
Από τότε που η ισπανική γρίπη εμφανίστηκε ως πανδημία το 1918, πολλοί αόρατοι ιογενείς εχθροί έχουν απειλήσει τον κόσμο.
Αν και κάθε νέος ιός έχει διαφορετική εξάπλωση, και προκαλεί διαφορετικά συμπτώματα με ποικίλα ποσοστά θνησιμότητας, οι υπεύθυνοι της δημόσιας υγείας, στηρίζουν τις ερευνές τους σε αυτές τις εμπειρίες για την καταπολέμηση της τρέχουσας πανδημίας COVID-19.
Η γρίπη H1N1 (γρίπη των χοίρων) έκανε την εμφάνιση της, τον Ιούνιο του 2009 στο Μεξικό και εξαπλώθηκε παγκοσμίως μέχρι τον Αύγουστο του 2010, όταν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κήρυξε το τέλος της πανδημίας. Σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα, υπήρξαν 60,8 εκατομμύρια περιπτώσεις που επηρεάζουν το 24% του παγκόσμιου πληθυσμού. Επίσης, το ποσοστό θνησιμότητας ήταν 0,02% με 12.500 θανάτους.
Το 2014, ο Έμπολα έκανε την εμφάνιση του ως ένας πολύ θανατηφόρος ιός με μέσο ποσοστό θνησιμότητας 50%. Μέχρι τη λήξη της πανδημίας, τον Μάρτιο του 2016, είχαν καταγραφεί περισσότερα από 28.000 κρούσματα παγκοσμίως.
Συγκριτικά, το πρώτο κρούσμα του νέου COVID-19 ήταν τον Δεκέμβριο του 2019 και έως τις 28 Απριλίου 2020, υπήρχαν σχεδόν 3 εκατομμύρια κρούσματα και σχεδόν 212.000 θάνατοι. Καθώς αυτή η πανδημία είναι εν εξελίξει, το ποσοστό θνησιμότητας αλλάζει καθημερινά λόγω της μεταβλητότητας των μαζικών δοκιμών και αναφορών.
Τα συμπτώματα αυτών των σύγχρονων ιών ποικίλλουν. Για παράδειγμα, ο ιός της γρίπης H1N1 προκαλεί πυρετό, ρίγη, βήχα και πόνους στο σώμα. Το COVID-19 προκαλεί πυρετό, ρίγη, βήχα, δύσπνοια, μυϊκό πόνο, πονοκέφαλο, πονόλαιμο, απώλεια γεύσης ή όσφρησης και μπορεί να μιμείται τη γρίπη. Για τις πιο σοβαρές περιπτώσεις COVID-19, οι ασθενείς χρειάζονται εντατική φροντίδα και αναπνευστήρες.
Αντίθετα, ο Έμπολα προκαλεί ακραία συμπτώματα, όπως έμετο, διάρροια και αιμορραγία. Αυτό σήμαινε ότι οι άνθρωποι ήταν λιγότερο πιθανό να βγουν στη κοινότητα μεταδίδοντας τον ιό, καθιστώντας ευκολότερο τον εντοπισμό και την απομόνωση αυτών των ασθενών.
Η γρίπη H1N1, όμως, και ο κορωναϊός έχουν μεταξύ τους περισσότερα κοινά σημεία και για αυτό θα επεκταθούμε στην πάραθεση των κοινών αλλά και διαφορετικών τους χαρακτηριστικών ως προς τα συμπτώματα, τη μεταδοτικότητα και την παθογένεια.
Μετάδοση
Τόσο η γρίπη H1N1 του 2009 όσο και ο COVID-19 μπορούν να μεταδοθούν με παρόμοιους τρόπους. Αυτά περιλαμβάνουν:
-
Αναπνευστικά σταγονίδια και αερολύματα. Αυτά είναι μικροσκοπικά σταγονίδια που δημιουργούνται όταν ένα άτομο που έχει τον ιό μιλάει, φτερνίζεται ή βήχει. Εάν εισπνεύσετε αυτά τα σταγονίδια ή τα σωματίδια αερολύματος, μπορείτε να κολλήσετε τον ιό.
