Ο Μιχάλης Γεωργίου, με καταγωγή από την Κύπρο, είναι ο “δικός” μας παίκτης σνούκερ. Γεννημένος το 1988 και μεγαλωμένος στη Βρετανία εκπροσωπεί επάξια τη νέα γενιά αθλητών και μας γεμίζει περηφάνια όταν ακούμε το όνομά του στις αρένες. Μετρημένος, προσγειωμένος και φιλόδοξος ταυτόχρονα ξέρει τι θέλει και που πηγαίνει. Κουβαλάει τη σοφία εκείνων που κάνουν αυτό που αγαπάνε και είναι ευτυχισμένοι. Απεχθάνεται την έννοια του ταλέντου, πιστεύει στην προσπάθεια και την επιμονή και στοχοπορεύεται με πάθος για το αποτέλεσμα. Για το Μιχάλη δεν υπάρχει χρόνος για “cloudy” μέρες παρ’ ότι ζει στην Αγγλία. Ο στόχος μοιράζεται ανάμεσα στη χαρά του παιχνιδιού τη νίκη και την προσωπική του ευτυχία. Μία προσωπικότητα αθλητή παγκόσμιας κλάσης που αποδεικνύει πως το να είσαι ταπεινός είναι το πρώτο βήμα για να γίνεις σπουδαίος.
Επιμέλεια συνέντευξης: Βασιλική Ευαγγέλου-Παπαθανασίου
Μιχάλη καλώς ήρθες στο Maxmag. Είναι χαρά μας να σε έχουμε μαζί μας. Δώσε μας μια γεύση απ’ όσα κάνεις αυτή την περίοδο. Προπονείσαι;
Ευχαριστώ για την πρόσκληση, είναι ένα εξαιρετικό περιοδικό. Λοιπόν, μετά από έναν πολύ απαιτητικό χρόνο, τόσο για μένα όσο και για όλο τον κόσμο, είμαι πολύ ευχαριστημένος με την τωρινή μου κατάσταση. Αυτή τη στιγμή δεν είμαι επαγγελματίας αλλά είμαι σε μία θέση όπου έχω προσκληθεί σε όλα τα επαγγελματικά events ως αναπληρωματικός. Αυτό μου δίνει τη δυνατότητα να παίζω τόσο σε ερασιτεχνικά όσο και σε επαγγελματικά τουρνουά κάτι το οποίο με κρατά συνεχώς απασχολημένο αυτή τη χρονιά. Επομένως προπονούμαι σκληρά. Παράλληλα έχω ξεκινήσει να προπονώ στο σνούκερ κάτι το οποίο αν και γίνεται με αργά βήματα θα ήθελα να ακολουθήσω full time όταν κρεμάσω τη στέκα.
Πως πέρασες κατά τη διάρκεια της καραντίνας Μιχάλη; Είχες την ευκαιρία να κάνεις κι άλλα πράγματα πέρα από το snooker;
Η καραντίνα με βρήκε σε μία πραγματικά κακή περίοδο καθώς είχα μόλις μετακομίσει στο Antrim της Βόρειας Ιρλανδίας για να εξασκηθώ καλύτερα στο σνούκερ. Κατέληξα να περάσω τρεις μήνες κλεισμένος σε ένα σπίτι και ήταν πραγματικά δύσκολο. Τελικά έχασα την επαγγελματική μου ταυτότητα λόγω κακών αποτελεσμάτων και κακής ψυχοσύνθεσης και βγήκα ένα χρόνο εκτός. Έτσι αποφάσισα να πραγματοποιήσω ένα παιδικό μου όνειρο, να επιστρέψω πίσω στην Κύπρο και να φέρω μαζί μου το σνούκερ. Η περίοδος στην Κύπρο δεν ήταν ευχάριστη καθώς έπεσα σε ένα ακόμα lockdown. Έκανα όμως κάποια online μαθήματα σχετικά με τη δημιουργία βίντεο και το wedsite design για να γεμίσω το χρόνο μου. Έπειτα απλά κατάλαβα πως το Ηνωμένο Βασίλειο είναι το καλύτερο μέρος για το σνούκερ και την καριέρα μου.
