Ο Χρήστος Θηβαίος αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής μουσικής σκηνής. Με τριάντα χρόνια καριέρας στο ενεργητικό του, έχει δημιουργήσει και ερμηνεύσει τραγούδια που έχει λατρέψει το κοινό και αυτό, γιατί εύκολα παρασύρεσαι σε σκέψεις και συναισθήματα με τα τραγούδια του Χρήστου Θηβαίου, αυθόρμητα τα συνδέεις με προσωπικές σου στιγμές και, μοιραία, τα τραγούδια αυτά γίνονται διαχρονικές επιτυχίες που χαρακτηρίζουν και διαμορφώνουν την ελληνική μουσική.
Το Σάββατο 22 Ιουνίου, ο Χρήστος Θηβαίος μας “πάει μια βόλτα” παρέα με τους εκρηκτικούς String Demons στους μύθους και τα τραγούδια με άρωμα από τα Εξάχεια, την αγαπημένη του γειτονιά και τόπο κατοικίας του. H “Βόλτα στα Εξάρχεια“, μια από τις πιο πετυχημένες παραστάσεις του χειμώνα, έρχεται το Σάββατο 22 Ιουνίου, στη Βίλα Ζωγράφου, σε μια συναυλία στα πλαίσια του “Music Now – μέρες μουσικής στην πόλη”, που διοργανώνεται στο Δήμο Ζωγράφου, από το ΝΠΔΔ Πολιτισμού & Αθλητισμού Δήμου Ζωγράφου.
Με αφορμή τη συναυλία, ο Χρήστος Θηβαίος μάς μίλησε για τα Εξάρχεια, για τους νέους καλλιτέχνες, για τη μουσική που ακούει αυτόν τον καιρό, ενώ δεν παραβλέψαμε να κάνουμε μια σύντομη ανασκόπηση σε επιλεγμένες στιγμές της καριέρας του.
Επιμέλεια συνέντευξης: Ελίνα Ιωάννου
“Βόλτα στα Εξάρχεια”. Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση.
Θα παρουσιάσουμε στο πρώτο μέρος αυτή τη βόλτα στα Εξάρχεια, με τραγούδια του Παύλου Σιδηρόπουλου, του Νικόλα Άσιμου, της Αρλέτας και της Κατερίνας Γώγου με τον δικό μας τρόπο, για να θυμηθούμε το πώς αυτοί οι άνθρωποι έζησαν, έγραψαν, δημιούργησαν και σίγουρα μας ενέπνευσαν σ’ αυτήν την υπέροχη γειτονιά. Όλα αυτά ειδωμένα μέσα από το πρίσμα νέων ανθρώπων, όπως είναι ο Μάξιμος Δράκος, ο Καλλίστρατος Δρακόπουλος και οι String Demons, δηλαδή ο Κωνσταντίνος Μπουντούνης και η Λυδία Μπουντούνη, και φυσικά θα περιλαμβάνει και τα τραγούδια τα δικά μου, που έχω τραγουδήσει, που έχω γράψει, και τραγούδια συνθετών και τραγουδοποιών που αγαπάμε και που σεβόμαστε και που θαυμάζουμε. Και επίσης από πλευράς ψυχαγωγίας, θα υπάρχουν και στιγμές όπου θα ακούγονται από διασκευές πάνω στον Τσιτσάνη, τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Μάνο Χατζιδάκι, έως τους Queen, τη Lady Gaga, τους Rolling Stones και τους Doors.

Εξάρχεια: Μία ιδιαίτερη «γειτονιά» στην οποία κατοικείτε. Τι αγαπάτε περισσότερο και τι σας ενοχλεί στα Εξάρχεια; Πιστεύετε πως έχουν αλλάξει συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια;
Το 1980 μετά το Λύκειο, μετακομίσαμε με τους γονείς μου από το Μεταξουργείο στα Εξάρχεια. Βόλτες ατελείωτες με τους Συνήθεις Υπόπτους. Γνώρισα την αγωνία του Νικόλα με τα κλουβιά, τα όνειρα του Παύλου απ΄την Κυψέλη, τη Σοφία της Αρλέτας, τα ποιήματα που σκάβουν στο μαγαζί με τα ρούχα της Κατερίνας… Όλοι αυτοί οι άνθρωποι ήταν με τους οποίους μιλούσαμε καθημερινά σχεδόν, και τελικά αυτή η γειτονιά έγινε για ‘μένα πραγματικά η πνευματική μου μεταπολίτευση και ήτανε το έναυσμα και ο βατήρας για να συνεχίσω τις σπουδές της φιλοσοφίας στην Ιταλία, και να γράψω τα τραγούδια τα οποία έγραψα και γνωρίζετε όλοι.
Ζω ακόμα στα Εξάρχεια με την οικογένειά μου και αγαπώ πολύ αυτή τη γειτονιά. Είναι η πιο ζωηρή και η πιο πνευματώδης και γενέτειρα πολιτισμού σ’ αυτή την πόλη. Όπου κι αν έχω βρεθεί σ’ ολόκληρο τον κόσμο, θεωρώ ότι είναι το σπίτι μου, και χαίρομαι πολύ που τη χαίρεται και η οικογένειά μου και περνάμε πάρα πολύ όμορφα. Bγαίνω άνετα με τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου και οποιαδήποτε ώρα της μέρας μπορούμε να κυκλοφορήσουμε. Τα παιδιά μας είναι ελεύθερα και ονειρεύονται ανάμεσα στα δακρυγόνα και στ’ αστέρια, όμως η ποίηση είναι ο πιο σύντομος δρόμος για την αλήθεια.
