Το όνομα Marian Dora είναι το ψευδώνυμο ενός Γερμανού underground σκηνοθέτη. Οι ταινίες του Marian Dora είναι χυδαίες και αρρωστημένες δημιουργίες, ο Dora απέκτησε ευρεία αναγνώριση από την ταινία Melancholie Der Engel (2009), μια σατανική ταινία για γερά στομάχια. Ο Dora ήταν για χρόνια στενός συνεργάτης του trash σκηνοθέτη Ulli Lommel και θεωρείται ως ο τελευταίος απόγονος του extreme γερμανικού σινεμά, ένα σινεμά που ξεκίνησε από τον Jorg Buttgereit με την ταινία Nekromantik (1987). Δεν γνωρίζουμε πολλές πληροφορίες για τον Marian Dora και αυτό το μυστήριο γύρω από τον εαυτό του, προσδίδει στις ταινίες του μια δαιμονική επιρροή. Φημολογείται πως στην πραγματική του ζωή είναι γιατρός και για αυτόν τον λόγο οι βίαιες σκηνές στις ταινίες του είναι απίστευτα ρεαλιστικές. Σε προηγούμενο άρθρο γνωρίσαμε τις απαγορευμένες ταινίες του Jorg Buttgereit, τώρα ήρθε η ώρα να βυθιστούμε ακόμα πιο βαθιά στην άβυσσο, μέσα από τις ταινίες του Marian Dora.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι ταινίες του Dora δεν είναι μια απλή βόλτα στο πάρκο, απευθύνονται κυρίως στους οπαδούς του extreme underground σινεμά που νομίζουν ότι τα έχουν δει όλα. Κανένας ανήλικος η ευαίσθητος θεατής δεν πρέπει να δει τις ταινίες που παρουσιάζει αυτό το άρθρο. Εμείς σας προειδοποιήσαμε. Απολαύστε υπεύθυνα.
Cannibal (2006)
Σκηνοθεσία: Marian Dora
Πρωταγωνιστούν: Carsten Frank, Victor Brandl, Tobias Sickert
Βαθμολογία IMDb: 5.0/10
Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=EwhjJLxS8I0
Στο Cannibal παρακολουθούμε την ιστορία ενός άνδρα, ο οποίος επιθυμεί να γευτεί ανθρώπινη σάρκα, ανεβάζει μια αγγελία σε ένα chat room και εμφανίζεται ένας άλλος άνδρας, με το όνομα «Σάρκα», ο οποίος οικειοθελώς θα παραδώσει το σώμα του για τροφή στον επίδοξο κανίβαλο.
Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του αρρωστημένου Marian Dora, βασισμένο στα αληθινά γεγονότα που συγκλόνισαν την Γερμανία, με την υπόθεση του Armin Meiwes. Το Cannibal ξεκίνησε αρχικά ως ένα project του Ulli Lommel, ο οποίος πρότεινε στον Dora να γυρίσει ένα θρίλερ για τις αμερικάνικες αγορές. Ο Dora δέχτηκε την πρόταση και γύρισε με λίγα χρήματα και εντός μιας βδομάδας ένα ακραίο έργο με ηθοποιούς από τα άδυτα της πορνογραφικής ψυχαγωγίας της Γερμανίας. Όταν ο Lommel είδε το τελικό αποτέλεσμα, απέρριψε την ταινία και ο Dora αποφάσισε να δράσει μόνος του. Ζήτησε βοήθεια από τον Stephen Biro, τον ιδρυτή της κινηματογραφικής εταιρείας Unearthed Films και η ταινία κατάφερε να βρει διανομή κατευθείαν σε dvd. Το Cannibal είναι ένα αργόσυρτο έργο, με μια σχετικά άρτια ψηφιακή κινηματογράφηση που ενώ συνορεύει με τον ερασιτεχνισμό, καταφέρνει να μοιάζει αρκετά επαγγελματικό. Η ταινία περιέχει την πιο σοκαριστική και ρεαλιστική σκηνή ευνουχισμού, πραγματικά οι ευαίσθητοι θεατές να μην ασχοληθούν ποτέ με αυτό το έργο. Ο Dora επιλέγει στην ταινία του να προσδώσει στοιχεία ντοκιμαντέρ, ωστε να θυμίζει τα περιβόητα βίντεο που τράβαγε ο Armin Meiwes, ενώ έτρωγε το θύμα του, πλέον αυτά τα βίντεο βρίσκονται στα χέρια της αστυνομίας. Το ίδιο, όμως, δεν ισχύει για την περιβόητη ταινία του Dora, την οποία μπορείτε να την δείτε όσοι είστε πραγματικά τολμηροί. Εμείς σας προειδοποιήσαμε.
Melancholie Der Engel (2009)
Σκηνοθεσία: Marian Dora
Πρωταγωνιστούν: Zenza Raggi, Carsten Frank, FrankOliver
Βαθμολογία IMDb: 3.4/10
Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=3kb_-koQ8lo
Ο Katze και ο Brauth, δυο μεσήλικοι φίλοι, συναντιούνται μετά από χρόνια, καθώς ο Katze νιώθει ότι ο θάνατος τον πλησιάζει. Αποφασίζουν να πανε σε ένα παλιό εγκαταλελειμμένο σπίτι μαζί με τρεις γυναίκες, έναν γέρο καλλιτέχνη με το όνομα, Heinrich και την ανάπηρη μούσα του. Σε αυτό το σπίτι θα ξυπνήσουν εφιάλτες από το παρελθόν, εγκλήματα τα οποία είχαν θαφτεί στον χρόνο και θα ζωντανέψουν ξανά για τις τελευταίες στιγμές πριν την έλευση του τελικού θανάτου.
