Ορισμένα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια είναι τόσο στενά συνδεδεμένα με τις γιορτές του χειμώνα, που αν δεν τα ακούσουμε ξανά και ξανά είναι σχεδόν αδύνατο να μπούμε στο πνεύμα της εποχής. Πολλά από αυτά τα τραγούδια, ιδιαίτερα τα παλαιότερα, προέρχονται από ταινίες, συνήθως του Χόλυγουντ, ή έχουν παίξει σε σάουντρακ, συχνά ερμηνευμένα από ηθοποιούς που έχουν και σημαντικές δισκογραφίες. Η Τζούντι Γκάρλαντ, ο Μπινγκ Κρόσμπι, ο Φρανκ Σινάτρα και η Έρθα Κιτ είναι μερικοί καλλιτέχνες, τα ονόματα των οποίων είναι αλληλένδετα με το Χριστουγεννιάτικο τραγούδι. Αυτές είναι 6 επιτυχίες που έχουν αντέξει δεκαετίες γιορτινών περιόδων και αξίζει να τις ακούσουμε και πάλι, αυτή τη φορά βλέποντας και τις ταινίες που τα έκαναν διάσημα:
“Have Yourself a Merry Little Christmas” (1944)
Δείτε το απόσπασμα από την ταινία στο YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=GoJJS7n-uq4
Το Χριστουγεννιάτικο τραγούδι των Χιού Μάρτιν και Ραλφ Μπλέιν, «Have Yourself a Merry Little Christmas», οφείλει τη σημερινή του φήμη στην ταινία του Βινσέντε Μινέλι, «Meet Me in St. Louis» (1944), και την αξέχαστη ερμηνεία του από την 22χρονη τότε σύντροφό του, Τζούντι Γκάρλαντ. Η ταινία πραγματεύεται τη γλυκόπικρη ιστορία της οικογένειας Σμιθ, η οποία ενώ ζει αναντάμ-παπαντάμ στον αμερικανικό Νότο και είναι ευτυχισμένη, αναγκάζεται να μετακομίσει στη Νέα Υόρκη για οικονομικούς λόγους και να αφήσει πίσω το αγαπημένο της Σεντ Λούις. Η Έστερ Σμιθ (Γκάρλαντ), που είναι η δεύτερη μεγαλύτερη κόρη της οικογένειας, ερμηνεύει το σπαρακτικό τραγούδι προς το τέλος της ταινίας, βλέποντας τα μικρά της αδέρφια να φτιάχνουν χιονάνθρωπους και να παίζουν με το χιόνι για τελευταία φορά και θρηνώντας για τον Παλιό Νότο, με τις κομψές κυρίες και τους τζέντλεμεν να χάνεται ανεπιστρεπτί. Αναπόφευκτα, ο θεατής συνδέει αυτή τη θλίψη με τη μεταπολεμική απόγνωση, που πολλοί Αμερικανοί βίωναν εκείνη την εποχή, έχοντας πολεμήσει με τις συμμαχικές δυνάμεις ενάντια στους Ναζί, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου.
“Silver Bells” (1951)
Δείτε το απόσπασμα από την ταινία στο YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=ki1x-d8asq0&t=143s
Το Χριστουγεννιάτικο τραγούδι «Silver Bells», των Τζέυ Λίβινγκστον και Ρέι Έβανς, γράφτηκε το 1950 και ερμηνεύτηκε αρχικά από τον Μπινγκ Κρόσμπι και την Κάρολ Ρίτσαρντς. Η πιο λαμπερή του στιγμή, όμως, υπήρξε εκείνη στην ταινία, «The Lemon Drop Kid» (1951), όπου ο χαρακτήρας που υποδύεται ο κωμικός, Μπομπ Χόουπ, ντυμένος Αϊ Βασίλης, περνάει τυχαία δίπλα από έναν άλλο πλανόδιο «Αϊ Βασίλη», μαζί με τη χαρακτήρα της Μέριλιν Μάξγουελ και αποφασίζει να σταματήσει τη νωχελική του ερμηνεία του τραγουδιού, λέγοντάς του πως πρέπει να το πει πιο «διακριτικά» και «ευαίσθητα». Το κινηματογραφικό ζευγάρι αρχίζει τότε να τραγουδάει τη δική του εκδοχή του «Silver Bells», η οποία είναι μία από τις γνωστότερες όλων των εποχών.
