοντας ένα παμπόνηρο σχέδιο. Αποφασίζει να μετονομάσει όλους τους πράκτορες σε James Bond για να μπερδέψουν τον εχθρό. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να παίξουν τελικά τον Bond εκτός από τον David Niven, οι: Terence Cooper, Woody Allen, Joanna Pettet, Daliah Lavi, Peter Sellers και Ursula Andress…!!!
George Lazenby: 1968
Το 1968, μετά τον Sean Connery, o παραγωγός Albert R. Broccili συνάντησε για πρώτη φορά τον Lazenby, όταν χρησιμοποιούσαν τον ίδιο κουρέα. Αργότερα τον είδε στο διαφημιστικό του Big Fry και νοιώθοντας πως θα μπορούσε να είναι ένας πιθανός Bond, τον καλεί για ένα δοκιμαστικό οθόνης…
Ο Lazenby πήγε ντυμένος με διάφορα στοιχεία της ενδυματολογικής επιταγής α λα Bond, όπως ένα ρολόι Rolex Submariner και ένα κοστούμι Savile Row. Ο Broccoli του πρόσφερε μια οντισιόν και όταν ο Lazenby χτυπάει κατά λάθος στο πρόσωπο έναν επαγγελματία παλαιστή, ο οποίος ήταν κασκαντέρ, ο Broccoli εντυπωσιάζεται με την ικανότητά του να γίνεται επιθετικός και του προσφέρει τη θέση. Αργότερα, ο σκηνοθέτης Peter R. Hunt ισχυρίστηκε: «Θέλαμε κάποιον που να ξεχειλίζει από σεξουαλικότητα και πιστεύαμε ότι αυτός ο άνθρωπος το έχει. Απλά περιμένετε μέχρι να τον δουν οι γυναίκες στη μεγάλη οθόνη… Δεν ισχυρίζομαι πως είναι ηθοποιός. Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ ενός ηθοποιού και ενός κινηματογραφικού αστέρα. Δηλαδή δεν μπορούσαν να βρουν κάποιον σαν τον Gary Cooper, όταν ήταν ένας κοινός ηλεκτρολόγος;»
Τον Ιούλιο του 1969, ο Lazenby επιστρέφει στο σπίτι στο Queanbeyan για να δει τους γονείς του. Τους λέει ότι είχε 18 ταινίες για να αποφασίσει αν θα πρωταγωνιστήσει ή όχι. «Όλα είναι εμπορικά σκουπίδια, καθώς ο αρρενωπός τύπος παίρνει το κορίτσι στο τέλος της Μάχης της Βρετανίας. Θα πρέπει να περιμένω και να δω πως θα εξελιχθούν τα σενάρια». Στο στάδιο αυτό πάντως, ο Lazenby είπε ότι σκόπευε να πρωταγωνιστήσει στην πρώτη του Bond ταινία, The Man With The Golden Gun, η οποία έμελλε να είναι και η τελευταία του…
Roger Moore: 1973–1985
Λόγω των εμφανίσεών του σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές -κάποιες από αυτές μακροχρόνιες- ο Roger Moore δεν ήταν διαθέσιμος για το ρόλο του James Bond για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Παρά το γεγονός ότι, το 1964, έκανε μια guest εμφάνιση ως James Bond στην κωμική σειρά Mainly Millicent, ο Moore αναφέρει στην αυτοβιογραφία του My Word is My Bond (2008), ότι κανένας δεν τον προσέγγισε για να παίξει στο Dr. No, ούτε ότι θα μπορούσε ποτέ να επιλεγεί ο ίδιος. Ήταν λίγο μετά από τις δηλώσεις του Sean Connery το 1966, ότι δεν θα παίξει τον Bond ξανά, όταν ο Moore αντιλήφθηκε ότι θα μπορούσε να είναι υποψήφιος για το ρόλο. Ωστόσο, μετά την εκδίωξη του George Lazenby (1969) από την ταινία On Her Majesty’s Secret Service και την εκ νέου συμμετοχή του Connery στο Diamonds Are Forever (1971), ο Moore θα είχε παραιτηθεί δια παντός, μέχρι τον Αύγουστο του 1972, όπου ο παραγωγός Albert Broccoli του προσφέρει τον πολυπόθητο ρόλο, με την προϋπόθεση να κόψει τα μαλλιά του και να χάσει βάρος…!
