Στα 91 του χρόνια ο Clint Eastwood επανέρχεται στις κινηματογραφικές οθόνες πίσω και μπροστά από τις κάμερες με το ‘Cry Macho’, ένα μικρό νεογουέστερν βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του 1975 από τον N. Richard Nash. Μετά από τις επιτυχημένες σκηνοθετικές προσπάθειες των ‘Sully’, ‘The Mule’ και ‘Richard Jewell’, ο δημιουργός γυρίζει σε γνώριμα μονοπάτια, στο γουέστερν, στο είδος που τον καθιέρωσε και τον μετέτρεψε σε μύθο. Σε αυτό το φιλμ, ο Eastwood συνεργάζεται ξανά με τον Nick Schenk, τον σεναριογράφο των ‘Gran Torino’ και ‘The Mule’ και επιστρατεύει στο cast τους Eduardo Minett, Natalia Traven, Fernanda Urrejola και τον σταρ της country μουσικής Dwight Yoakam.
Η Πλοκή
Τέξας, 1980. Ο Mike Milo είναι ένας ηλικιωμένος άντρας που υπήρξε πέντε φορές πρωταθλητής στα ροντέο της πολιτείας, μέχρι που έσπασε την πλάτη του μετά από μία σκληρή πτώση και αποσύρθηκε. Ένα χρόνο μετά από το ατύχημα ο Mike δέχεται επισκέψεις από τον Howard Polk, το πρώην αφεντικό του. Ο Polk θεωρεί πως ο Mike του χρωστάει χάρη επειδή τον βοήθησε να ορθοποδήσει μετά από το ατύχημα και του αναθέτει να πάει στο Μεξικό για να βρει τον χαμένο του γιο και να του τον φέρει πίσω στο Τέξας, ώστε να τον γλυτώσει από την αλκοολική μητέρα του που πιστεύει πως τον κακοποιεί. Όταν ο Mike φτάνει εκεί, βρίσκει τον μικρό και εκείνος πηγαίνει μαζί του χωρίς μεγάλη δυσκολία, ξεκινώντας ένα ταξίδι που θα του μάθει τι σημαίνει να είσαι καλός άνδρας.
Η Κριτική
Από τη στιγμή που το ‘Cry Macho’ έκανε την εμφάνισή του στις αίθουσες, για να μην πω από πριν καλά καλά κυκλοφορήσει, παρατηρώ πως υπάρχει γενικά μία γκρίνια γύρω από το φιλμ με τον περισσότερο κόσμο να πιστεύει πως είναι ντροπή από μεριάς του Eastwood να συμμετέχει σε μία τέτοια ταινία, κυρίως ως ηθοποιός, σε μία τέτοια ηλικία. Πολλοί λένε πως ούτε να κουνηθεί ούτε να μιλήσει μπορεί πλέον. Για να τα λέμε όπως είναι, δεν είναι απόλυτα ψέμα αυτό. Δεν σημαίνει όμως ότι είναι κατάντια για τον ηθοποιό. Σίγουρα φαίνεται πως η ηλικία τον περιορίζει σε πολλά, αλλά προσωπικά δεν το βλέπω σαν πρόβλημα. Δεν μιλάμε για γουέστερν τύπου ‘The Good, the Bad and the Ugly’ και ‘Outlaw Josey Wales’. Ταινίες σαν το ‘Cry Macho’ κοιτούν πίσω στo ένδοξο παρελθόν του πρωταγωνιστικού χαρακτήρα τους και του ηθοποιού που τον ενσαρκώνει ίσως απομυθοποιώνοντάς τον λίγο στην πορεία. Στην περίπτωση του Eastwood, η ταινία λέει πως είναι ευλογία να έχει φτάσει κανείς μέχρι αυτό το σημείο της ζωής, στα βαθιά γηρατειά ώστε να έχει τη δυνατότητα να αναπολήσει όλο αυτό το ταξίδι που τον οδήγησε μέχρι εδώ και να μπορέσει επιτέλους να καταλάβει τον εαυτό του και το τι πραγματικά θέλει και έχει ανάγκη μέχρι να έρθει το οριστικό τέλος.
Έτσι καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως, κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον, ο Clint Eastwood στο ρόλο δεν με κούρασε καθόλου λόγω της συγκεκριμμένης ταινίας και αυτών που ήθελε να κάνει με τον χαρακτήρα, αλλιώς αν ήταν κάποια άλλη ταινία που θα πραγματευόταν κάτι εντελώς διαφορετικό, σίγουρα θα έλεγα και εγώ στον εαυτό μου πως ο άνθρωπος δεν μπορεί άλλο, καλύτερα είναι να αποσυρθεί. Δεν θα ήθελα να αποσυρθεί βέβαια από τον ρόλο του σκηνοθέτη. Πολλοί θα πουν πως έχει χάσει την ενέργειά του και σε αυτό το κομμάτι αλλά θα διαφωνήσω. Προφανώς το ‘Cry Macho’ δεν είναι κάτι τρελό σκηνοθετικά αλλά είναι αυτή η αφηγηματική λιτότητα στις ταινίες του Eastwood που μου αρέσει πολύ. Ξέρω πως σε κάθε του ταινία που θα κάτσω να δω θα επικρατεί μία ήρεμη ατμόσφαιρα και η ιστορία θα ξετυλίγεται χωρίς φανφάρες, θα είναι καλογυρισμένη και θα έχει κάτι πάντα να πει. Έτσι κι εδώ η ιστορία που μας δίνει το ‘Cry Macho’ μπορεί να μην είναι κάτι καινούργιο, κάτι που ποτέ ξανά δεν έχουμε ξαναδεί, μία ιστορία ενός χαμένου άντρα, ενός άντρα που ανήκει σε μία άλλη εποχή και προσπαθεί να βρει πάλι τον εαυτό του και ένα μέρος όπου επιτέλους θα ξεκουραστεί. Ποιος άλλος καταλληλότερος από τον ‘Man with No Name’ για να πει αυτή την ιστορία;
Καλό ή κακό το ‘Cry Macho’, αν θα έπρεπε να αποσυρθεί ο Clint Eastwood ή όχι, εσείς αποφασίζετε. Αν θέλετε να ηρεμήσετε, να δείτε κάτι που δεν θα σας ταλαιπωρείσει και να περάσετε ευχάριστα μιάμιση ώρα, το ‘Cry Macho’ είναι η επιλογή των τελευταίων ημερών. Και στο τέλος ποιος ξέρει; Μπορεί και εσείς κατά τη διάρκεια της ταινίας να αναπολείτε τα χρόνια που μεγαλώσατε βλέποντας τα παλιά πλέον γουέστερν του ηθοποιού.