“White Christmas” (1954)
Δείτε το απόσπασμα από την ταινία στο YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=7S-IidmcSN8
Το κλασσικό Χριστουγεννιάτικο τραγούδι του Ίρβινγκ Μπέρλιν, «White Christmas», ερμηνεύτηκε για πρώτη φορά από τον αγαπημένο «crooner» της μεταπολεμικής Αμερικής, Μπινγκ Κρόσμπι, το 1942, όμως, περίπου μία δεκαετία αργότερα, το 1954, συμπεριλήφθηκε στο ομώνυμο μιούζικαλ, με πρωταγωνιστές τον ίδιο τον Κρόσμπι, τον Ντάννυ Κέι, τη Ρόζμαρι Κλούνεϊ και την Βέρα-Έλλεν και έμεινε για πάντα συνδεδεμένο στη συλλογική μνήμη με εκείνο. Η ταινία, αν και κωμική, διέπεται από μία λανθάνουσα θλίψη, που έχει να κάνει με την κληρονομιά των δύο Παγκοσμίων Πολέμων και οφείλεται, μάλλον, στη σκηνοθετική ματιά του σκηνοθέτη ταινιών σαν την «Καζαμπλάνκα» (1942), Μάικλ Κερτίζ. Ο χαρακτήρας του Κρόσμπι, Μπομπ Γουάλας, που έχει πάει στο Βερμόντ μαζί με τον κολλητό του, Φιλ Ντέιβις (Κέι) και τα δύο αντικείμενα του πόθου τους (Κλούνεϊ και Έλλεν) για να βρουν χιόνι για σκι, αλλά έχουν τύχει επάνω στις Αλκυονίδες μέρες, ερμηνεύει το τραγούδι μαζί με το υπόλοιπο καστ προς το τέλος της ταινίας, όταν σαν από Χριστουγεννιάτικο θαύμα, τη νύχτα της Παραμονής όλα καλύπτονται από πυκνό, κατάλευκο χιόνι.
“You’re a Mean One, Mr. Grinch” (1966)
Δείτε το απόσπασμα από την ταινία στο YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=3Hj3U18FHgQ
Το Χριστουγεννιάτικο τραγούδι, «You’re a Mean One, Mr. Grinch» γράφτηκε από τον Δρ. Σους και τον Άλμπερτ Χέιγκ, για τη μεταφορά του παιδικού βιβλίου του πρώτου, «How the Grinch Stole Christmas!», το 1966 σε μία μικρού μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων για την τηλεόραση. Το «επεισόδιο» αυτό της σειράς ταινιών του CBS είναι, ίσως, το πιο γνωστό από όλα, με την απήχησή του να ξεπερνά τα σύνορα των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο κύριος Γκριντς, τη φωνή του οποίου ερμηνεύει ο Μπόρις Καρλόφ, είναι ένα πρασινόχρωμο Χου με πολύ μικρή καρδιά, που για να εκδικηθεί τα άλλα Χου, σχεδιάζει να «κλέψει» τα Χριστούγεννα, μπαίνοντας στα σπίτια τους τη νύχτα και κλέβοντας όλα τα δώρα και τα στολίδια που έχουν κρεμάσει τα μικρόσωμα πλάσματα για τη γιορτινή περίοδο. Το τραγούδι, «You’re a Mean One…» παίζει στο φόντο, όταν ο κύριος Γκριντς βάζει σε σακούλες τα παιχνίδια και τα Χριστουγεννιάτικα δέντρα και το ερμηνεύει με βαριά φωνή ο Θερλ Ρέιβονζκροφτ. Η ιστορία έχει μεταφερθεί ξανά το 2000 από τον Ρον Χάουαρντ, αυτή τη φορά με αληθινούς ηθοποιούς και πρωταγωνιστή τον Τζιμ Κάρεϊς στο ρόλο του Γκριντς, για τη μεγάλη οθόνη, χωρίς όμως την ίδια επιτυχία με το κοινό και τους κριτικούς που είχε η ταινία κινουμένων σχεδίων της δεκαετίας του 1960.