Ο Bond Μoore ήταν πολύ διαφορετικός από την αρχική ιδέα του Ian Fleming. Διάφοροι σεναριογράφοι όπως ο George MacDonald Fraser έδιναν σενάρια στα οποία ο Moore παρουσιαζόταν ως ένας έμπειρος, ευγενικός playboy που θα έχει πάντα διαθέσιμο ένα έξυπνο τέχνασμα ή πολύτιμο gadget όταν το χρειαζόταν. Ο χαρακτήρας αυτός σχεδιάστηκε για να συμβαδίζει με τη γεύση και τις ανάγκες της δεκαετίας του 1970. Ο Moore επίσης έδωσε στο πρόσωπο του Bond μια ασυναγώνιστη αίσθηση του χιούμορ, πνευματώδεις ετοιμόλογες απαντήσεις και το χαρακτήρα ενός σοβαρού ντετέκτιβ με πονηρό μυαλό…
Ο Moore είναι ο μακροβιότερος James Bond, me 12 χρόνια προϋπηρεσία (από το ντεμπούτο του το 1973, με την αποχώρησή του το 1985), έχοντας κάνει επτά ταινίες. Ο Moore έπαιξε στο Live and Let Die (1973), The Man with the Golden Gun (1974), The Spy Who Loved Me(1977), Moonraker (1979), For Your Eyes Only (1981), Octopussy (1983) και στο A View to a Kill(1985).Το 2004, ψηφίστηκε ως ο «καλύτερος Bond» σε μια δημοσκόπηση ενόψει των Βραβείων Όσκαρ!
Timothy Dalton 1987-1989
Σε αντίθεση με τον Moore, ο οποίος παρουσίασε τον Bond περισσότερο ως έναν ανάλαφρο playboy, η απεικόνιση του Dalton ήταν πιο σκοτεινή και σοβαρή. Ο ίδιος δήλωσε για τον προκάτοχό του, το 1989:
«Νομίζω ότι Roger ήταν μια χαρά ως Bond, αλλά οι ταινίες του είχαν χάσει την ουσία της ιστορίας. Θέλω να πω, κάθε ταινία του είχε έναν κακοποιό, ο οποίος έπρεπε κατά κανόνα είτε να κυριεύσει ή να καταστρέψει τον κόσμο. Αν θέλετε να πιστεύετε στη φαντασία της μεγάλης οθόνης, τότε θα πρέπει να πιστέψετε και στους χαρακτήρες της και να τους χρησιμοποιείτε ως ακρογωνιαίο λίθο που θα ανοίξει το δρόμο για αυτή τη φαντασία… »
Ο Dalton ήταν αποφασισμένος να προσεγγίσει εκ βαθέων το ρόλο και να τον αναδείξει ως πιο αληθινό, σύμφωνα με τον αρχικό χαρακτήρα του Ian Fleming. Ως εκ τούτου, ως 007 ήταν απρόθυμος κάποιες φορές να αναλάβει μια υπόθεση, γεγονός που φαίνεται και στη μεγάλη οθόνη, παίρνοντας τα σκήπτρα από τον George Lazenby.
Η προσέγγιση αυτή αποδείχθηκε δίκοπο μαχαίρι, καθώς κριτικοί κινηματογράφου και οι φανατικοί οπαδοί των αρχικών μυθιστορημάτων καλωσόρισαν την πιο σοβαρή ερμηνεία του Dalton. Ωστόσο οι ταινίες του επικρίθηκαν επίσης για την παντελή έλλειψη χιούμορ, χωρίς όμως να ενοχλείται ιδιαίτερα η παραγωγή. Πρέπει στο τέλος να σημειωθεί πως η «σοβαρή ερμηνεία» α λα Dalton δεν ήταν μόνο για να απεικονίσει τον χαρακτήρα, αλλά επίσης και για να εκτελέσει ως κασκαντέρ ο ίδιος!
Pierce Brosnan: 1994–2005
Το 1987, το NBC ακύρωσε τη σειρά Remington Steele και προσφέρθηκε στον Brosnan ο ρόλος του περιβόητου James Bond, αλλά η δημοσιότητα που έλαβε όλο το θέμα αναβίωσε το ενδιαφέρον του κοινού για το Remington Steele, με αποτέλεσμα ο Brosnan να αρνηθεί το ρόλο του Bond. Η παραγωγή τότε προσέλαβε τον Timothy Dalton για το The Living Daylights (1987), και Licence to Kill (1989). Οι νομικές διαμάχες μεταξύ των παραγωγών των ταινιών Bond και του στούντιο για τα δικαιώματα διανομής, είχε ως αποτέλεσμα τη ματαίωση γυρισμάτων της τρίτης ταινία που θα πρωταγωνιστούσε ο Dalton το 1991 και να βάλει τη σειρά Bond στον πάγο. Όταν τα νομικά ζητήματα επιλύθηκαν, ο Dalton αρνήθηκε να επιστρέψει για την τρίτη ταινία και τη θέση του πήρε ο Brosnan στις 7 Ιουνίου του 1994!
Η πρώτη του ταινία, το Golden Eye (1995) απέφερε συνολικά 350 εκατομμύρια δολάρια, το τέταρτο υψηλότερο ποσοστό παγκοσμίων εισπράξεων μέχρι το 1995, ενώ είναι η πιο επιτυχημένη ταινία Μποντ από την εποχή του Moonraker. Στην Chicago Sun–Times, ο Roger Ebert έδωσε στην ταινία 3 από τα 4 αστέρια, λέγοντας ότι ο Brosnan ήταν «πιο ευαίσθητος, πιο ευάλωτος και παράλληλα ψυχολογικά πλήρης».