-
Μολυσμένα αντικείμενα. Τα αναπνευστικά σταγονίδια που περιέχουν ιό μπορούν να προσγειωθούν σε αντικείμενα όπως πάγκους και πόμολα πόρτας. Μπορείτε να κολλήσετε τον ιό αγγίζοντας αυτά τα πράγματα και στη συνέχεια αγγίζοντας το στόμα, τη μύτη ή τα μάτια σας.
-
Είναι επίσης πιθανό ένα άτομο να περάσει και τους δύο ιούς όταν δεν έχει συμπτώματα. Αυτό ονομάζεται ασυμπτωματική μετάδοση.

Συμπτώματα
Τόσο η γρίπη H1N1 του 2009 όσο και η COVID-19 είναι λοιμώξεις του αναπνευστικού που μοιράζονται πολλά κοινά συμπτώματα. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν:
- πυρετός και ρίγη
- κούραση
- βήχας
- πόνους και πόνους στο σώμα
- πονοκέφαλο
- πονόλαιμος
- καταρροή ή βουλωμένη μύτη
- πεπτικά συμπτώματα όπως διάρροια και έμετος
Ένα σύμπτωμα που είναι μοναδικό στον COVID-19 είναι η απώλεια όσφρησης και γεύσης.
Παράγοντες κινδύνου
Οι ομάδες που διατρέχουν κίνδυνο για επιπλοκές από τη γρίπη H1N1 του 2009 και τον COVID-19 έχουν σημαντική επικάλυψη. Περιλαμβάνουν:
- Ενήλικες ηλικίας 65 ετών και άνω
- Έγκυες
- Άτομα με ορισμένους τύπους υποκείμενων παθήσεων υγείας, όπως οι διαβητικοί.
Οι υποκείμενες καταστάσεις υγείας που μπορούν να συμβάλουν σε επιπλοκές περιλαμβάνουν:
- Χρόνιες πνευμονικές παθήσεις, όπως το άσθμα, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) και η κυστική ίνωση
- Σύνδρομο Down
- Διαβήτης
- Καρδιακή νόσος, συμπεριλαμβανομένης της καρδιακής ανεπάρκειας ή της στεφανιαίας νόσου
- Νεφρική Νόσος
- Ηπατική νόσος
- Νευρολογικές παθήσεις, όπως εγκεφαλικό επεισόδιο και άνοια
- Δρεπανοκυτταρική αναιμία
- Εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα λόγω θεραπειών για τον καρκίνο, HIV/AIDS ή ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων
Πρόσθετες ομάδες υψηλού κινδύνου για τη γρίπη H1N1 του 2009
Ορισμένες επιπλέον ομάδες που διέτρεχαν υψηλότερο κίνδυνο για σοβαρή ασθένεια κατά τη διάρκεια της πανδημίας γρίπης H1N1 του 2009 περιελάμβαναν:
- Παιδιά κάτω των 5 ετών
- Άτομα κάτω των 19 ετών που λάμβαναν μακροχρόνια θεραπεία με ασπιρίνη
Επιπλοκές
Τόσο η γρίπη H1N1 του 2009 όσο και η COVID-19 οδηγούν σε παρόμοιες επιπλοκές, όπως:
- Πνευμονία
- Επιδείνωση των υποκείμενων καταστάσεων υγείας
- Δευτερογενείς βακτηριακές λοιμώξεις
- Αναπνευστική ανεπάρκεια
- Φλεγμονή των ιστών της καρδιάς, του εγκεφάλου ή των μυών
- τΤαυματισμό των νεφρών ή του ήπατος
- Σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας (ARDS)
- Σήψη
Ο κορωναϊός περιλαμβάνει κάποιες επιπρόσθετες επιπλοκές, όπως:
- Μακράς διάρκειας COVID
- Θρόμβοι αίματος
- Πολυσυστημικό φλεγμονώδες σύνδρομο στα παιδιά (MIS-C)
Μετά την εμφάνιση της γρίπης H1N1 του 2009 και του COVID-19, έγιναν γρήγορα προσπάθειες για την ανάπτυξη ενός εμβολίου.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας γρίπης H1N1 του 2009, ο Οργανισμός τροφίμων και φαρμάκων, έδωσε έγκριση για συνολικά πέντε εμβόλια αξιόπιστης πηγής. Αυτά τα εμβόλια αναπτύχθηκαν με την ίδια τεχνολογία που είχαν χρησιμοποιήσει στο παρελθόν για τα εμβόλια εποχικής γρίπης.

