
Το libum, που σημαίνει κέικ, ήταν ένα απλό, αλλά γευστικό και βασικό πιάτο, όσον αφορά την αρχαία Ρωμαϊκή κουζίνα, ενώ θα μπορούσαμε να το παραλληλίσουμε με το σημερινό cheesecake.
Για την ακρίβεια, μέσα από τα γραπτά του Ρωμαίου πολιτικού, με το όνομα Κάτων ο Πρεσβύτερος, ειδικά στο έργο του «De Agri Cultura», μαθαίνουμε ότι το κέικ αυτό, εκτός από κέρασμα στα βραδινά τραπέζια, για παράδειγμα, χρησιμοποιούνταν, επίσης, και στις θρησκευτικές τελετές.
Εξάλλου, στην αρχαία Ρώμη, η καθημερινή ζωή των ανθρώπων ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τις θρησκευτικές τελετές και θυσίες, και συνεπώς, τιμούσαν με αυτό το κέικ τις θεότητες που πίστευαν ότι προστάτευαν, όχι μόνο το σπίτι, αλλά και την ευημερία της οικογένειας.
Με αυτό τον τρόπο, μέσα από τα πολύ απλά συστατικά του, το libum θεωρούνταν ως ένας ουσιώδης και «ταπεινός» τρόπος τιμής αυτών των θεοτήτων, ώστε να ζητήσουν οι άνθρωποι την εύνοια και την προστασία τους.
Ωστόσο, εκτός από την θρησκευτική χρήση του, το ρωμαϊκό αυτό κέικ ήταν, επίσης, και καθημερινό γλύκισμα, όπως προαναφέρθηκε, ενώ στα συστατικά του συμπεριλαμβάνονταν το αλεύρι, τα αυγά και το μέλι.

Ωστόσο, αντίθετα απ’ ό,τι θα μπορούσε να συμπεράνει κανείς, το libum δεν ήταν το πρώτο cheesecake στην ιστορία, ενώ παρ’ όλο που πολλοί άνθρωποι πιστεύουν σήμερα ότι το τελευταίο προέρχεται από τη Νέα Υόρκη της Αμερικής, η ιστορία του γλυκού αυτού μετράει χιλιάδες χρόνια πίσω.
Πιο συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια του 5ου αιώνα π.Χ., οι αρχαίοι Έλληνες κάτοικοι του νησιού της Σάμου δημιούργησαν το πρώτο γνωστό, ως τώρα, cheesecake στην ιστορία.
Στην ουσία, φέτες φρέσκου τυριού, χτυπημένες με αλεύρι και μέλι, αποτελούσαν το γλυκό αυτό, που το σέρβιραν ψημένο, ενώ παράλληλα το θεωρούσαν τρομερή πηγή ενέργειας. Για το λόγο αυτό, το είχαν σερβίρει και στους αθλητές των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων το 776 π.Χ.
Φυσικά, δε θα μπορούσε να λείπει και από τα γαμήλια τραπέζια, καθώς ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές πιάτο εκείνα τα χρόνια, ενώ κατά την ύστερη εποχή του Μεσαίωνα στην Ευρώπη, το cheesecake μετατράπηκε σε μια βάση ζαχαροπλαστικής που είχε τη μορφή τάρτας.
Αξίζει να σημειωθεί, πως το πρώτο βιβλίο μαγειρικής, που γράφτηκε το 1390 μ.Χ., περιελάμβανε πολλαπλές συνταγές cheesecake, ενώ για τους επόμενους πέντε αιώνες, σχεδόν κάθε βιβλίο μαγειρικής των Άγγλων περιελάμβανε τουλάχιστον μία συνταγή από αυτό.
Συνεπώς, εφόσον οι Άγγλοι είχαν τέτοια αγάπη για το συγκεκριμένο γλυκό, δε θα μπορούσε να λείπει από τις αποικίες τους στην Αμερική, με τους ανθρώπους της Νέας Υόρκης σήμερα να το προσφέρουν στα μενού τους, διαθέσιμο σε πολλές παραλλαγές.

Πηγές:
The History of Cheesecake: Who Made it First? (2021). Jonathan Lord. Ανακτήθηκε από: https://www.jonathanlordcheesecake.com/the-history-of-cheesecake-who-made-it-first (τελευταία πρόσβαση: 20/12/2024).
E.H. (2024). Libum: Ancient Roman Cheesecake. Eats History. Ανακτήθηκε από: https://eatshistory.com/libum-ancient-roman-cheesecake/ (τελευταία πρόσβαση: 20/12/2024).