Από τη μία, τα Εξάρχεια αποτελούν μια πηγή έμπνευσης, πηγή πολιτισμού, μια κοιτίδα διαρκούς εξωραϊσμού πολιτιστικών και πολιτισμικών εμπειριών, και τόπος διακίνησης οραμάτων, ουτοπίας και πραγματικότητας και από την άλλη πλευρά, αποτελούν και μια βαλβίδα αποσυμπίεσης του πολιτικού γίγνεσθαι.
Με ενοχλεί η στοχοποίηση των Εξαρχείων και η εκατέρωθεν εκμετάλλευση τους.
Είμαι πάντα αισιόδοξος όμως και πιστεύω ότι κάποια στιγμή τα επί μέρους προβλήματα θα λυθούν και αυτή η γειτονιά θα δίνει πάντα το φως του πολιτισμού σ’ αυτή την πόλη.
Σίγουρα έχουν αλλάξει όλα αυτά τα χρόνια, αλλά όλα εξακολουθούν να είναι πανέμορφα.
Μιλήστε μας για τη συνεργασία σας με τους String Demons.
Η συνεργασία με τους String Demons είναι μια μοναδική συνεργασία, γιατί πιστεύω πάρα πολύ σ’ αυτά τα νέα παιδιά, τα οποία διακατέχονται από ένα πάθος, από μια γνώση σπάνια για τις μέρες μας κι από μια μοναδική ερμηνεία. Στη συνεργασία μας είδαμε όλοι μαζί καινούργια πράγματα τα οποία μπορεί να έχουν μια τεράστια διαδρομή. Οι String Demons αυτή τη στιγμή είναι από τα καλύτερα δημιουργικά και καλλιτεχνικά δρώμενα που έχω συναντήσει σ’ αυτή τη χώρα και αποτελούν ένα προσοδοφόρο και ελπιδοφόρο μουσικό και πολιτιστικό δίδυμο. Είναι δύο συγκλονιστικοί καλλιτέχνες και ερμηνευτές και είναι μεγάλη μου τιμή να συνεργάζομαι μαζί τους.
Είστε από τους καλλιτέχνες που βοηθούν τους νέους μουσικούς να προχωρήσουν. Τι θα λέγατε στα νέα παιδιά που προσπαθούν να κάνουν τα πρώτα τους βήματα στην ελληνική μουσική βιομηχανία;
Σημασία δεν έχει αν έχουν ταλέντο, σημασία έχει τι θα το κάνουν, να μελετούν για να εξωραΐσουν διαρκώς τη δημιουργικότητά τους. Η μουσική και η τέχνη της ζωής γενικότερα, είναι ο σκοπός και όχι το μέσο.
Τα τραγούδια σας έχουν αγαπηθεί πολύ και αποτελούν διαμάντια της ελληνικής μουσικής σκηνής. Θα μπορούσατε να ξεχωρίσετε ένα ή δύο τα οποία να έχετε συνδυάσει με κάποια προσωπική ανάμνηση;
Το «Ημερολόγιο» γιατί ήταν η αρχή, το «Δεν είμαι άλλος» γιατί κάθε άνθρωπος ενδυναμώνει από τα λάθη του, και το «Λύχνο του Αλλαδίνου» ως φλόγα της κάθε ψυχής που πρέπει να διαφυλάξει ο κάθε άνθρωπος.
Μοιραστείτε μαζί μας μία στιγμή από τα live σας που σας έχει μείνει αποτυπωμένη στη μνήμη σας, είτε στη σόλο καριέρα σας είτε παλαιότερα με τους Συνήθεις Υπόπτους.
Τη μεγάλη μου ανασφάλεια πριν ανέβω στη σκηνή και τη γαλήνη που μοιράζω με το ίδιο όνειρο με όλους όταν κατέβω.
Μία αξιοζήλευτη μουσική καριέρα τριάντα ετών… Κάνοντας μια ανασκόπηση, τι νιώθετε ότι σας «έδωσε» και τι νιώθετε ότι σας «πήρε»;
«Τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά», όπως τραγουδούν οι αγαπημένοι μου Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας. Πιστεύω ότι έχω κερδίσει το πώς να ονειρεύομαι το αύριο και κάθε μέρα χάνω και ένα σκαλοπάτι εγωισμού.

Τι μουσική ακούτε αυτήν την περίοδο;
Grunge. Pearl Jam, Chris Cornell, Alice in Chains κλπ.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;
Να καταφέρω να γράψω διαφορετικά τραγούδια από ό,τι έχω γράψει μέχρι τώρα.
Ευχαριστούμε πολύ τον Χρήστο Θηβαίο για το φωτογραφικό υλικό.
Βρείτε τον Χρήστο Θηβαίο στο facebook: https://www.facebook.com/thivaios/