Η παράκτια διάβρωση αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα. Το 25% των ακτών της Ευρώπης διαβρώνεται εξ αιτίας των ανθρώπινων επεμβάσεων. Και όμως, η παράκτια διάβρωση δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως ένα πρόβλημα μεμονωμένο και να θεραπεύεται μόνο με κατασκευαστικά έργα. Η διάβρωση πρέπει να αντιμετωπίζεται ως τμήμα μιας Ολοκληρωμένης Διαχείρισης της Παράκτιας Ζώνης, πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μέρος αυτού του πολύπλοκου παράκτιου συστήματος στο οποίο συνυπάρχουν η φύση και ο άνθρωπος.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ
Στις ακτές και στους πυθμένες των παράκτιων περιοχών αναπτύσσεται δράση κυματισμών και ρευμάτων. Οι ακτές από γεωλογική άποψη ενδέχεται να είναι βραχώδεις ή αμμώδεις/γαιώδεις. Η πρώτη κατηγορία έχει σταθερή μορφή, εξελισσόμενη μακροπρόθεσμα σε χρονικές κλίμακες γεωλογικών αιώνων. Η δεύτερη κατηγορία ακτών, που συντίθενται από κοκκώδη υλικά με κοκκομετρία κυμαινόμενη από το μέγεθος του αργίλου ως τις κροκάλες, υφίσταται έντονα την επίδραση των ρευμάτων και των κυματισμών. Αποτέλεσμα της επίδρασης αυτής είναι μορφολογικές αλλοιώσεις, σε όλες τις χρονικές κλίμακες, π.χ. σε μικρή χρονική κλίμακα, της τάξης μερικών ωρών κατά τη διάρκεια θυελλών και τρικυμιών, ή μεγάλης χρονικής κλίμακας, της τάξης μερικών ετών.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ
Σε περιβάλλον ανυπαρξίας κυματισμών και ρευμάτων δεν λαμβάνει χώρα μεταφορά κοκκώδους υλικού του πυθμένα. Οι κυματισμοί είναι οι κύριοι παράγοντες που προκαλούν την αποσταθεροποίηση των κόκκων και στη συνέχεια τα θαλάσσια ρεύματα αναλαμβάνουν τη μεταφορά σε μεγάλες οριζόντιες αποστάσεις.Οι διάφορες συνιστώσες που δρουν πάνω σε έναν κόκκο της επιφάνειας του πυθμένα είναι δυνατόν να δημιουργήσουν τις κατάλληλες δυναμικές συνθήκες αποκόλλησης των επιφανειακών κόκκων με αποτέλεσμα την έναρξη της διάβρωσης.
ΑΙΤΙΕΣ

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Περιορισμός των αιτίων που επιτείνουν την κλιματική αλλαγή και προσεκτικός σχεδιασμός των ανθρώπινων επεμβάσεων-έργων. Οι μέθοδοι προστασίας αποτελούνται από μέτρα σταθεροποίησης των ακτών που μπορούν να διαχωριστούν σε δύο ευρείες κατηγορίες: τα «σκληρά» και τα «ήπια».

Οι ακτές μας είναι ένας πολύτιμος φυσικός πόρος που βρίσκεται σε ανεπάρκεια και πρέπει να τον προστατέψουμε, για να προστατέψουμε το ίδιο το μέλλον μας. Και όπως είπε ο Μαχάτμα Γκάντι «οι φυσικοί πόροι του πλανήτη μας είναι αρκετοί για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες όλων μας, αλλά όχι την πλεονεξία μας».