Οι φίλοι του σνούκερ στην Ελλάδα μπορεί να μην είναι πολλοί είναι όμως σκληροπυρηνικοί. Είσαι ο αγαπημένος μας όχι μόνο λόγω καταγωγής αλλά επειδή αγαπάμε το παιχνίδι σου. Λαμβάνεις αυτή την αγάπη και την υποστήριξη;
Όντως λαμβάνω την αγάπη και την υποστήριξη από τους Έλληνες φαν του σνούκερ. Συχνά μου στέλνουν μηνύματα αγάπης και ευχές για καλή επιτυχία και είναι εκπληκτικό αυτό το αίσθημα στήριξης. Μακάρι το σνούκερ να ήταν “μεγαλύτερο” τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο γιατί και τα δύο είναι μέρη που αγαπώ να επισκέπτομαι, να διδάσκω και να μοιράζομαι τις εμπειρίες μου. Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να ανταγωνιστούμε το μπάσκετ και το ποδόσφαιρο από όσα με έχει διδάξει η εμπειρία μου, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο.
Εκτός από το σνούκερ σε τι άλλο αγαπάς να δίνεις χρόνο; Έχεις χόμπυ, κάνεις άλλα σπορ;
Πρόσφατα ξεκίνησα και πάλι γυμναστήριο καθώς είχα βγει εκτός φόρμας. Πραγματικά το ευχαριστιέμαι! Μου αρέσουν επίσης τα συμβατικά πράγματα, το διάβασμα, οι έξοδοι με φίλους οι εμπειρίες σε νέα μέρη. Θα έλεγα πως το πάθος μου είναι να ταξιδεύω. Έχω επισκεφτεί 32 χώρες μέχρι στιγμής και ο στόχος μου είναι κάποια μέρα να φτάσω τις 100.
Μιχάλη με ποιους από τους αντιπάλους σου απολαμβάνεις να παίζεις; Έχεις φίλους στο άθλημα; Υπάρχουν παίκτες που σου προκαλούν δέος;
Πραγματικά απολαμβάνω να παίζω με όλους σε επαγγελματικό επίπεδο. Δεν υπάρχουν πολλά “κακά” παιδιά και όλοι θέλουν τη νίκη τόσο παθιασμένα που με συμπαρασύρουν. Είναι ένα ευγενές άθλημα, όλοι είναι απόλυτα επαγγελματίες και η προσέγγισή τους στο παιχνίδι είναι η επιτομή της απόλαυσης. Οι κοντινότεροι φίλοι μου είναι ο Mark Allen, ο Tom Ford, ο Stephen Magure και ο Jimmy Robertson αν και τα πάω καλά με όλους.
Πόσο πιθανό είναι Για την Ελλάδα ή την Κύπρο να διοργανώσουν ένα ranking event; Τι πρέπει να γίνει για να πραγματοποιηθεί;
Το θεωρώ πολύ πιθανό για την Ελλάδα και την Κύπρο να διοργανώσουν ranking events. Δε γνωρίζω τις λεπτομέρειες αλλά σίγουρα θα χρειαστούν χορηγοί. Στο World Snooker πάντα ψάχνουν νέα μέρη για τη φιλοξενία τουρνουά. Αυτό το χρόνο έχουμε το πρώτο Masters στην Τουρκία, το Μάρτιο στην Αττάλεια, επομένως υπάρχουν όλες οι καλές πιθανότητες να γίνει κάτι παρόμοιο και στην Ελλάδα ή την Κύπρο. Νιώθω όμως πως πρώτα θα πρέπει να αυξηθεί η δημοτικότητα του αθλήματος πρώτα. Για μένα θα ήταν όνειρο ζωής.