Ο Brosnan συνέχισε την καριέρα του ως Βρετανός πράκτορας στο Tomorrow Never Dies (1997) και στο The World Is Not Enough (1999), ταινίες που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία. Το 2002, εμφανίστηκε στο Die Another Day, για την οποία έλαβε αντικρουόμενες κριτικές, χωρίς όμως και να μειώσει το ενδιαφέρον του κοινού, που την έκανε άλλη μια επιτυχία στο box office. Λίγο μετά την κυκλοφορία του Die Another Day, τα μέσα ενημέρωσης άρχισαν να αμφισβητούν το κατά πόσο ο Brosnan θα αναλάβει κι έναν πέμπτο ρόλο, καθώς εκείνη την εποχή, πλησίαζε τα πεντηκοστά γενέθλιά του. Ο Brosnan άρχισε να φοβάται στην ιδέα μιας πιθανής απόρριψης λόγω ηλικίας από κριτικούς και φαν, όπως στην περίπτωση του Roger Moore… Παρόλα αυτά, εγκρίθηκε μια ακόμη συμμετοχή του, αλλά το Φεβρουάριο του 2005, ο Brosnan ανακοίνωσε πως παραιτείται οριστικά από το ρόλο. Τότε ο Daniel Craig πήρε τη σκυτάλη στις 14 Οκτωβρίου 2005. Σε μια συνέντευξη στη The Globe and Mail, ο Brosnan δήλωσε για τον Daniel Craig ως νέος James Bond: «Ανυπομονώ και όλοι μας πρέπει να ανυπομονούμε. Είναι ένας πολύ καλός ηθοποιός και πρόκειται να κάνει μια φανταστική δουλειά. Ο Craig ξεκινάει μια νέα εποχή»…
Daniel Craig: 2005 – σήμερα (ελπίζουμε)
Το 2005, ο Daniel Craig ανέλαβε να φέρει εις πέρας την δύσκολη αποστολή και να σηκώσει επάξια το βαρύ φορτίο της ιστορίας του Bond. Ο Craig είχε ως στόχο να δημιουργήσει μεγαλύτερο «συναισθηματικό βάθος» στο χαρακτήρα. Την επιλογή του ακολούθησε μια ατέλειωτη διαμάχη, καθώς η παραγωγή έτρεφε αμφιβολίες αν έκαναν τη σωστή επιλογή. Καθ’ όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων, καμπάνιες στο διαδίκτυο εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους και απείλησαν να μποϊκοτάρουν την ταινία ως ένδειξη διαμαρτυρίας καθώς το προφίλ του ξανθού Craig δεν ταίριαζε με τον σκοτεινό Bond των προκατόχων του…
Παρόλα αυτά, γύρισε την πρώτη του ταινία, το Casino Royale (2006) και απέφερε συνολικά 594,239,066 δολάρια σε όλο τον κόσμο, σχεδόν διπλάσιο από τη μεγαλύτερη ως τότε εισπρακτική Bond επιτυχία του Golden Eye. Μετά την πρώτη προβολή της ταινίας, οι κριτικές για τον Craig ήταν εγκωμιαστικές, δίνοντας το πράσινο φως στη συνέχεια της μαύρο-κοστούμι-κρυμμένο-όπλο καριέρας του.
Η δεύτερη ταινία του, το Quantum of Solace (2008) γνώρισε και αυτή με τη σειρά της μεγάλη επιτυχία ενώ το Skyfall (2012), ως μέρος του εορτασμού της πεντηκοστής επετείου από το Dr. No, τον εδραίωσε πια στο ρόλο. Η τέταρτη ταινία του Craig, Spectre, άρχισε να γυρίζεται τον Δεκέμβριο του 2014 και έκανε επίσημη πρεμιέρα πριν από λίγες μέρες.
Ο Craig εντέλει δίνει τη δική του εκδοχή, σκιαγραφώντας τον Bond ως έναν αντί-ήρωα: «Το ερώτημα που κάνω στον εαυτό μου όταν τον υποδύομαι είναι «Είμαι καλός ή απλά ένας κακός τύπος που δουλεύει για την καλή πλευρά;» Ο Bond, κατ’ ουσίαν είναι ένας δολοφόνος. Ακόμη κι ένας δολοφόνος πρέπει να διερευνηθεί, χωρίς να προκαλείται σύγχυση κατά τη διάρκεια της ταινίας. Πρέπει απλά να διερωτηθούμε ποια είναι η ταυτότητά του». Ο Craig επίσης έχει δηλώσει ότι ο δικός του αγαπημένος Bond είναι ο Sean Connery, αλλά δεν έχει ποτέ σκοπό να τον αντιγράψει. Τέλος, παρατήρησε ότι ο Bond «… στην πραγματικότητα υποφέρει από μισογυνισμό … Οι πολλές γυναίκες που προσελκύει, είναι κυρίως επειδή ενσαρκώνει ένα ορισμένο είδος κινδύνου και ποτέ δε μένει με κάποια για πολύ καιρό». Πολύ τολμηρό Mr. New Bond!