Freedom Writers. Συγγραφείς της Ελευθερίας. Πριν χρόνια, μία δασκάλα διορίζεται σε κάποιο σχολείο σε μία υποβαθμισμένη συνοικία του Λος Άντζελες. Γεμάτη αισιοδοξία όνειρα, προσπαθεί να διδάξει στους μαθητές της λογοτεχνία και γλώσσα. Γρήγορα, ωστόσο, συνειδητοποιεί ότι η τάξη της δεν είναι ακριβώς αυτό που ονειρεύονταν.
Οι περισσότεροι μαθητές της τάξης της ήταν Αφροαμερικανοί ή Λατίνοι. Πολλοί από αυτούς είχαν εκτίσει ποινές σε φυλακές ανηλίκων, ενώ άλλοι ήταν μέλη συμμοριών σε υποβαθμισμένες συνοικίες του Λος Άντζελες. Τα περισσότερα παιδιά προέρχονταν από διαλυμένες οικογένειες ή είχαν μεγαλώσει ορφανά στους δρόμους. Ήταν, με άλλα λόγια, παιδιά που όλοι θεωρούσαν ξεγραμμένα.
Το πρώτο μάθημα της Έριν Γκρούνγουελ δεν ήταν ακριβώς αυτό που φαντάστηκε. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η ίδια, η πρώτη μέρα σημαδεύτηκε από έναν καβγά που κατέληξε σε μαχαιρώματα στην αυλή του σχολείου. Η Γκρούνγουελ ήξερε ότι κάθε μέρα ήταν ένας αγώνας επιβίωσης σε αυτό το σχολείο. Αυτό που δεν ήξερε, όμως, ήταν ότι τα ίδια τα παιδιά αγωνίζονταν κάθε μέρα να επιβιώσουν για να φτάσουν μέχρι το σχολείο!
Η Άννα Φρανκ εμπνέει τους μαθητές
Η Γκρούνγουελ συνειδητοποιεί ότι οι κλασικές μέθοδοι διδασκαλίας δεν θα φέρουν καρπούς. Κάπως έτσι, παίρνει μία απόφαση. Θα προσαρμόσει την ύλη διδασκαλίας, ώστε να ανταποκριθεί στις ανάγκες των παιδιών. Αποφασίζει να διδάξει το «Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ». Στόχος της είναι να βρουν οι μαθητές έναν ήρωα που καταλαβαίνει τι θα πει να ζεις κυνηγημένος και ξεχασμένος. Αντικαθιστά τη ρομαντική ποίηση με ραπ και εισάγει ζητήματα Αφροαμερικάνικης λογοτεχνίας στην τάξη της!
Ωστόσο, το σχολείο έχει διαφορετική άποψη. Η διεύθυνση του σχολείου αρνείται να αγοράσει περισσότερα αντίτυπα του βιβλίου της Φρανκ και ζητάει από την Γκρούνγουελ να εφαρμόσει το πρόγραμμα διδασκαλίας. Η Γκρούνγουελ επιμένει ότι το πρόγραμμα διδασκαλίας είναι φυλετικό και πρέπει να αλλάξει για να ανταποκριθεί στις ανάγκες των μαθητών της.
Μη βρίσκοντας απάντηση από το σχολείο, πιάνει δεύτερη δουλειά ως πωλήτρια εσωρούχων για να αγοράσει καινούρια βιβλία για τους μαθητές της. Καταφεύγει στη Διεύθυνση Εκπαίδευσης του Λος Άντζελες αναφέροντας τα προβλήματα του σχολείου και ζητώντας μία λύση.
Freedom Writers: γράφοντας για την ελευθερία
Προς έκπληξη όλων, ο προϊστάμενος Εκπαίδευσης ακούει προσεκτικά την Γκρούνγουελ. Η Διεύθυνση Εκπαίδευσης μένει έκθαμβη από τις όλο και καλύτερες επιδόσεις μίας από τις χειρότερες τάξεις της Καλιφόρνια! Χωρίς πολλή σκέψη, αποφασίζουν να στηρίξουν τη Γκρούνγουελ και την προσπάθεια της.
