Τα Χριστούγεννα με ένα μαγικό τρόπο γίνεσαι και πάλι παιδί. Εκείνο το παιδί που περίμενε με λαχτάρα να του πουν “σήμερα θα στολίσουμε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο”. Και η χαρά ήταν τόσο μεγάλη λες και σου έδιναν τον κόσμο όλο. Να μπερδευτεί μέσα στα στολίδια, να τα βάζει σχεδόν πάντα στο ίδιο μέρος. Στολίζεις το δέντρο και πάλι με έναν μαγικό τρόπο αρχίζουν να πλανώνται μυρωδιές από μελομακάρονα, κουραμπιέδες και όλες αυτές οι γνώριμές λιχουδιές που ετοιμάζουμε για τα Χριστούγεννα. Αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για τις νοικοκυρές πότε θα φτιάξουν τα γλυκίσματά τους και τα παιδία για το πότε θα παν για τα κάλαντα. Τα ραδιόφωνα να παίζουν ασταμάτητα τραγούδια για τα Χριστούγεννα και τα έργα στην μικρή οθόνη δεν έχουν τελειωμό.
Τα Χριστούγεννα τότε:
Ξαφνικά έχεις συνειδητοποιήσει πως κάτι λείπει από εκείνη την μαγεία από τα Χριστούγεννα που θυμώσουν και ήξερες. Οι μυρωδιές από τα γλυκά δεν είναι τόσο έντονες τώρα. Το στόλισμα του δέντρου αν και είναι μια ευχάριστη στιγμή, όταν τελειώσει και ξέρεις πως έχεις βάλει όλα τα στολίδια, κάτι λείπει. Θα ξεχυθείς στα μαγαζιά να πάρεις διάφορα πράγματα για να ολοκληρωθεί ο Χριστουγεννιάτικος στολισμός και του σπιτιού, κεριά, τραπεζομάντιλο, ίσως κάποιο διακοσμητικό και όμως κάτι λείπει. Τα Χριστούγεννα μας δεν τα κάνουν μαγικά ούτε τα πολλά γλυκά ούτε τα πολλά διακοσμητικά. Όσα και να πάρεις πάντα κάτι θα λείπει. Δεν είναι η μυρωδιά των γλυκών είναι η μυρωδιά των γονιών σου που μοσχοβολούσε το σπίτι. Δεν είναι τα αμέτρητα στολίδια που θα γεμίσουν το δέντρο είναι εκείνα τα στολίδια στα κλαδιά που δεν βάλανε τα αδέρφια σου. Είναι εκείνη η ζέστη που ένοιωθες όταν άνοιγες την πόρτα του σπιτιού που έβγαινε από τις ζεστές καρδιές.
Τα Χριστούγεννα τώρα:
Τα Χριστούγεννα τώρα είναι Χριστούγεννα εντυπωσιασμού. Ποιος θα πάρει το μεγαλύτερο δέντρο. Ποιος θα στολίσει υπερπαραγωγή. Ποιος θα βάλει τα περισσότερα λαμπιόνια λες και περιμένει με αυτόν τον τρόπο να φωτίσει η ζωή του. Ποιος θα πάρει τα ακριβότερα δώρα να δωρίσει. Ποιος θα λάβει το ακριβότερο δώρο. Τι δώρο θα πάρει ό νονός και η νονά θα κρίνουν αν ήταν καλή επιλογή για το παιδί. Ένα παιδί κάποτε χαμογελούσε γιατί του αρέσανε τα Χριστούγεννα απλά. Πήγαινε στα κάλαντα γιατί ήταν με τους φίλους τους και διασκέδαζαν με το έθιμο που πάει από γενιά σε γενιά. Τώρα τα κάλαντα είναι η επιχορήγηση του χωριού, της συνοικίας για το ηλεκτρονικό παιχνίδι, το tablet κτλ.
Το συναίσθημα που έχει εξαφανιστεί:
Όλα έγιναν επιχειρήσεις. Τα συναισθήματα φάνηκαν πιο αδύναμα από το βασιλιά χρήμα. Η αγάπη εξαφανίστηκε και τα Χριστούγεννα έχασαν την αίγλη τους. Την αίγλη των συναισθημάτων. Αν και γιορτή της αγάπης. Δεν είναι αγάπη να επισκέπτεσαι τους παππούδες μόνο και μόνο για να πάρεις λεφτά. Δεν είναι αγάπη να θυμάσαι τους αναδόχους μόνο τα Χριστούγεννα γιατί θα σου δώσουν λεφτά. Δεν είναι αγάπη να μάθει ένα παιδί να κοιτάζει στα χέρια τους άλλους για να αποφασίσει αν θα τον αγαπάει ανάλογα με το πόσο ακριβό είναι το δώρο που κρατάει.
Κάπου έχουμε χαθεί στην μετάφραση:
Όλοι έχουμε κριμένο μέσα μας τελικά έναν Εμπενέζερ Σκρούτζ. Κάποιοι πιο πολύ κάποιοι πιο λίγο. Χρειαζόμαστε και μείς τα πνεύματα μας. Γιατί έχουμε ξεχάσει το παρελθόν, έχουμε υπερτιμήσει το παρόν και δεν φοβόμαστε το μέλλον. Γυρίζουμε και μείς μίζεροι περιφρονητικοί πολλές φόρες για τους συνανθρώπους μας και γκρινιάζουμε ακόμα και γιατί βρέχει αφού έχουμε χειμώνα. Η πρώτη μας σκέψη είναι το πώς θα αποκτήσουμε λεφτά και ακόμα πιο πολλά αφού τα τελευταία χρόνια έχει καλλιεργηθεί καλά αυτό το σχέδιο του μυαλού. Ο Εμπενέζερ Σκρούτζ δεν άντεξε τις κοιμισμένες αναμνήσεις που του θύμισε το πνεύμα του παρελθόντος. Τον προβλημάτισε το πνεύμα του παρόντος και τον τρόμαξε το πνεύμα του μέλλοντος. Πόσοι από μας θα άντεχαν αυτήν την βόλτα; Πόσοι από μας θα ήθελαν να ξυπνήσουν τα κοιμισμένα αισθήματα και να απομακρύνουν την κάθε είδους απληστία που χαρακτηρίζει τα τελευταία χρόνια τον άνθρωπο.
Τα Χριστούγεννα είναι συναίσθημα:
Πρέπει να είσαι γενναίος για να αντιμετωπίσεις το παρελθόν σου που έχεις βάλει στον κάδο ανακύκλωσης αλλά να θυμάσαι πως η ζωή θα σου βγάζει στην επιφάνεια εργασίας τι έχεις κάνει.