Lana Del Rey! Στα φώτα κάποιων ξεχασμένων δεκαετιών και στη λάμψη μιας περασμένης γοητείας, απ’ αυτές που δε φθίνουν ποτέ, παρά μόνο δημιουργούν νοσταλγία και μια γλυκιά θλίψη, κινείται για ακόμη μία φορά η Αμερικανή τραγουδίστρια με το έκτο στούντιο άλμπουμ της που φέρει το τίτλο Norman Fucking Rockwell. Ταγμένη στη Ποπ
κουλτούρα, το “Κακό Κορίτσι Της Αμερικής” συνεχίζει να δίνει συμβουλές για τον έρωτα, την αλητεία ενός
ξεχασμένου καλοκαιριού αλλά και να δείχνει την λαχτάρα της για οτιδήποτε υμνεί το Κλασικό Χόλιγουντ, την
Τέχνη που προτίμησε να βάλει τέλος στη ζωή της και ορισμένα όνειρα που πρόκειται να εκπληρωθούν.
ΟΤΑΝ Η ΠΟΙΗΣΗ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ…
Το Norman Fucking Rockwell, θεωρήθηκε από τους fans ίσως η καλύτερη και πιο σταθερή δουλειά της.
Μεστωμένη πλέον στο είδος, η Αμερικανίδα τραγουδίστρια, στιχουργός και ποιήτρια πειραματίζεται με την
μαγεία του ταλέντου της σε ένα στυλ που αναπόφευκτα κατακτά τις καρδιές του κόσμου. Βουτηγμένη στο
ρομαντισμό απ’ τη κορυφή ως τα νύχια, μα και δυναμική παράλληλα στη συνουσία του ξεπερασμένου με το
μεταμοντέρνο όπως λόγου χάρη στη διασκευή Doin’ Time, μιλά ως άλλοτε, για τον έρωτα που δεν παύει να
υφίσταται και να κυβερνά τη καθημερινότητα, την αγάπη που δεν πρόλαβε να εκπληρωθεί και έχει ακόμη
τόσα να δώσει, έστω και στην Καλιφόρνια ή στην άλλη άκρη του κόσμου αυτού. Μένοντας σταθερή στις αξίες
της, η παρουσία της Sylvia Plath, είναι εκεί για να θυμίζει μια παλαιότερη δήλωση της Lana “…But I Wish I
Was Dead”, ισορροπώντας μεταξύ ευτυχίας και δυστυχίας σε ένα κόσμο που ναι μεν λάμπει σαν διαμάντι
αλλά είναι άκρως μελαγχολικά πλασμένος. Δεν θα μπορούσε βέβαια να λείπει και η αναφορά στον Slim
Aarons, τον φωτογράφο των Celebrities και του Ευ Ζειν που απαθανάτισε την Χρυσή Εποχή του Χόλιγουντ με
τον πιο σαγηνευτικό τρόπο.
Το κορίτσι της Δυτικής Ακτής, όπως και σε κάθε άλμπουμ, έτσι και σε αυτό φροντίζει να τοποθετηθεί και
γεωγραφικά. Λάτρης της Αμερικής και του τρόπου ζωής της, με τα καλά και τα όμορφα της, η Lana Del Rey
απογειώνει το Αμερικάνικο Όνειρο και το εμφυτεύει εμμονικά στο μυαλό κάθε ενός που θα ακούσει ένα προς
ένα τα κομμάτια της. Η Καλιφόρνια στο επίκεντρο του καλλιτεχνικού της ρεύματος , οργιάζει με τα επιβλητικά
τοπία της και τις πολυσύχναστες λεωφόρους της.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ…
Σε ένα πλαίσιο με έντονα χρώματα, η Lana δεν είναι μόνη. Πέρα από την απέραντη θάλασσα που εκτείνεται
πίσω της, κρατιέται και αγκαλιάζεται με τον εγγονό του Jack Nicholson, Duke Norfleet. H σημαία της Αμερικής
σε δεύτερο πλάνο στολίζει την συνολική εικόνα του ατελείωτου γαλάζιου, ξεκαθαρίζοντας απ’ την αρχή το
περιεχόμενο και τον χαρακτήρα του άλμπουμ. Εμφανώς αλλαγμένη και ανανεωμένη, η Αμερικανή
καλλιτέχνης σε όλα τα βίντεο προβάλλει την αρτιστική φύση της, είτε με τη δημιουργικότητα της ζωγραφικής,
είτε με την ξεθωριασμένη φήμη του κινηματογράφου. Εξωτικά τοπία και αγριευτικές ή βιομηχανικές περιοχές
εκτείνονται υπό το χρωματιστό φως του νέον, αφήνοντας στη γεύση μια μυρωδιά αλμύρας και κανέλας
Με το Norman Fucking Rockwell, η Lana Del Rey δεν ανέβηκε μόνο ένα σκαλί στην επιτυχία των μουσικών
στάνταρς. Κατάφερε να εδραιώσει για ακόμη μια φορά τον θρόνο της στη διαχρονική και ποιοτική vintage
σκηνή που ίσως τα τελευταία χρόνια και πριν την εμφάνιση της Lana , είχε ξεμείνει από νέα ονόματα και
αυθεντικές προσωπικότητες ορκισμένες στους αέναους ρυθμούς μιας άλλης εποχής.
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν στο άρθρο αυτό:
- https://en.wikipedia.org/wiki/Norman_Fucking_Rockwell!(τελευταία πρόσβαση 05/092020)
- Ελένη Τζανάτου (2019) Lana Del Rey, Μια φορά (Και για πάντα) Στο Χόλιγουντ. Αναρτήθηκε από https://popaganda.gr/art/lana-del-rey-norman-fucking-rockwell/ (τελευταία πρόσβαση 05/09/2020)
