Η ανεκτίμητη αξία της φιλαναγνωσίας
Η ανεκτίμητη αξία της φιλαναγνωσίας αποτελεί το εφαλτήριο για να ξεκινήσει κάποιος ένα ταξίδι στο χώρο της γνώσης αλλά και της φαντασίας. Αγαπώντας την ανάγνωση το άτομο έρχεται σε επαφή με ποικίλους κόσμους. Μετασχηματίζει τη σκέψη του και προσλαμβάνει την πραγματικότητα μέσα από διαφορετικές οπτικές. Είναι λοιπόν επιτακτική ανάγκη η φιλαναγνωσία να καλλιεργηθεί από τη μικρή ηλικία του ατόμου. Αν το μικρό παιδί αγαπήσει το διάβασμα θα γίνει ένας ενήλικας που θα ταξιδεύει στο χώρο του βιβλίου. Θα εμπλουτίσει το λεξιλόγιό του, θα διευρύνει τους πνευματικούς του ορίζοντες. Θα βιώσει με έμμεσο τρόπο διαφορετικές εμπειρίες. Θα αντικρίσει τον κόσμο και την κοινωνία της οποίας αποτελεί αναπόσπαστο μέλος της, μέσα από τα μάτια ενός άλλου ανθρώπου.
Η παραγκώνιση της φιλαναγνωσίας στις μέρες μας
Η φιλαναγνωσία έχει παραγκωνιστεί στις μέρες μας. Οι νεότερες γενιές διαβάζουν ελάχιστα. Αρχικά καθοριστικός είναι και ο ρόλος του σχολείου που αποστρέφει το παιδί από την αγάπη του για το βιβλίο. Ο γνωσιοκεντρικός χαρακτήρας της εκπαίδευσης και η σύνδεση του σχολείου με την εισαγωγή του μαθητή στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση, καθιστούν το βιβλίο ένα εργαλείο μελέτης και εξέτασης αποκλειστικά. Ένας άλλος παράγοντας είναι η κυριαρχία της τεχνολογίας και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Πως είναι δυνατόν ένας έφηβος να χαρακτηρίζεται από φιλαναγνωσία όταν ως παιδί δεν έχει διαβάσει ένα παραμύθι; Όταν το νήπιο του 21ου αιώνα περνάει τον ελεύθερο χρόνο του μπροστά σε οθόνες «tablet» και «smart phones»; Η φιλαναγνωσία χτίζεται από τα πρώτα κιόλας χρόνια και ενισχύεται καθώς το άτομο αναπτύσσεται γνωσιακά.
Τρόποι ενίσχυσης της φιλαναγνωσίας
Καθίσταται λοιπόν απαραίτητη η προώθηση της φιλαναγνωσίας από την παιδική ηλικία. Αυτό θα πραγματοποιηθεί μέσω της ανάλογης στάσης από την οικογένεια αρχικά και από το σχολείο στη συνέχεια. Είναι αναγκαίο οι γονείς να περιορίσουν την κατάχρηση της τηλεόρασης και του διαδικτύου. Είναι παράγοντες που υπονομεύουν τη δυνατότητα του ατόμου να ενισχύσει τις νοητικές του λειτουργίες. Καθιστούν ειδικά το παιδί και τον έφηβο παθητικούς δέκτες ενός υλικού χαμηλής ποιότητας. Κατακτούν συχνά λανθασμένες προσλαμβάνουσες για το σύγχρονο κόσμο ή βιώνουν μια εικονική πραγματικότητα,
Παράλληλα κρίνεται καθοριστικός ο ρόλος του σχολείου όπου θα πρέπει να μετατραπεί σε χώρος αγάπης για το βιβλίο. Η οργάνωση βιβλιοθηκών και αντίστοιχων εκθέσεων θα συντελέσει ώστε το βιβλίο να μην αντιμετωπίζεται ως μέσο καταπίεσης. Στις μικρότερες τάξεις καταλυτικός είναι και ο ρόλος του εκπαιδευτικού. Μπορεί να αποτελέσει πρότυπο και να μεταδώσει στους μικρούς του μαθητές τον ενθουσιασμό του για την ανάγνωση. Να ενημερώνεται για ό,τι καινούργιο υπάρχει στο χώρο της λογοτεχνίας και να ενημερώνει τους μικρούς αναγνώστες του.
Απαραίτητη είναι ακόμα και η προώθηση του ψηφιακού βιβλίου. Μπορεί να μην διαθέτει τη μαγεία του κλασικού αλλά καλλιεργεί ένα είδος φιλαναγνωσίας που ελκύει περισσότερο τους λάτρεις της τεχνολογίας.
Συμπέρασμα
Η φιλαναγνωσία είναι ένα από τα πιο προσφιλή μέσα ψυχαγωγίας. Το άτομο που επιλέγει το διάβασμα βρίσκει ένα πολύτιμο φίλο. Έναν φίλο που τον συντροφεύει, τον χαλαρώνει, του προσφέρει γνώση. Ένα «συμπεριπατητή» ανιδιοτελή χωρίς απαιτήσεις. Είναι μια σχέση που τα θεμέλια τίθενται στην παιδική ηλικία και το στοίχημα μαζί της κερδίζεται στην εφηβεία.
Πηγή που χρησιμοποιήθηκε σε αυτό το άρθρο:
https://www.academia.edu/30930530/%CE%97_%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82_%CF%83%CF%84%CE%B7_%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%AC%CE%B8%CE%BC%CE%B9%CE%B1_%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7
