Ζούμε στην εποχή της πληροφορίας. Κάθε λεπτό ανεβαίνουν στο Facebook περίπου 136.000 φωτογραφίες ενώ στο Instagram περίπου 48.000. Η πρόοδος της τεχνολογίας έχει δώσει σε μεγάλο ποσοστό ανθρώπων τη δυνατότητα να μπορούν να εκφραστούν μέσα από την εικόνα και να μπορούν να το μοιραστούν άμεσα με τους φίλους τους. Οπότε γιατί να ασχοληθώ και εγώ με τη φωτογραφία; Πως θα προσφέρω μοναδικότητα στη φωτογραφία μου; Τι θα προσφέρω στην όλο και αυξανόμενη ποσότητα της πληροφορίας;
Πως θα ξεχωρίσει μια φωτογραφία;
Πριν απαντήσουμε στα παραπάνω ερωτήματα πρέπει να θέσουμε ένα πιο βασικό ερώτημα. Τι είναι αυτό που κάνει μια φωτογραφία να ξεχωρίζει; Η απάντηση σε αυτό είναι μάλλον η προσωπική ματιά του καθενός. Με τις ίδιες πρώτες ύλες ο καθένας μπορεί να φτιάξει κάτι τελείως διαφορετικό. Ένα φωτογραφικό αντικείμενο έχει αμέτρητες οπτικές γωνίες, άλλες κολακευτικές άλλες όχι, δίνοντας όμως ένα διαφορετικό συναίσθημα στη φωτογραφία μας. Αν συνυπολογίσουμε και τις επιλογές φωτισμού, ο αριθμός των εναλλακτικών φωτογραφιών ενός θέματος είναι τεράστιος.
Οπτική φωτογράφου
Η οπτική με την οποία αποδίδει το θέμα του είναι αυτή που κάνει τον φωτογράφο αξιόλογο. Σε κάποιον μπορεί αρέσει να φωτογραφίζει αρχιτεκτονική για παράδειγμα. Αντί να επιλέξει όμως την απρόσωπη απεικόνιση ενός κτιρίου, θα μπορούσε αντ’ αυτού να εισάγει και άλλα στοιχεία στη φωτογραφία. Την εικόνα ενός βιαστικού περαστικού ή την ανάκλαση ενός πουλιού που περνάει σε κάποιο τζάμι. Τέτοια στοιχεία είναι που την κάνουν μοναδική.
Μοναδικότητα
Πώς όμως ορίζουμε μια φωτογραφία μοναδική; Το κύριο στοιχείο είναι το timing. Κατά τη γνώμη μου μια φωτογραφία είναι μοναδική αν δεν θα μπορούσε να τραβηχτεί ένα δευτερόλεπτο πριν ή μετά από τη στιγμή που τελικά τραβήχτηκε. Ή που στα χέρια άλλου φωτογράφου την ίδια στιγμή θα είχε τελείως διαφορετικό ύφος. Δεν είναι τυχαίο που σε πολλούς αρέσει η φωτογράφιση πουλιών. Εκτός από τα όμορφα χρώματα και σχήματα που φέρουν, ενέχουν το απρόσμενο. Μπορεί λοιπόν ένα πτηνό να κάθεται σε κάποιο δέντρο αλλά αν πάσα στιγμή μπορεί να ανοίξει τα φτερά του να πετάξει. Το σημείο πριν ξεκινήσει να πετάει μπορεί να είναι αυτό που θα δώσει τη μοναδικότητα στη φωτογραφία μας.
Αξίζει να συνεχίσω να ασχολούμαι με τη φωτογραφία;
Θα ήταν αφελές να παρατήσει κανείς κάτι που του αρέσει μόνο και μόνο επειδή πολλοί άλλοι κάνουν το ίδιο. Ειδικά αν πρόκειται για ερασιτεχνικό επίπεδο, χωρίς βέβαια να απορρίπτεται και το επαγγελματικό επίπεδο, αν και πιο δύσκολο. Μπορεί να φαίνεται πιο δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς στην τέχνη από ότι στο παρελθόν αλλά η αλήθεια είναι πως μάλλον το αντίστροφο ισχύει. Σήμερα μπορούν όλοι να προβάλλουν τη δουλειά τους εύκολα και γρήγορα. Για αυτό το λόγο βγείτε έξω και φωτογραφίστε ελεύθερα!
Όπου δεν αναφέρεται πηγή, η φωτογραφία είναι δική μου.