Η προσπάθεια δε σταματά εδώ. Η Γκρούνγουελ αγοράζει με δικά της έξοδα τετράδια και ζητάει από τους μαθητές της να γράψουν τις προσωπικές ιστορίες τους. Φαινομενικός σκοπός της άσκησης είναι η εξοικείωση των μαθητών με τη γραφή. Ωστόσο, η Γκρούνγουελ θέλει να ακούσει τις ιστορίες των μαθητών της. Ακόμα πιο εκπληκτικό είναι ότι η Γκρούνγουελ δεν ανάγκασε ποτέ τους μαθητές της να δώσουν τα τετράδια τους. Οι ίδιοι οι μαθητές έδιναν τα τετράδια τους στη δασκάλα τους.
Ήθελαν απλώς η Γκρούνγουελ να ακούσει την ιστορία τους…
Το τέλος που δεν ήλθε ποτέ!
Η άσκηση αυτή σύντομα εξελίχθηκε σε παιδική ψυχοθεραπεία και η αίθουσα 205 της κ. Γκρούνγουελ έγινε καταφύγιο κατατρεγμένων παιδιών. Όπως ήταν αναμενόμενο, η επιτυχία του εγχειρήματος ήταν τόσο μεγάλη που μεγάλες εφημερίδες ξεκίνησαν να μιλούν για τη μέθοδο των Freedom Writers.
Στο τέλος της χρονιάς, η Γκρούνγουελ αποφάσισε να κάνει και κάτι ακόμη. Μαζί με τους μαθητές, οργάνωσε δημόσια καμπάνια για να συγκεντρώσει χρήματα με στόχο την έκδοση του βιβλίου των Freedom Writers. Η καμπάνια είχε μεγάλη απήχηση και το βιβλίο που εκδόθηκε περιείχε συγκινητικές και συνάμα σκληρές ιστορίες βίας και πόνου.
Η επιτυχία, όμως, επισκιάστηκε από το τέλος της χρονιάς. Οι μαθητές της Γκρούνγουελ δε μπορούσαν να δεχτούν την αποχώρηση της δασκάλας που τους αγάπησε όσο κανένας άλλος. Οι μαθητές της Γκρούνγουελ ήταν τόσο ενωμένοι με τη δασκάλα τους που δεν ήθελαν κανέναν άλλον δάσκαλο να τους αναλάβει. Οι μαθητές κατά βάθος ήξεραν ότι κανένας δάσκαλος δεν ήθελε να ασχοληθεί με Αφροαμερικάνικη λογοτεχνία ή να διδάξει ραπ.
Οι μαθητές της Γκρούνγουελ διαμαρτυρήθηκαν και ζήτησαν να συνεχίσει η Γκρούνγουελ να είναι δασκάλα τους μέχρι την αποφοίτησή τους. Η διαμαρτυρία ήταν τόσο μεγάλη που χρειάστηκε η παρέμβαση της Διεύθυνσης Εκπαίδευσης της Καλιφόρνια. Τελικά και μετά από πολλή πίεση, επετράπη στη Γκρούνγουελ να κρατήσει την τάξη της χωρίς κανέναν περιορισμό στην ύλη ή στις μεθόδους διδασκαλίας.
Η Γκρούνγουελ δίδασκε τα παιδιά της τάξης 205 μέχρι την αποφοίτηση τους. Αρκετοί μάλιστα αποφοίτησαν και από το πανεπιστήμιο. Οι μαθητές της Γκρούνγουελ προέρχονταν από οικογένειες που κανένα μέλος τους δεν τελείωσε το σχολείο. Για πολλά παιδιά, η κ. Γκρούνγουελ έγινε μία ηρωίδα που πίστεψε σ’ ένα ισότιμο αύριο για όλους. Η ιστορία των Freedom Writers έγινε ταινία που μέχρι σήμερα συνεχίζει να εμπνέει μαθητές και δασκάλους ανά τον κόσμο…
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν στο άρθρο αυτό:
“Long Beache’s Freedom Writers 20 years later – where are they now?”, The Press Telegram
The Freedom Writers Diary, Erin Grunwell
