Δύο από τα Επτά Θαύματα του αρχαίου κόσμου βρίσκονταν στην Ελλάδα: Το Χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία και ο Κολοσσός της Ρόδου. Από το άγαλμα που έμεινε παροιμιώδες για τις διαστάσεις του δεν έχουμε συγκεκριμένη απεικόνιση παρά μόνο υποθέσεις.
Ο Κολοσσός της Ρόδου κατασκευάστηκε το 304 π.Χ. από το γλύπτη Χάρη τον Λίνδιο, μαθητή του Λύσσιπου, έπειτα από παραγγελία των Ροδίων οι οποίοι ήθελαν να ευχαριστήσουν με αυτόν τον τρόπο το θεό Ήλιο. Ένα χρόνο πριν, ο Δημήτριος ο Πολιορκητής με στρατό 40.000 ανδρών προσπάθησε να υποτάξει και να τιμωρήσει τους Ροδίους επειδή αρνήθηκαν να εκστρατεύσουν μαζί του εναντίον του Πτολεμαίου της Αιγύπτου. Δεν τα κατάφερε όμως και οι Ρόδιοι απέδωσαν την ήττα του στη βοήθεια του θεού προστάτη τους. Πουλώντας όλο τον πολεμικό τους εξοπλισμό που πλέον τους ήταν άχρηστος, διέθεσαν τα χρήματα στην κατασκευή ενός κολοσσιαίου αγάλματος. Ο Κολοσσός της Ρόδου είχε ύψος περίπου 33 μ. και δέσποζε στο λιμάνι της πόλης. Όπως αναφέρει ο μαθηματικός Φίλων ο Βυζάντιος, για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκαν 9 τόνοι σιδήρου και 15 τόνοι μπρούντζου, αν και με σημερινούς υπολογισμούς τα νούμερα είναι πολύ μεγαλύτερα. Το βάθρο είχε ύψος 12 μ. και ήταν από λευκό μάρμαρο. Το ίδιο το άγαλμα ήταν καλυμμένο από μπρούντζο. Λόγω του ότι δεν σώθηκαν αντίγραφα ή περιγραφές δε γνωρίζουμε την ακριβή μορφή του. Κάποιοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι μια και ήταν αφιερωμένο στον Ήλιο θα πρέπει να έφερε ηλιακά σύμβολα (στεφάνι με ακτίνες), ενώ άλλοι υποστηρίζουν πως μάλλον κρατούσε πυρσό (εικόνα που προσεγγίζει τη μορφή του Αγάλματος της Ελευθερίας). Το αν τα σκέλη του ήταν ανοιχτά ή όχι δεν έχει εξακριβωθεί. Η πρωτοφανής κατασκευή έκανε 12 χρόνια για να ολοκληρωθεί και έμεινε στην ιστορία ως ένα από τα Επτά Θαύματα του αρχαίου κόσμου.
Τα φυσικά φαινόμενα ζήλεψαν την φήμη του. Ο ισχυρός σεισμός του 225 π.Χ (ή κατ’ άλλους του 222 π.Χ. ) «χτύπησε» στα γόνατα του γίγαντα με αποτέλεσμα την κατάρρευσή του. Πέφτοντας μάλιστα, γκρέμισε 30 σπίτια! Για εννέα αιώνες τα μπρούντζινα θραύσματα κείτονταν στο μέρος όπου κάποτε υψωνόταν περήφανος ο Κολοσσός της Ρόδου. Το 654 μ.Χ. οι Σαρακηνοί λεηλάτησαν τη Ρόδο και πούλησαν τα απομεινάρια σε αγοραστή της Συρίας. Ένα καραβάνι με 900 καμήλες οργανώθηκε για τη μεταφορά τους.
Η διάρκεια ζωής του αγάλματος ήταν μόλις 60 χρόνια. Ήταν αρκετά, όμως, για να περάσει ο Κολοσσός της Ρόδου στην αιωνιότητα ως ένα από τα Επτά Θαύματα δίνοντας παράλληλα το όνομά του σε κάθε κατασκευή τεραστίων διαστάσεων.