“Carol of the Bells” (1990)
Δείτε το απόσπασμα από την ταινία στο YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=-ZxyTbSfTBc
Η σύνθεση, «Carol of the Bells», γράφτηκε το 1914 από τον Ουκρανό συνθέτη, Μυκόλα Λεοντόβιτς, για το μιούζικαλ, «Το Φάντασμα της Όπερας» και αργότερα προστέθηκαν στοίχοι από τον Πίτερ Βιλχούσκι. Ανά τα χρόνια, το Χριστουγεννιάτικο τραγούδι έχει ερμηνευτεί από πολλές μπάντες και τραγουδιστές, όμως, τουλάχιστον το σύγχρονο κοινό, έχει συνδέσει τη μελωδία του με την αγαπημένη οικοηενειακή Χριστουγεννιάτικη ταινία του Κρις Κολόμπους, «Μόνος στο Σπίτι» (1990). Βασισμένη στο σενάριο του Τζον Χιούζ και με μία μουσική επένδυση από την ορχήστρα του θρυλικού συνθέτη, Τζον Γουίλιαμς, η ταινία είναι εδώ και τριάντα χρόνια η απαραίτητη ταινία των γιορτών και το «Carol of the Bells» ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα κομμάτια του σάουντρακ. Το τραγούδι ακούγεται όταν ο Κέβιν ΜακΚάλιστερ (Μακόλεϊ Κάλκιν), που έχει ξεμείνει κατά λάθος μόνος στο σπίτι του σε ένα προάστιο του Σικάγο, όταν η πολυμελής οικογένειά του έφυγε για το Παρίσι, ξεχνώντας τον στη σοφίτα, γυρίζει από την εκκλησία βιαστικός για να αντιμετωπίσει τους διαρρήκτες (Τζο Πέσι και Ντάνιελ Στερν) που έχουν βάλει στο στόχαστρο το σπίτι του, στήνοντας δεκάδες παγίδες για να τους εμποδίσει.
“Jingle Bell Rock” (2004)
Δείτε το απόσπασμα από την ταινία στο YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=Lbwg1KI-mws
Το ροκαμπίλι Χριστουγεννιάτικο τραγούδι των Τζο Μπιλ και Τζιμ Μπουθ, «Jingle Bell Rock», ερμηνεύτηκε για πρώτη φορά το 1957 από τον Μπομπι Χελμς. Αν και η εφηβική κωμωδία του Μαρκ Γουότερς, σε σενάριο της Τίνα Φέι, «Mean Girls» (2004), δεν είναι ακριβώς μια Χριστουγεννιάτικη ταινία, η σκηνή όπου οι τέσσερις δημοφιλέστερες κοπέλες του σχολείου («Plastics») εκτελούν ένα «σέξι» χορευτικό επάνω στη γιορτινή αυτή μελωδία, είναι μία από τις πιο αντιπροσωπευτικές σκηνές της ταινίας και μία από τις πιο εικονικές χρήσεις του τραγουδιού στη μεγάλη οθόνη γενικότερα. Η Ρετζίνα Τζορτζ (Ρέιτσελ ΜακΆνταμς) προσπαθεί με κάθε τρόπο να πάρει την πρωτιά από τις υπόλοιπες και έτσι διατάζει τη φίλη της, Γκρέτσεν (Λέισι Σάμπερτ) να αλλάξει θέση την τελευταία στιγμή. Εκείνη τα χάνει και κατά λάθος κλωτσάει το κασετόφωνο με τη μουσική εκτός σκηνής. Η Κάντι Χέρον (Λίντσεϊ Λόχαν), που έχει σχεδιάσει την καταστροφή της φήμης της Ρετζίνα, «σώζει» τελικά την κατάσταση και κλέβει την παράσταση, παίρνοντας την πρωτοβουλία να τραγουδήσει τους στίχους του τραγουδιού α καπέλα.
Υπάρχουν, φυσικά, πάρα πολλά τραγούδια για τις γιορτές αυτές και πάρα πολλά από αυτά έχουν κατά καιρούς χρησιμοποιηθεί ως σάουντρακ σε ταινίες. Ένα Χριστουγεννιάτικο τραγούδι προσφέρει μία δική του αποκρυσταλλωμένη ανάμνηση περασμένων Χριστουγέννων και τη συγκρίνει με τα φετινά, κάνοντας έναν απολογισμό, χαρούμενο η θλιβερό. Σε αυτή την αναπόφευκτα ελλιπή λίστα υπάρχουν εκείνα τα τραγούδια που ταιριάζουν τόσο με την εικόνα που συνοδεύουν, που είναι αδύνατο πια να τα σκεφτούμε χωρίς αυτή και κάθε χρόνο, κοντά στις 25 του Δεκέμβρη, θέλουμε να ξαναδούμε αυτές τις εικόνες, ούτως ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε το δικό μας απολογισμό του έτους που κοντεύει να τελειώσει.
