Οι Naxatras είναι μια από τις ανερχόμενες psychedelic rock μπάντες, που εντυπωσιάζει στην εγχώρια μουσική σκηνή και στο εξωτερικό. Μερικοί θα έλεγαν πως το είδος τους είναι πολύ ιδιαίτερο στα αυτιά του απλού fan της rock, οι Naxatras όμως μπορούν να σε παρασύρουν με τις ονειρικές μελωδίες και να σε μαγέψουν με τα δυναμικά ρυθμικά τους μοτίβα. Η μπάντα δημιουργήθηκε το 2012 από τους: Γιάννη Κωνσταντέλια (κιθάρα), Κώστα Χαριζάνη (drums) και Γιάννη Βαγενά (μπάσο και φωνητικά). Παρά το νεαρό της ηλικίας τους, αυτό το τρίο από την Θεσσαλονίκη έχει δυναμική κι έναν χαρακτήρα που σπάνια συναντάς σε ελληνικό group, ανεξαρτήτως είδους. Μέχρι στιγμής, οι Naxatras μάς έχουν χαρίσει τρεις δίσκους, που ο καθένας από αυτούς έχει την δική του ιδιαιτερότητα και ταυτόχρονα τον ίδιο πυρήνα, την ατμόσφαιρα και την αισθητική των ’70s. Είναι τρομερό να βλέπει κανείς νέους καλλιτέχνες να κυνηγούν το όνειρό τους, βάζοντας κόπο και μεράκι, ταλέντο και όρεξη, σε μια πολύ δύσκολη εποχή για την χώρα, δημιουργώντας μικρά αριστουργήματα αναγνωρισμένα όχι μόνο εντός αλλά και εκτός Ελλάδας. Χωρίς πολλά λόγια, σας παρουσιάζουμε την συνέντευξη που μας έδωσαν οι Naxatras. Απολαύστε την!
Επιμέλεια συνέντευξης: Αντώνης Φιλόσογλου
Naxatras, ένα όνομα παρμένο από την ινδική αστρολογία, με μια μικρή ορθογραφική αλλαγή. Πώς επιλέξατε το όνομα σας;
Αρχικά λεγόμασταν Dust,αργότερα Temple (για μικρό διάστημα). Και τα δύο αυτά ονόματα δεν ήταν ακριβώς ο ορισμός της πρωτοτυπίας. Πέσαμε πάνω στη λέξη Nakshatras διαβάζοντας κάτι σχετικό και μας έκανε το κλικ, αλλάξαμε την ορθογραφία για οπτικούς λόγους.
Πιστεύετε πώς η ψυχεδελική μουσική, με σκοτεινά riffsκαι βγαλμένη από 70s, έχει ανταπόκριση στις μέρες μας;
Σίγουρα. Οκ, δεν έχει την ίδια απήχηση που έχει η ποπ ή η τραπ, αλλά υπάρχει κοινό σε όλο τον κόσμο που ακούει psychedelic, stoner, doom και progressive, πολλά φεστιβάλ, υπάρχει μια σκηνή που στηρίζει και στηρίζεται.
Όταν ακούει κανείς τους δίσκους σας, νιώθει τις φοβερές αυξομειώσεις στον ήχο και τις πολυμορφικές συνθέσεις σας. Σας επηρέασαν σε αυτό οι Pink Floyd;
Το να πούμε ότι δεν έχουμε επηρεαστεί από τους Pink Floyd θα ήταν ψέμα. Ποιος δεν έχει επηρεαστεί άλλωστε, ροκ, ηλεκτρονική, πόσοι καλλιτέχνες έχουν καθοριστεί από τη μουσική τους. Μας αρέσουν οι δυναμικές στα κομμάτια μας, η ησυχία και η ένταση να εναλλάσσονται.
Τι ακούγατε όταν πρωτοαρχίσατε και τι τώρα;
Σίγουρα όταν ξεκινήσαμε τη μπάντα ακούγαμε πολύ περισσότερο τη stoner/desert rock σκηνή των 90’ Kyuss, Monster Magnet, Nighstalker. Πλέον τα ακούσματά μας είναι πιο ποικιλόμορφα, τζαζ, ambient, funk, psytrance, metal. Πράγματα που ακούγαμε και πριν βασικά, αλλά πλέον δοκιμάζουμε να τα ενσωματώσουμε στη μουσική μας πιο συχνά.
Στα live σας χρησιμοποιείται visuals. Πιστεύετε πως το οπτικό κομμάτι έχει μεγάλη σημασία για το κοινό;
Σίγουρα παίζει ρόλο, ο ήχος και η εικόνα πάνε χέρι-χέρι. Τα visuals και τα φώτα οδηγούν τον κόσμο στο να βυθιστεί πιο βαθιά στην εμπειρία της συναυλίας.
Με ποιό κομμάτι πιστεύετε ότι ξεσηκώνεται ο κόσμος;
Το“Waves” είναι από τα αγαπημένα του κοινού, αν και ένα από τα πιο ήρεμα κομμάτια μας. Κατά τα άλλα, το “I am the Beyonder” και το “The Great Attractor”.