Το Melancholie Der Engel είναι το magnum opus του Marian Dora, είναι η πιο σοκαριστική, αηδιαστική, τρομαχτική και ταυτοχρόνως πανέμορφη ταινία που έχει γυριστεί ποτέ. Ένας ζωντανός εφιάλτης που αν την δείτε μια φορά, δεν θα την ξεχάσετε ποτέ, ενώ έχει ακόμα και την δυναμική να στοιχειώσει τον ύπνο σας. Πολλές φορές θα την βλέπετε στα όνειρα σας, αν είστε οπαδοί του μακάβριου σινεμά θα σας καλεί να την ξαναδείτε, ενώ αν είστε απλά περίεργοι, μπορεί και να σας τραυματίσει για λίγο καιρό. Ο Dora δεν έδειξε κανένα έλεος στα γυρίσματα αυτής της ταινίας, ήθελε να γυρίσει το πιο αποκρουστικό έργο που έχει κινηματογραφηθεί, μια ωδή προς τον θάνατο και όσα τρομαχτικά πράγματα τον διέπουν. Στο Melancholie Der Engel παρακολουθούμε μια σειρά από τρομαχτικές και αποκρουστικές σκηνές. Το χειρότερο κομμάτι της ταινίας είναι η βία προς τα ζώα, γουρούνια, σαύρες, έντομα βρίσκουν τραγικό θάνατο μπροστά στην κάμερα, ενώ υπάρχει και μια σκηνή όπου οι δολοφόνοι σκοτώνουν μια γάτα, ένα γεγονός που προκάλεσε χείριστες κριτικές από τους θεατές. Παρόλα αυτά, ο Dora σε μια συνέντευξη του με καλυμμένο το πρόσωπο του, διευκρινίζει πως η σκηνή με την γάτα ήταν ψεύτικη. Χωρίς να θέλουμε να υποστηρίξουμε ένα τέτοιο εγκληματικό έργο όπως το Melancholie Der Engel, θα πρέπει να αναφέρουμε κάποια καλά χαρακτηριστικά της ταινίας, όπως το υπέροχο πλανάρισμα, ιδιαίτερα η σκηνή όπου ο Katze κυνηγάει μια καλόγρια σε μια απόμακρη κοιλάδα, μια πραγματικά εξωπραγματική κινηματογράφηση. Η ταινία έχει και έναν διάχυτο υπαρξιακό λυρισμό, τον οποίο αφηγείται σε voice-over ο Ulli Lommel, ενώ το soundtrack της ταινίας αποτελείται από κάποια πολύ ιδιαίτερα κομμάτια, μερικά από αυτά είναι γραμμένα από τον David Hess, τον βιαστή από το The Last House on the Left (1972) του Wes Craven. Το Melancholie Der Engel κέρδισε το βραβείο καλύτερης καλλιτεχνικής ταινίας στο φεστιβάλ της Νέας Υόρκης το 2009, ενώ απέκτησε το 2017 και ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο, Revisiting Melancholie Der Engel σε σκηνοθεσία του Magnus Blomdahl, όπου ο σκηνοθέτης περιπλανιέται μαζί με τον Marian Dora στα μέρη όπου γυρίστηκε η ταινία.
Voyage to Agatis (2010)
Σκηνοθεσία: Marian Dora
Πρωταγωνιστούν: Thomas Goersch, Tatjana Lommel, Janna Lisa Dombrowsky
Βαθμολογία IMDb: 4.4./10
Trailer: https://vimeo.com/86784263
Στο Voyage to Agatis, παρακολουθούμε ένα ζευγάρι διεφθαρμένων, τον Rafael και την Isabell, να καλούνε την Lisa, μια νεαρή πόρνη, να έρθει μαζί τους σε κρουαζιέρα. Η Lisa δέχεται, όμως, δεν γνωρίζει πως το ζευγάρι έχει κάτι σατανικό στο μυαλό του.
Το Voyage to Agatis είναι η καλύτερη ταινία του Marian Dora, την οποία μπορεί να απολαύσει ακόμα και ένας θεατής που δεν ασχολείται με το extreme σινεμά. Είναι απλοϊκή στο σενάριο, γρήγορη στον αφηγηματικό ρυθμό και με το ιδιαίτερο καλλιτεχνικό στυλ που μας έχει συνηθίσει ο Dora στις προηγούμενες ταινίες του. Συγκριτικά με τις προηγούμενες ταινίες, το Voyage to Agatis έχει λίγη βία και αυτό είναι πολύ καλύτερο για την θέαση της. Γυρισμένο μέσα σε τρεις μέρες, με λίγα άτομα και λίγα χρήματα, ο Dora καταφέρνει να υποδείξει στους νέους κινηματογραφιστές πως να γυρίσουν κάτι σοκαριστικό με πενιχρά μέσα. Ο Dora είχε δηλώσει σε συνέντευξη του πως το Melancholie Der Engel (2009), του άφησε πολλά τραύματα, οπότε προτίμησε να γυρίσει κάτι πιο απλό με λιγότερες χυδαιότητες. Το Voyage to Agatis είναι ένας φόρος τιμής σε κάποιες αγαπημένες ταινίες τρόμου του Dora, ενώ υπάρχει και μια σκηνή την οποία έχει «δανειστεί» από το Anthropophagus (1980) του Joe D’ Amato, όπου η Isabell πετάει τις κάρτες Ταρώ στην θάλασσα, γνωρίζοντας πως ο θάνατος είναι κοντά. Ο Marian Dora παραμένει ενεργός και συνεχίζει να γυρίζει extreme underground ταινίες για τους ολοένα και πιο διψασμένους οπαδούς του.
