Πολλές φορές θα έχουμε δει όλοι σε ταινίες να υπάρχουν σοβαροί τραυματισμοί των χαρακτήρων, από ατυχήματα και από συγκρούσεις, ΚΑΙ ΞΑΦΝΟΥ εμφανίζεται ο ήρωας της ιστορίας. Αρχίζει να κάνει συμπιέσεις στο στήθος του θύματος. Του δίνει το φιλί της ζωής. Αυτό επανέρχεται στη ζωή. KAΡΠΑ-CPR.

Ειλικρινά λυπάμαι που θα καταστρέψω όλες αυτές τις έντονες σκηνές στο μυαλό σας αλλά η ΚΑΡΠΑ-CPR δεν λειτουργεί έτσι. Βασικό είναι πριν συνεχίσουμε την περαιτέρω ανάλυση το εξής. Η ΚΑΡΠΑ-CPR δεν μπορεί από μόνη της να επαναφέρει στη ζωή το θύμα και δεν αποτελεί μέθοδο θεραπείας. Η ΚΑΡΠΑ-CPR μπορεί μόνο να καθυστερήσει την ολοκληρωτική νέκρωση των ζωτικών του οργάνων, και κατά συνέπεια τον μη αναστρέψιμο θάνατο του θύματος, διατηρώντας την αναπνευστική και καρδιακή λειτουργία μέχρι να φτάσει πιο εξειδικευμένη βοήθεια από ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό.

Η γνώση της τεχνικής ΚΑΡΠΑ-CPR είναι πολύ σημαντική να την διαθέτει κάποιος και να μπορεί να την εφαρμόζει. Αυτό, γιατί μπορεί κάποια μέρα –σε ανύποπτο χρόνο –να χρειαστεί να παρέμβει (χρησιμοποιώντας την) για να σώσει την ζωή κάποιου. Προσοχή όμως. Πρέπει πάντα να ακολουθείται το ωφελέειν και του μη βλάπτειν, δηλαδή θα πρέπει οποιαδήποτε παρέμβαση πάνω σε έναν ασθενή να τον ωφελεί και αν δεν τον ωφελεί τότε να μην τον βλάπτει. Για αυτό το λόγο, πρέπει κάποιος που θα εφαρμόσει την ΚΑΡΠΑ-CPR σε έναν ασθενή εξωνοσοκομειακά, να μπορεί να την κάνει σωστά.

Η ΚΑΡΠΑ-CPR θα πρέπει να εφαρμόζεται σε περιπτώσεις ατόμων που έπαθαν καρδιακή ανακοπή.

Advertising

Advertisements
Ad 14

Η εφαρμογή της ΚΑΡΠΑ-CPR αποτελείται από δύο εξίσου σημαντικά τμήματα. Αυτά είναι: το διαγνωστικό τμήμα και το τμήμα της παρέμβασης.

 ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Θα πρέπει να αναγνωρίσουμε αν το θύμα χρειάζεται αναζωογόνηση.

  1. Προσεγγίζουμε το θύμα αν και μόνο αν μπορούμε να εξασφαλίσουμε την ασφαλή προσέγγισή μας. Βασική αρχή της παροχής πρώτων βοηθειών είναι η εξασφάλιση της ασφάλειας του ατόμου που της παρέχει. Επομένως πράξεις «ηρωισμού» θα πρέπει να αποφεύγονται.
  2. Ελέγχουμε το επίπεδο συνείδησης του θύματος, δηλαδή την ικανότητα του να επικοινωνεί με το περιβάλλον κάνοντάς του το απλό ερώτημα «Είσαι καλά;». Ταυτόχρονα ανακινούμε το σώμα του κρατώντας το από τους ώμους. Αν δεν λάβουμε καμία απάντηση θεωρούμε το θύμα αναίσθητο.
  3. Εκτιμούμε αν υπάρχει αυτόματη αναπνοή. Αυτό το επιτυγχάνουμε ακολουθώντας τα εξής βήματα:
  • Τοποθετούμε το θύμα σε ύπτια θέση (ξαπλωμένο πάνω στην πλάτη του) με ανοιχτό τον αεραγωγό (στόμα).
  • Εξασφαλίζουμε πως η κάτω βάση της γλώσσας, μέσα στο στόμα, δεν φράζει τον φάρυγγα. Αυτό μπορεί να γίνει με δύο τρόπους: Α) Χειρισμός έκτασης κεφαλής-ανύψωσης πώγωνα (πιγούνι) και Β) Ανάσπαση κάτω γνάθου. Θα περιγραφεί μόνο το δεύτερο όμως διότι είναι πιο ασφαλές να εφαρμόζεται από μη επαγγελματίες υγείας αφού μειώνει την πιθανότητα τραυματισμού του θύματος. Κατά την ανάσπαση κάτω γνάθου πρέπει να βρισκόμαστε πίσω από το κεφάλι του θύματος και τοποθετούμε τα χέρια μας, το καθένα στις δύο πλευρές του κεφαλιού. Τραβάμε ελαφρά τις δύο άκρες της κάτω σιαγόνας με τα χέρια μας και ταυτόχρονα σπρώχνουμε με τους αντίχειρές μας το κάτω χείλος του θύματος για να ανοίξει το στόμα του και να διέρχεται αέρας.
  • Ελέγχουμε την αναπνοή.
  • Βλέπουμε αν υπάρχει η μετακίνηση του θώρακα του θύματος.
  • Ακούμε αν υπάρχει έξοδος του αέρα κατά την εκπνοή τοποθετώντας το αυτί μας κοντά στη μύτη του θύματος.
  • Αισθανόμαστε την ροή του αέρα κατά την εκπνοή πάνω στο μάγουλό μας.
Διαβάστε επίσης  Ελεύθερες ρίζες: Με ποιο τρόπο βλάπτουν τον οργανισμό