Πάνω από 200 υποψήφια εμβόλια για τον COVID-19 είναι υπό ανάπτυξη, με τουλάχιστον επτά διαφορετικά εμβόλια διαθέσιμα αυτήν τη στιγμή σε όλο τον κόσμο.
Το είδος του ιού
Η πανδημία H1N1 του 2009 ήταν αποτέλεσμα δημιουργίας από έναν ιό της γρίπης. Οι ιοί της γρίπης ανήκουν στην ιική οικογένεια των Orthomyxoviridae.
Αυτός ο συγκεκριμένος ιός γρίπης μεταπήδησε στους ανθρώπους από χοίρους το 2009, εξ ου και το όνομά του «γρίπη των χοίρων». Στην πραγματικότητα περιέχει κλώνους RNA ανθρώπινης, χοίρων και πτηνών προέλευσης. Πώς συμβαίνει αυτό;
Οι χοίροι κολλούν αρκετούς διαφορετικούς τύπους ιού γρίπης. Όταν συμβεί αυτό, οι κλώνοι RNA από τους διαφορετικούς ιούς θα αναμειχθούν μεταξύ τους με μια διαδικασίας, την ανακατάταξη. Αυτό, δημιουργεί έναν μοναδικό ιό της γρίπης, όπως ο ιός H1N1 του 2009.
Ο COVID-19 ή κοροναϊός είναι μέρος της οικογένειας των ιών Coronaviridae. Είναι μονοκλωνικός με RNA γενετικό υλικό. Ο συγκεκριμένος ιός που προκαλεί το COVID-19 είναι ο SARS-CoV-2.
Η ακριβής προέλευση του SARS-CoV-2 είναι ακόμα άγνωστη. Μια πρόσφατα δημοσιευμένη αναφορά, όμως από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, δείχνει ότι ο SARS-CoV-2 πιθανότατα προήλθε από νυχτερίδες και μεταδόθηκε στους ανθρώπους μέσω ενός άγνωστου ενδιάμεσου ζώου.
Σοβαρότητα ασθένειας
Υπολογισμοί δείχνουν ότι μεταξύ 94-98% των κρουσμάτων της γρίπης H1N1 του 2009 ήταν ήπιες, ενώ, πολύ λιγότεροι άνθρωποι βίωσαν σοβαρή ή κρίσιμη ασθένεια.
Ένα υψηλότερο ποσοστό ατόμων που αναπτύσσουν COVID-19 έχουν σοβαρή ασθένεια. O παγκόσμιος οργανισμός υγείας, εκτιμά ότι, ενώ ο COVID-19 είναι ήπιος στο 80 τοις εκατό των περιπτώσεων, το 20 τοις εκατό των ατόμων που αρρωσταίνουν από τον ιό μπορεί να αρρωστήσουν βαριά.
ΠΗΓΕΣ:
Healthline. (2021). H1N1 Influenza vs. COVID-19 Comparison: Similarities & Differences. [online] Available at: healthline.com
Leung, N.H.L. (2021). Transmissibility and transmission of respiratory viruses. Nature Reviews Microbiology, [online] 19, pp.1–18.
mountainsidehosp.com. (n.d.). How does COVID-19 compare to other pandemics (H1N1, Ebola) | Hackensack Meridian Mountainside Medical Center. [online] Available at: mountainsidehosp.com