Πόσο δύσκολο είναι να ζεις από το σνούκερ; Πιστεύεις πως υπάρχει χάσμα μεταξύ των τιτλούχων παικτών οι οποίοι βγάζουν εκατομμύρια και των ερασιτεχνών που μάχονται για τα βασικά όπως ο εξοπλισμός και η προπόνηση. Θα μπορούσε να γεφυρωθεί αυτό το χάσμα;
Είναι πού πιθανό να βγάλεις καλά λεφτά από το σνούκερ. Τίποτε δεν έρχεται εύκολα σε οτιδήποτε κάνεις. Η ανταμοιβή είναι ανάλογη της προσπάθειας και του χρόνου που επενδύεις. Πιστεύω πως τα έπαθλα είναι δυσανάλογα στο άθλημα αλλά είναι ελκυστικά για τους νικητές. Μακάρι να είχα μία απάντηση για το πως μπορεί να γεφυρωθεί το χάσμα αλλά τελικά η απάντηση βρίσκεται στο διαμοιρασμό των ποσών, ο οποίος ελέγχεται από το World Snooker. Τον περασμένο χρόνο δεν έδωσα πολύ βάση στα χρηματικά ποσά γιατί λειτουργούσε ως αντιπερισπασμός. Επιπρόσθετα κάνω κάτι που αγαπώ και αυτό δεν πληρώνεται.
Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή σου μέχρι στιγμής; Εκείνη που είναι αδύνατο να ξεχάσεις και που ζωγράφισε ένα μεγάλο χαμόγελο στα χείλη και ένα αίσθημα διαρκούς ευτυχίας;
Είχα 3 στιγμές “κλειδιά” στη σνουκερική μου καριέρα. Η πρώτη ήταν στα 19 μου όταν έγινα ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής στην κατηγορία κάτω από 21. Σε αυτό το τουρνουά που έγινε στην Γκόα, στην Ινδία συμμετείχαν οι καλύτεροι νέοι παίκτες του κόσμου. Η δεύτερη ήταν όταν κέρδισα το Snooker shootout το 2018. Ήταν εν γένει δύσκολο να κερδίσω οποιοδήποτε τουρνουά με εκείνα τα δεδομένα υψηλού επιπέδου παικτών, αλλά ήταν ένα μαγικό Σαββατοκύριακο για μένα και οι μπάλες απλά έμπαιναν. Ήταν κάτι το οποίο θα ζει για πάντα μέσα μου. Η τρίτη στιγμή ήταν όταν προκρίθηκα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σνούκερ στο Σέφιλντ. Ήταν μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή για μένα γιατί το συγκεκριμένο τουρνουά κουβαλάει απίστευτη ιστορία και ήμουν επιτέλους μέρος του. Ακόμα κι αν τελικά ηττήθηκα με 10-1.
Εκτός από το σνούκερ έχεις δοκιμαστεί σε άλλα ήδη pool game; Υπάρχει κάποιο που σε ιντρίγκαρε τόσο ώστε να το δοκιμάσεις πιο σοβαρά;
Έχω δοκιμάσει διαφορα είδη μπιλιάρδου. Ένα από τα αγαπημένα μου είναι το γαλλικό. Αυτό το είδος παιχνιδιού είναι πραγματική απόλαυση και μπορώ να παίζω όλη μέρα. Σε κάθε περίπτωση όμως το σνούκερ είναι στο αίμα μου και είναι το μόνο παιχνίδι στο οποίο δίνω το 100% του εαυτού μου. Μου αρέσει να να διαγωνίζομαι σε άλλα cue sports εφόσον μου δίνεται η ευκαιρία. Βλέπω πως το εννιάμπαλο κάνει σημαντικά βήματα αυτή τη στιγμή, επομένως μπορεί και να κάνω μια προσπάθεια στο μέλλον. Κανείς δεν ξέρει τι φέρνει το αύριο.
Ποιοι είναι οι στόχοι σου για το 2022; Τι χρειάζεσαι περισσότερο;
Για το 2022, ο μόνος στόχος πυ έχω είναι να είμαι ευτυχισμένος. Σε σχέση με το σνούκερ, θα ήθελα ιδανικά να ξαναμπώ στους επαγγελματικούς κύκλους. Υπάρχουν αρκετοί τρόποι για να το πετύχω αυτό αλλά τελικά αυτό που υπερισχύει είναι να κερδίσω όσο το δυνατόν περισσότερα παιχνίδια. Κάτι το οποίο σκοπεύω!
Ποιες είναι οι αρετές σου ως προσωπικότητα; Υπάρχουν στοιχεία του χαρακτήρα σου που βγαίνουν στο παίξιμό σου;
Πολλοί μου λένε πως είμαι υπερβολικά χαλαρός και ευγενικός. Πάντα ήμουν ήρεμος και γενικά της υπομονής. Μου αρέσει να είμαι χαρούμενος, να γελώ, να χαμογελώ. Πιστεύω πως η ζωή είναι πολύ μικρή για να αναλωνόμαστε με λύπες και θυμούς οπότε βάζω τα δυνατά μου και το αποφεύγω.
