Σεπτέμβριος του 2013
O μήνας αυτός αποτελεί ορόσημο για την σύγχρονη μουσική βιομηχανία. Ένα από τα, πλέον, πιο ηχηρά ονόματά της, οι Arctic Monkeys, κυκλοφορεί το AM. Τα παιδιά του High Green, αφήνοντας πίσω τους την “εφηβεία”, ενηλικιώνονται πλέον και συνθέτουν ένα από τα πιο σημαντικά άλμπουμ στην ιστορία της μουσικής. Το περιοδικό NME τοποθέτησε τον δίσκο AM των Arctic Monkeys στη θέση 449 στη λίστα τους με τους 500 καλύτερους όλων των εποχών. Δεν είναι τυχαίο ότι το AM έφτασε στο νούμερο ένα στα charts. Όχι άσχημα για τον Alex Turner και την παρέα του, αφού η φήμη τους με την κυκλοφορία του δίσκου AM (5ος κατά σειρά) εκτοξεύεται σε παγκόσμιο επίπεδο.
Παρόλο που έχουν περάσει έξι ολόκληρα χρόνια, το AM είναι χαραγμένο στις μνήμες όλων μας. Αποτελεί αντικείμενο θαυμασμού για τα διαμάντια που κρύβει μέσα του. Το ξέρω και το ξέρεις, όποιο είδους μουσικής και να ακούς, δεν πρέπει να το αρνηθείς το εξής. Το AM διαθέτει hip-hop επιρροές, βυθισμένες στην έρημο του Josh Homme και της dessert rock. Φυσικά, δεν λείπουν επιρροές από το το Birmingham των Black Sabbath. Ακόμα και σήμερα, η αίσθηση που προκαλούν οι κιθάρες με τα “πιασάρικα” riffs, τα drums με την δυναμική τους και το μπάσο που κρατάει τον ρυθμό δίνοντας βάθος είναι πάντα το ίδιο ανατριχιαστική.
Όντας μεγάλος fan των Arcitc Monkeys, εάν δεν έγινε κατανοητό (!), όσες φορές και να ακούσω τον δίσκο δεν πρόκειται να τον βαρεθώ. Στο AM οι Arctic Monkeys συνδύασαν πολλά ειδή μουσικής μαζί και βγήκε ένα καταπληκτικό αποτέλεσμα. Μάγεψαν το κοινό τους σε όλο το μήκος και το πλάτος του κόσμου. Όταν μιλάω για αυτήν την μπάντα, δεν μου αρέσει να χρησιμοποιώ εκφράσεις του τύπου “κατέκτησαν την κορυφή”. Η κορυφή τους ανήκει εδώ και πολύ καιρό! Επειδή όμως δεν τους έφτανε μόνο αυτό, δεν ξέρω… Ίσως να φτάσουν μέχρι το φεγγάρι… Ποιος να το φανταζόταν;