Δυνατό και πολλά υποσχόμενο το ξεκίνημα του 2018, κυρίες και κύριοι. Μετά από μια δύσκολη και, σχετικά, ανατρεπτική χρονιά έρχεται μια νέα εποχή να ταράξει τα ήσυχα νερά της καθημερινότητας μας. Το 2018 μπήκε χωρίς αμφιβολία πολύ δυναμικά με μαζικές κινητοποιήσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό για θέματα που είτε προξενήθηκαν την περασμένη χρονιά, είτε έλαβαν διαστάσεις που επέτασσαν την ‘επανάσταση’ του λαού. Από την θέση της γυναίκας στον εργασιακό τομέα, στην σεξουαλική παρενόχληση, την έλλειψη ισότητας ανάμεσα στα δυο φύλα, στην μείωση μισθών, στο όνομα της Μακεδονίας και προβλέπω ακόμα περισσότερα θέματα να έρχονται σιγά σιγά.
Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση, όσον αναφορά τις ‘μάχες’ και τις κινητοποιήσεις περί ανισότητας των φύλων και περί σεξουαλικής κακοποίησης – μείζον θέματα εφόσον απειλούν τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα- είναι ότι, επιτέλους, έγινε λόγος όχι για equality, αλλά για equity. Δύο έννοιες τόσο κοντά, αλλά και τόσο μακριά.
Για όσους δεν γνωρίζουν την διαφορά, ο όρος equality ορίζει πως σε όλους τους ανθρώπους αναλογούν ίσες αξίες και δυνατότητες ανεξαρτήτου φύλλου, ηλικίας, φυσικών παθήσεων – αντίθετα, ο όρος equity ( τον οποίο υποστηρίζω εδώ και καιρό) ορίζει την ισότητα μεταξύ ανθρώπων έτσι ώστε όλοι να έχουν ίσες ευκαιρίες και δυνατότητες, λαμβάνοντας υπόψιν πιθανόν χαρακτηριστικά, παθήσεις και φυσικές αδυναμίες που μπορεί να υπάρχουν. Ο όρος equity δίνει ίσες αξίες σε όλους τους ανθρώπους σεβόμενος τις διαφορές που υπάρχουν, και διανέμει τα πράγματα έτσι ώστε να υπάρχει πραγματική ισότητα. Ο καθένας παίρνει αυτό που έχει ανάγκη έτσι να είναι στο ίδιο επίπεδο με όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους. Equity, κυρίες και κύριοι. Αν αξίζει να παλεύουμε για κάποιο είδος ισότητας, αυτό κατ’ εμέ είναι το σωστό.
Από την Rose McGowan μέχρι το κίνημα Time’s Up στις Χρυσές Σφαίρες, οι γυναίκες ακούστηκαν με μεγάλο σθένος από την αρχή αυτής της χρονιάς. Απέκτησαν, ή μάλλον απαίτησαν, την φωνή που ενώ νομίζαμε ότι είχαν στην πραγματικότητα τους είχαν στερήσει. Φανερά πλέον κάθε γυναίκα εκφράζει φόβους και αδυναμίες, ζητά βοήθεια και ενδεχομένως μοιράζεται συναισθήματα με τον κόσμο ψάχνοντας κάποιον να την καταλάβει και να της προσφέρει την κατάλληλη συμβουλή. Παράλληλα, από την μεριά των αντρών δεν έχουμε ακούσει κρούσματα σεξουαλικής βίας από γυναίκες σε άντρες, γνωρίζουμε όμως πως αν υπάρχουν τώρα είναι η στιγμή να ακουστούν και αυτοί. Μέχρι τότε, οι περισσότεροι τάσσονται υπέρ των κινημάτων και απαιτούν ίσες ευκαιρίες και ανταμοιβές για συναδέλφους, φίλες, μάνες, αδελφές, συζύγους.
Δεν είμαι σίγουρη, αλλά θέλω σίγουρα να πιστεύω, πως είμαστε ένα βήμα προς την αλλαγή του κόσμου. Ίσως ναι, ίσως όχι. Όπως και να έχει το θετικό της υπόθεσης είναι πως ο κόσμος αντιλαμβάνεται σιγά σιγά την δύναμη του, και πως η φωνή και οι πράξεις του μπορούν να αλλάξουν την πορεία των πραγμάτων και των άδικων δεδομένων.
Δίνουμε φωνή σε όλους τους ανθρώπους.
Δίνουμε αγάπη, ευκαιρίες, υποστήριξη σε κάθε άνθρωπο εκεί έξω που μας χρειάζεται.
Ήρθε, πλέον, ο καιρός να αντιληφθούμε την έννοια της πραγματικής ισότητας και να αφήσουμε κατά μέρος τους εγωισμούς. Ο κόσμος, το μέλλον μας, μας χρειάζεται.
Εσύ; Είσαι έτοιμος για την ‘νέα εποχή’; Ελπίζω, ναι!