Τι διαφορές συναντάτε σε σχέση με την Ελλάδα, όταν πάτε να παίξετε σε μια άλλη χώρα;
Δεν υπάρχουν φοβερές διαφορές εν τέλει. Έχουμε παίξει λάιβ στην Ελλάδα όπου το κοινό τα δίνει όλα και άλλα λάιβ που κυλάνε πιο ήσυχα. Το ίδιο συμβαίνει και στο εξωτερικό, ανεξάρτητα με τη χώρα. Υπάρχει η φήμη ότι οι βορειοευρωπαίοι είναι «ξενέρωτοι», αλλά δεν ισχύει. Ένα από τα πιο έντονα λάιβ της τελευταίας μας περιοδείας ήταν στο Salsburg!
Ποια θα ήταν για εσάς η ιδανική συνεργασία;
Μάλλον κάτι αδύνατο να συμβεί, όπως το να φέρναμε τον Hendrix να παίξει σε ένα κομμάτι μας ή να ηχογραφούσαμε με τους engineers που δούλεψαν στο “Dark Side of the Moon”.
Πόσο δύσκολο είναι να ανέβει μια μπάντα σήμερα;
Πιο εύκολο από παλιά μάλλον, γιατί δε χρειάζεται τόση προώθηση από δισκογραφικές και μπορείς να βρεις τρόπους να προωθήσεις τη μπάντα σου μόνος σου. Ποτέ δεν ήταν πραγματικά εύκολο, αλλά τώρα η πληροφορία διαδίδεται αλλιώς.
Ποιά είναι η γνώμη σας για τις δισκογραφικές εταιρίες;
Δεν έχουμε προσωπική εμπειρία! Σίγουρα κάποιες που μας προσέγγισαν είχαν καλύτερο vibe από άλλες, αλλά τίποτα δεν μας έπεισε τελικά. Υπάρχουν, πάντως, μικρά labels που κάνουν πολύ προσεγμένη δουλειά, όπως η
Γιατί σαν μπάντα επιλέγετε αναλογικό ήχο και όχι τον ψηφιακό;
Μας αρέσει το οργανικό στοιχείο που αναδεικνύει, μας αρέσει η διαδικασία. Τα όργανα βγαίνουν μπροστά, τα νιώθεις ζωντανά, έχουν υφή. Φυσικά και με μια πολύ καλή ψηφιακή ηχογράφηση μπορείς να πετύχεις εξαιρετικά αποτελέσματα, απλά πολλές μπάντες και engineers πέφτουν στην παγίδα της ευκολίας και γι’αυτό η πλειοψηφία των σύγχρονων άλμπουμ έχουν τον ίδιο flat, ψόφιο ήχο. Ευτυχώς, υπάρχουν και πολλές εξαιρέσεις.
Τι συμβολίζει το artwork και στα τρία άλμπουμ σας;
Δε συμβολίζει κάτι, εκπροσωπεί όμως τη μπάντα σε μεγάλο βαθμό. Είναι κάτι ταυτόσημο με τη μουσική, όπως και ο ήχος, δεν μπορείς να τα ξεχωρίσεις. Όλο ξεκίνησε όταν είπαμε στο Χριστόφορο (Chris RW), τον illustrator που κάνει τα εξώφυλλά μας, ότι σκεφτόμαστε ένα πρόσωπο με tribal χαρακτηριστικά σε μια εκστατική έκφραση. Από εκεί και πέρα το πράγμα πήρε άλλες διαστάσεις!
Ποιες ήταν οι ιδέες, σκέψεις και ποια τα συναισθήματα όταν γράφατε το τρίτο άλμπουμ;
Σκεφτόμαστε πάντα καθαρά μουσικά. Θέλαμε να υπάρχει μια ενότητα στο ύφος του άλμπουμ, παρά την ετερομορφία των κομματιών. Υπάρχει το concept του κύκλου στις συνθέσεις και ένα γενικότερο γεωμετρικό, fantasy στοιχείο. Οι στίχοι είναι λίγοι, αλλά πολύ προσωπικοί. Υπάρχει το φως και το σκοτάδι, αλλά το φως κυριαρχεί εν τέλει.
Πότε θα είναι οι επόμενες live εμφανίσεις σας;
Αυτή την άνοιξη θα παίξουμε σε κάποιες πόλεις της Ελλάδας και θα κάνουμε μια ακόμα περιοδεία στην Ευρώπη, Ισπανία, Πορτογαλία, Σουηδία και άλλες χώρες που δεν έχουμε παίξει ιδιαίτερα ή καθόλου μέχρι στιγμής. Το καλοκαίρι θα παίξουμε σε διάφορα φεστιβάλ, όπως το Ozora στην Ουγγαρία, το Lake on Fire στην Αυστρία και άλλα που δεν μπορούμε να αποκαλύψουμε ακόμα…
Μπορείτε να βρείτε τους Naxatras στο site τους και στο facebook!
Διαβάστε παλαιότερη συνέντευξη των Naxatras στο MAXMAG εδώ.
