Προσαγωγές πλανόδιων μουσικών στον Δήμο Θεσσαλονίκης, διαμαρτυρίες και εντάσεις ανάμεσα στην δημοτική αστυνομία και τους “επαίτες” της πόλης. Έπειτα από αρκετές συλλήψεις, ο Σύλλογος Μουσικών Βορείου Ελλάδος διοργάνωσε μία μουσική συνάντηση στις 11 Δεκεμβρίου, με σκοπό τη μαζική διαμαρτυρία των κυρώσεων που επικρατούν.
“Από τον Λευκό Πύργο μέχρι το Μακεδονία Παλλάς, ας γίνει μια συμβολική ”κατάληψη” και ας πλημμυρίσει η παραλία με κάθε λογής μουσική.”
Δήλωσε ο ΣΜΒΕ στην σελίδα της εκδήλωσης στο Facebook.
Όλα ξεκίνησαν με μία ανάρτηση του τραγουδοποιού Δημήτρη Ζερβουδάκη, ο οποίος τόνισε ότι: «εκδιώκουν κάνοντας “συστάσεις”, ακόμη και προσαγωγές, σε νέους μα και παλαιότερους μουσικούς που παίζουν και τραγουδούν στον δρόμο, εξημερώνοντας τη βαρβαρότητα του αστικού τοπίου των πόλεών μας. Καταγράφηκαν και συλλήψεις. Έχω τη βάσιμη υποψία ότι η μεγάλη αυτή αλητεία στηρίζεται σε έναν νόμο του Μεταξά για την καταπολέμηση της επαιτείας…»
Η αλήθεια είναι πως τον Νοέμβριο του 2013, το δημοτικό συμβούλιο της Θεσσαλονίκης αποφάσισε να εκδώσει 255 άδειες για υπαίθριο εμπόριο. Η απόφαση περιελάμβανε την έκδοση 8 αδειών μόνο για τους μουσικούς του δρόμου. Δεν θεσμοθετήθηκε καμία ειδική διάταξη γι αυτούς, κάτι το οποίο είναι απαράδεκτο καθώς εφόσον υπήρξαν και υπάρχουν κυρώσεις, θα πρέπει να οριστεί και ένα αντίστοιχο νομικό πλαίσιο. Γενικά το θέμα ρυθμίζεται από τον Ν. 2323/1995 , όπως αυτός τροποποιήθηκε από τον Ν. 3557/2007, και αφορά το υπαίθριο εμπόριο (στάσιμο ή πλανόδιο). Ως πλανόδιοι έμποροι, αντιμετωπίζονται και οι πλανόδιοι μουσικοί. Τυπικά δηλαδή απαιτείται άδεια, την οποία χορηγεί η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση.
Οφείλεται άραγε αυτή η ακατανόητη κίνηση στον υπερβολικό ζήλο για την πάταξη της φοροδιαφυγής (ο ίδιος ζήλος που οδήγησε σε συλλήψεις και παράλογα πρόστιμα σε καστανάδες, κουλουράδες και άλλους «μεγαλοφοροφυγάδες») ή ασκήθηκαν ίσως πιέσεις από την αυθαίρετη «αρχή» που ονομάζεται ΑΕΠΠΙ; Δεν γνωρίζουμε ακόμη, το σίγουρο πάντως είναι πως υπάρχει στήριξη από τον Δήμο Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού, Παιδείας και Αθλητισμού δήλωσε:
“Και όμως, οι μουσικοί του δρόμου ομορφαίνουν την πόλη και την καθημερινότητά μας.”
Κάτι το οποίο είναι αλήθεια! Πόσες είναι οι φορές που έφτιαξαν μία άσχημη μέρα με τις ποικιλόχρωμες μελωδίες τους; Αυτοί οι άνθρωποι χαρίζουν απλόχερα χαμόγελα και όλα αυτά δίχως να ζητιανεύουν τα λεφτά των περαστικών. Αυτοί οι άνθρωποι εκφράζουν μία άποψη, έναν τρόπο ζωής, μοιράζουν θετική ενέργεια, ειλικρίνεια, συναισθήματα όλων των ειδών, αποτελούν έναν παραπάνω λόγο που η πόλη μας είναι τόσο ζωντανή! Έχοντας και η ίδια μία μικρή εμπειρία στην μουσική του δρόμου, έχω νιώσει την ενέργεια του κόσμου και είναι κάτι μοναδικό! Πόσο μάλλον όταν η μουσική σου καταφέρνει να αγγίξει τόσο τους γύρω ώστε να σου προσφέρουν ως αντάλλαγμα ένα χρηματικό ποσό ή το οτιδήποτε.
Τα υπόλοιπα θα αφήσω να ειπωθούν μέσω του παρακάτω ντοκιμαντέρ, του Ευριπίδη Ταρασίδη, με τίτλο “Busking In Thessaloniki” (αν και το busking είναι ένας όρος πρωτόγνωρος για την Ελλάδα).
Until next time…