 

Η παρατήρηση πρέπει να διαρκέσει το πολύ 10 δευτερόλεπτα και αν παρατηρήσουμε ασθμαίνουσα, επιπόλαιη, ανεπαρκή ή θορυβώδη αναπνοή θεωρούμε πως το θύμα δεν αναπνέει.

Advertising

ΤΜΗΜΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΚΑΡΠΑ-CPR

Όσον αφορά το τμήμα της παρέμβασης θα πρέπει να διακρίνουμε δύο περιπτώσεις ανάλογα με το αν το θύμα αναπνέει ή όχι.

Αν το θύμα αναπνέει

αλλά εξακολουθεί να μην έχει τις αισθήσεις του, θα πρέπει να τοποθετηθεί σε θέση ανάνηψης, η οποία θα περιγραφεί ακολούθως, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί ότι δεν θα αποφραγεί ο αεραγωγός από τη γλώσσα ή τη βλέννη.

  • Ελέγχουμε τον χώρο γύρω από το θύμα για την ύπαρξη αντικειμένων που μπορούν να τραυματίσουν εμάς ή το θύμα. Αν ναι, τα απομακρύνουμε.
  • Ευθυγραμμίζουμε το σώμα του θύματος.
  • Καθόμαστε δεξιά ή αριστερά από τον κορμό του θύματος.
  • Φέρνουμε το χέρι που είναι προς την μεριά που καθίσαμε σε θέση χαιρετισμού ή τροχονόμου. Δηλαδή σχηματίζουμε μια γωνία 90ο με το χέρι του θύματος προς τα πάνω.
  • Τοποθετούμε την ραχιαία επιφάνεια του άλλου χεριού στο αντίθετο μάγουλο (αριστερό χέρι-δεξί μάγουλο, δεξί χέρι-αριστερό μάγουλο). Λέγοντας ραχιαία επιφάνεια εννοούμε την επιφάνεια του χεριού πίσω από την παλάμη μας.
  • Έπειτα ανασηκώνουμε το πόδι του θύματος που βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά από αυτή που καθόμαστε και το τραβάμε μέχρι να σχηματίσει γωνία η οποία θα επιτρέπει στο πέλμα του θύματος να ακουμπάει ολόκληρο στο έδαφος.
  • Χρησιμοποιούμε το γόνατο του θύματος ως μοχλό για να το στρέψουμε προς την μεριά μας.
  • Εξασφαλίζουμε πως το θύμα θα μείνει στη θέση αυτή. Μετά από τριάντα λεπτά επαναλαμβάνουμε την διαδικασία από την άλλη πλευρά.
Διαβάστε επίσης  Τραυματισμοί δοντιών: με το δόντι στην τσέπη και όχι στο στόμα

Αν το θύμα δεν αναπνέει

Έχει ανάγκη αναζωογόνησης.

  • Καλούμε το 112 και ενημερώνουμε για την κατάσταση του θύματος και δίνουμε όποιες πληροφορίες μας ζητηθούν.
  • Επιστρέφουμε στο θύμα μας και κάνουμε 30 θωρακικές συμπιέσεις και 2 εμφυσήσεις.

Advertising

Οι συμπιέσεις θώρακα ΠΡΕΠΕΙ να είναι διαδοχικές, ρυθμικές και συνεχείς ασκήσεις πίεσης στο κατώτερο ήμισυ του στέρνου. Δηλαδή αν νοητά χωρίσουμε το στέρνο του θύματος στη μέση σε δύο ίσα μέρη, ένα πάνω και ένα κάτω, ασκούμε τις πιέσεις στο πάνω μέρος του κάτω μέρους.

Οι συμπιέσεις πρέπει να γίνονται ως εξής:

  • Η παλάμη του ενός χεριού μας τοποθετείται στο σημείο που αναφέραμε παραπάνω και το άλλο χέρι μπαίνει πάνω από το πρώτο έτσι ώστε τα δυο χέρια να είναι παράλληλα μεταξύ τους. Και τα δύο χέρια θα πρέπει να είναι κάθετα στο στέρνο του θύματος έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η μεγαλύτερη δυνατή πίεση στο στέρνο μειώνοντας την πιθανότητα τραυματισμού του θύματος.
  • Τα δάκτυλα θα πρέπει να είναι είτε σε πλήρη έκταση είτε μπλεγμένα μεταξύ τους αλλά να ΜΗΝ ακουμπάνε τον θώρακα του θύματος.
  • Οι αγκώνες μας πρέπει να είναι «κλειδωμένοι» ώστε οι βραχίονες και οι ώμοι μας να είναι μονίμως σε ευθεία πάνω από τις παλάμες μας.
  • Σε ενήλικες οι συμπιέσεις θα πρέπει να αντιστοιχούν σε βύθιση του θώρακα κατά τουλάχιστον 5 εκατοστά του μέτρου αλλά όχι περισσότερα από 6.
  • Μετά από κάθε συμπίεση, η πίεση θα πρέπει να αναιρείται αλλά οι παλάμες δεν πρέπει να χάνουν επαφή από τον θώρακα.
  • Για να έχουμε το βέλτιστο αποτέλεσμα, θα πρέπει ο μισός χρόνος που αφιερώνουμε στην διαδικασία αυτή να αφορά την θωρακική συμπίεση και ο υπόλοιπος την θωρακική αποσυμπίεση.
Διαβάστε επίσης  Βαγοτονική συγκοπή: πώς να παράσχουμε άμεσα βοήθεια;

 Επομένως μια σωστή διαδικασία συμπιέσεων θα πρέπει,

  • να γίνεται περίπου στο κέντρο του θώρακα,
  • οι συμπιέσεις να έχουν ρυθμό 100/min και
  • η θωρακική υποχώρηση να είναι ίση με 5cm περίπου.

Στην διατήρηση του σωστού ρυθμού συμπιέσεων μπορεί να βοηθήσει η ακρόαση του τραγουδιού “Staying Alive” των Bee Gees. Ο βασικός ρυθμός του τραγουδιού αντιστοιχεί στον σωστό ρυθμό των συμπιέσεων. Δηλαδή ένας χτύπος του ρυθμού στο τραγούδι αυτό αντιστοιχεί σε μια συμπίεση-αποσυμπίεση θώρακα.

Bee Gees- Staying alive

Οι συμπιέσεις θώρακα είναι μια ιδιαίτερα κουραστική διαδικασία.

Advertising

Οι εμφυσήσεις στόμα με στόμα γίνονται ως εξής:

  • Διατηρούμε τον αεραγωγό του θύματος ανοιχτό τοποθετώντας την παλάμη του ενός χεριού στο μέτωπο του θύματος και με τον δείκτη και τον αντίχειρα του ίδιου χεριού κρατάμε κλειστά τα ρουθούνια του.
  • Τοποθετούμε τα χείλη μας σε πλήρη επαφή με τα χείλη του θύματος προσέχοντας να μην υπάρχουν διαφυγές αέρα και κάνουμε τις 2 εμφυσήσεις.
  • Ανεξάρτητα από το πόσες από αυτές ήταν όντως επιτυχείς, ποτέ δεν κάνουμε παραπάνω από 2 και επιστρέφουμε αμέσως στη διαδικασία των συμπιέσεων.
  • Για την εμφύσηση δεν χρειάζεται να έχουμε πάρει βαθιά ανάσα, παρά μόνο μια φυσιολογική ανάσα.

 

Εμφυσήσεις καλό θα ήταν να εφαρμόζουμε μόνο σε άτομα που γνωρίζουμε καλά, όπως για παράδειγμα στενούς συγγενείς μας. Όχι σε οποιονδήποτε άλλο ασθενή που χρειάζεται ΚΑΡΠΑ-CPR. Αυτό επιβάλλεται διότι βασική αρχή της παροχής των πρώτων βοηθειών είναι η εξασφάλιση της υγείας του διασώστη πρώτα. Εντούτοις ακόμη δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε το θύμα μας, αλλά να επιμείνουμε στις συμπιέσεις.

Συνεχίζουμε την εξής διαδικασία μέχρι να καταφτάσει το ασθενοφόρο με το εξειδικευμένο προσωπικό.

Όλα τα παραπάνω αφορούν ΚΑΡΠΑ-CPR σε ΕΝΗΛΙΚΕΣ. Η ΚΑΡΠΑ-CPR σε παιδιά αποτελείται από έναν διαφορετικό αλγόριθμο.

Γεννημένος το 1999. Κατοικώ στην Αθήνα και η καταγωγή μου είναι από την Ευρυτανία, το Καρπενήσι. Είμαι φοιτητής της Ιατρικής Σχολής Αθηνών και κατενθουσιασμένος με αυτή. Μου αρέσει να συντάσσω άρθρα σχετικά με το αντικείμενο των σπουδών μου, ωστόσο είμαι μεγάλος λάτρης των βιβλίων, της μουσικής, των ταξιδιών αλλά και των μικρών μυστικών που μπορεί να κρύβει μια τεράστια πόλη όπως η Αθήνα.

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

μυστικά για πηχτές σούπες

Μυστικά για πηχτές σούπες

Τα μυστικά για πηχτές σούπες ξεκινούν με μια βασική αρχή,
Τι κι αν δεν υπάρχει τίποτα κακό σε εσένα;

Τι κι αν δεν υπάρχει τίποτα κακό σε εσένα;

Τι κι αν δεν υπάρχει τίποτα κακό σε εσένα; Διαφορετικές