Όταν ακούμε ότι κάποιος είναι φωτογράφος τι μας έρχεται στο μυαλό; Μια μοναχική φιγούρα ενός ανθρώπου με μια φωτογραφική μηχανή να περιπλανιέται ψάχνοντας το ιδανικό αντικείμενο στην καλύτερη σύνθεση. Αποτελεί όμως η φωτογραφία μια καθαρά ατομική δραστηριότητα;
Η παραπάνω εικόνα του φωτογράφου είναι ίσως η πιο διαδεδομένη καθώς οι περισσότεροι έτσι ξεκινούν την ενασχόληση τους με τη φωτογραφία. Με την αγορά της πρώτης φωτογραφικής μηχανής, το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι να πειραματιστούμε. Ο πειραματισμός αυτός γίνεται συνήθως σε τοπία, φυτά, πουλιά. Με αυτό τον τρόπο μαθαίνουμε τη μηχανή μας και τους περιορισμούς της. Ωστόσο υπάρχει ένα όριο στον αριθμό των ικανοτήτων που μπορούμε να αποκτήσουμε από μόνοι μας, χωρίς καμία εξωτερική παρέμβαση. Εδώ λοιπόν έρχεται το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της φωτογραφίας: η συνεργασία.
Η συνεργασία έχει πολλά επίπεδα. Ένα προφανές επίπεδο είναι η συνεργασία με μοντέλα (ή φίλους που κάνουν τα μοντέλα) για την αποτύπωση πορτραίτων. Βέβαια θα πρέπει κάποιος να ασχολείται κυρίως με πορτραίτα για να επωφεληθεί από κάτι τέτοιο. Ωστόσο έτσι μαθαίνει να τοποθετεί το μοντέλο κατάλληλα στο χώρο και να αποπνέει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Θα χρειαστούν πολλές δοκιμές, ειδικά τις πρώτες φορές αλλά αυτή η συνεργασία μπορεί να επιφέρει καταπληκτικά αποτελέσματα.
Το πιο σημαντικό επίπεδο συνεργασίας είναι, για μένα, αυτό με άλλους φωτογράφους. είναι πολλοί σημαντικό να περιτριγυριζόμαστε από ανθρώπους με παρόμοια ενδιαφέροντα και κοινούς στόχους. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να επιτύχουμε τους δικούς μας αποτελεσματικά. Ωστόσο οι φωτογράφοι δεν χρειάζεται όλοι να έχουν τα ίδια φωτογραφικά ενδιαφέροντα. Πολλές φορές οι πιο χρήσιμες πληροφορίες έρχονται από τις πιο αναπάντεχες πηγές. Έτσι επωφελούμαστε και εμείς αλλά μπορεί να επωφεληθούν και οι άλλοι. Όπως έχουμε αναφέρει στο παρελθόν, η φωτογραφία είναι κάτι πολύ υποκειμενικό. Η ματιά του καθενός είναι διαφορετική. Ο συνδυασμός δε αυτών από διαφορετικές πηγές μπορεί να δημιουργήσει αριστουργήματα.
Η συνεργασία με κινηματογραφιστές επίσης μπορούν να μας δώσουν διαφορετική βλέψη των πραγμάτων. Μπορεί αυτοί να ασχολούνται με την κινούμενη εικόνα, αλλά δεν παύει να είναι εικόνα. Η κύρια, ίσως, διαφορά είναι το ότι οι κινηματογραφιστές έχουν 24 καρέ το δευτερόλεπτο και αρκετά δευτερόλεπτα για να αποτυπώσουν ένα θέμα ή μία ιστορία, ενώ ο φωτογράφος έχει μία ή μερικές φωτογραφίες για να αποτυπώσει το θέμα του. Αυτός όμως είναι και ο κύριος λόγος που χρειάζεται να μοιραζόμαστε τις γνώσεις μας με άτομα διαφορετικού μεν αλλά παραπλήσιου χώρου.
Βέβαια υπάρχουν και πάρα πολλά άλλα άτομα που μπορούν να μας βοηθήσουν να βελτιώσουμε την τεχνική μας. Άτομα που ασχολούνται με γραφικές τέχνες, υπεύθυνη εκθέσεων, απλοί φίλοι και γνωστοί, όλοι έχουν κάτι να μας προσφέρουν. Πλέον είναι πιο εύκολο από ποτέ να έρθουμε σε επαφή. Η τεχνολογία μας έχει φέρει κοντά (τουλάχιστον ως προς αυτόν τον τομέα). Αν ακολουθείς κάποιον φωτογράφο που σου αρέσει η δουλειά του, ή κάποιον κινηματογραφιστή που θεωρείς ότι μπορείς να μάθεις πολλά από αυτόν, στείλε ένα μήνυμα. Ποτέ δεν ξέρεις ποιος μπορεί να σου απαντήσει, όσο απρόσιτος και να νομίζεις ότι είναι.