Ποιο ήταν οι άνθρωποι που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο και σε υποστήριξαν στο όνειρό σου; Πιστεύεις πως τα παιδιά με ταλέντο στο σνούκερ θα πρέπει να έχουν την ευκαιρία τους να το δοκιμάσουν;
Η οικογένεια μου και οι φίλοι μου έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην καριέρα μου. Δεν είναι μια συμβατική δουλειά οπότε είναι δύσκολο να εξηγήσεις πως μπορείς να ζεις μέσα από το σνούκερ. Ότι έχω καταφέρει είναι έμμεσο αποτέλεσμα της δικής τους υποστήριξης. ΧΩρίς εκείνους δε θα έπαιζα καν σνούκερ.
Όσο αφορά τα ταλαντούχα παιδιά πιστεύω πως το ταλέντο είναι μύθος. Κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να ξέρουν τόσο οι μικρότεροι όσο και οι μεγαλύτεροι. Αν πραγματικά θες κάτι τίποτα δε μπορεί να σε σταματήσει από το να το πραγματοποιήσεις. Το ταλέντο αποκτάται μέσω της εξάσκησης, δε γεννιέσαι με αυτό. Νιώθω πως οι άνθρωποι τοποθετούν τον εαυτό στους σε μειονεκτική θέση όταν έρχονται αντιμέτωποι με κάποιον που θεωρείται “natural talent”. Κανείς δε γεννήθηκε για να κάνει τίποτα περισσότερο από το να αναπνέει, να τρώει και να κοιμάται. Το πως θα χρησιμοποιήσεις το χρόνο σου υπέρ σου είναι αυτό που γεννά το ταλέντο.
Πόσο συχνά επισκέπτεσαι την Κύπρο και την Ελλάδα. Ο Jack (Lisowski) και Ο Judd (Trump), οι συμπαίκτες σου, φαίνεται να αγαπούν πολύ την Ελλάδα και ιδιαίτερα τη Μύκονο.
Έχω έρθει στην Αθήνα δύο φορές στη ζωή μου για να πάω μπουζούκια τα οποία ήταν φανταστικά. Η Αθήνα είναι εκπληκτικό μέρος και το φαγητό θεϊκό. Δεν έχω πάει ακόμα στα νησιά αλλά το έχω βάλει στα πλάνα μου.
Παλιότερα επισκεπτόμουν την Κύπρο αρκετές φορές το χρόνο καθώς έχω συγγενείς στο νησί. Όμως στην ηλικία που είμαι θέλω να ζήσω εμπειρίες από διαφορετικές κουλτούρες. Θέλω πολύ να ταξιδέψω στη Νοτιοανατολική Ασία και στη Νότια Αμερική. Εϊμαστε τυχεροί που ζούμε σε μία εποχή όπου τα τα ταξίδια δεν είναι ανέφικτα. Γιατί να μην το εκμεταλλευτούμε; Είναι απίστευτο το πόσα μαθαίνεις για τον εαυτό σου όταν βρίσκεσαι σε μία χώρα για την οποία δεν γνωρίζεις πραγματικά τίποτα.
Τελικά το σνούκερ είναι παιχνίδι ή άθλημα;
Νομίζω πως θα το κατέτασσα στα αθλήματα λόγω του μεγέθους προπόνησης και εξάσκησης που απαιτεί. Τα παιχνίδια έχουν μια πιο ανεπίσημη φόρμα και αίσθημα. Αλλά θα αφήσω τους αναγνώστες να αποφασίσουν…
Μιχάλη σε ευχαριστούμε πολύ για όλα!
Κι εγώ σας ευχαριστώ και εσάς και το maxmag. Ελπίζω όλοι μας να ανακάμψουμε από αυτή τη διετή περίοδο της πανδημίας και ανυπομονώ για το επόμενο ταξίδι μου στην Ελλάδα!
Μπορείτε να βρείτε το Mιχάλη εδώ στο facebook και εδώ στο insta
