Θεοδώρα Ζώη: «Ιστορίες που δεν ήθελαν να μεγαλώσουν»

Θεοδώρα Ζώη
Θεοδώρα Ζώη

Η Θεοδώρα Ζώη  επιχειρεί την πρώτη σκηνοθετική της απόπειρα με το έργο «Ιστορίες που δεν ήθελαν να μεγαλώσουν» της Χαρίκλειας Ντερμανάκη. Οι καθημερινές ιστορίες με πρωταγωνίστριες γυναίκες που αποτυπώνονται στο βιβλίο θα διαδραματιστούν στη σκηνή του Θεάτρου  Λενταριανών του Δήμου Χανίων από τη θεατρική ομάδα Τ for Techni, σε διασκευή του Παναγιώτη Ζαφείρη.  Υπό το σκηνοθετικό πρίσμα της Θ. Ζώη οι γυναίκες – αφηγήτριες των ιστοριών τους, μέσω ενός ενδοσκοπικού μονολόγου θα αναδείξουν τη θέση τους στο κοινωνικό γίγνεσθαι και θα αναζωπυρώσουν πολλά ερωτήματα σχετικά με την στάση της κοινωνίας για το γυναικείο ζήτημα. Θέμα προαιώνιο κι όσο τίποτα επίκαιρο. 

Πώς θα συστηνόταν η Θεοδώρα Ζώη;

Θα συστηνόμουν ως ένα άτομο που έστω και ως ερασιτέχνης θέλει να προσφέρει ότι καλύτερο μπορεί στον καλλιτεχνικό χώρο των Χανίων. Είμαι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Ρεθύμνου όπου είχα ασχοληθεί αρκετά με το τομέα φιλοσοφία της τέχνης, εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα, άλλα πριν από μερικά χρόνια παράλληλα με τις σπουδές μου στο τραγούδι, ανακάλυψα το θεατρικό εργαστήρι της Μαρίας Λεκάκη. Τότε ανακάλυψα και το ενδιαφέρον μου για το θέατρο, το οποίο όπως φαίνεται μοιράζομαι με αρκετό κόσμο στα Χανιά.

Ποιο χαρακτηριστικό σας, θεμελιώνει την καλλιτεχνική σας ιδιότητα;

Η οργάνωση, το μέτρο, καθώς και η συνεχής ανάγκη για μάθηση νέων τεχνικών και ιδεών θεωρώ ότι είτε είσαι ερασιτέχνης, είτε επαγγελματίας σκηνοθέτης ή ηθοποιός είναι πολύ σημαντικό να είσαι προσγειωμένος καθώς αποκλείεται να φτάσεις κάποτε σε ένα επίπεδο που να μη χρήζεις βελτίωσης.

Τ for Τέχνη, σημαίνει;

Τ for Techni, όπως V for Vendetta, είναι το μάλλον επαναστατικό όνομα που έδωσε στη νεοσύστατη θεατρική μας ομάδα ο θεατρικός συγγραφέας και ιδρυτής της Παναγιώτης Ζαφείρης.

Διαβάστε επίσης  Κωνσταντίνος Ανυφαντής: "Το βιβλίο μας εξυψώνει μας ταξιδεύει και μας εξευγενίζει"
Advertising

Advertisements
Ad 14

Τι πραγματεύεται το βιβλίο «Ιστορίες που δεν ήθελαν να μεγαλώσουν»;

Οι “Ιστορίες που δεν ήθελαν να μεγαλώσουν” είναι ένα έργο της Χαρίκλειας Ντερμανάκη, το οποίο εκδόθηκε το 2018 από τις εκδόσεις Ραδάμανθυς και απέσπασε πολύ καλές κριτικές. Το έργο αυτό περιλαμβάνει ιστορίες απλών καθημερινών γυναικών οι οποίες αν και η κάθε μία εντελώς διαφορετική, έχουν ωστόσο κοινό παρονομαστή μία δύσκολη και συνήθως άχαρη ζωή με αποτέλεσμα την υποτίμηση στο φύλο τους. Είναι έναν αρκετά επίκαιρο βιβλίο ειδικά αν αναλογιστούμε τι συμβαίνει στις γυναίκες στην Ελλάδα ακόμα και εν έτη 2021.

Πώς προσεγγίσατε την κεντρική ιδέα του;

Με το συγγραφέα Παναγιώτη Ζαφείρη ο οποίος έκανε την διασκευή και συμμετέχει και στην σκηνοθεσία, επιλέξαμε κάποιες από τις πιο αντιπροσωπευτικές από τις τρεις ιστορίες και εντάχθηκαν σαν μονόλογοι σε ένα μονόπρακτο θεατρικό κείμενο όπου παρακολουθούμε από τη μία την αφήγηση των ιστοριών και παράλληλα ένα γνωστό διάλογο μυαλού-συναισθήματος με στόχο την αρμονία παρά την αντίθεση. Διερευνώντας με φόντο τις ιστορίες του βιβλίου τον εσωτερικό διάλογο κάθε γυναίκας που βρίσκεται σε τέτοια θέση, αξιοποιώντας παράλληλα και την αρχή του “κακού” που αποτελεί ο μύθος των Πρωτόπλαστων.

Γιατί η γυναίκα, αν και δεν υπάρχει κορυφή που να μην έχει κατακτήσει, εξακολουθεί να φέρει την πρωτιά του θύματος στην κοινωνία μας;

Γιατί ακριβώς, η γυναίκα χρειάστηκε-και χρειάζεται- να κρατήσει μία κορυφή στην οποία ο άντρας απλά μπορεί να ανέβει με ελικόπτερο. Θέλουμε ή όχι να το παραδεχτούμε, η αντικειμενική αλήθεια είναι πως η τοξικότητα χρόνων, έχει εμποτίσει την σημερινή κοινωνία και είναι μία αντικειμενική αλήθεια ότι τόσο στον ανατολικό, όσο και στο δυτικό κόσμο οι γυναίκες αγωνιζόμαστε για θέματα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα. Προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν είμαστε θύματα αλλά άτομα που αγωνίζονται για την ισορροπία και την ισότητα.

Διαβάστε επίσης  RUKIYE: «Η μουσική είναι η ψυχή μου»
Advertising

Υπάρχει αδύναμος κρίκος στη διασκευή ενός πεζογραφήματος σε θεατρικό έργο;

Η μεγαλύτερη συνήθως αγωνία στην περίπτωση της θεατρικής διασκευής είναι ο σεβασμός στο πρωτότυπο κείμενο του συγγραφέα. Ο Παναγιώτης Ζαφείρης θεωρώ πως έχει αποδώσει με πολύ όμορφο τρόπο ένα ήδη δυνατό βιβλίο.

Πόσο δύσκολα είναι τα βήματα από την ανάγνωση του έργου, στην πρόβα και μετά στην παράσταση;

Κάθε έργο έχει μία υποτυπώδη δυσκολία τόσο στο καλλιτεχνικό κομμάτι (απόδοση, ερμηνείες, στήσιμο κλπ), όσο και στα τεχνικά μέρη (εξοπλισμός, χώρος).

Με τι «όχημα» οδηγείστε στην σκηνοθετική γραμμή του έργου;

Για εμένα όπως ήδη ανέφερα το κλειδί είναι η σωστή οργάνωση. Όσο κλισέ και να ακούγεται όμως για τη σωστή σκηνοθεσία είναι απαραίτητη είναι και η καλή συνεργασία αλλά και η αγάπη για το εκάστοτε έργο που ανεβαίνει. Ειδικά εμείς οι ερασιτέχνες οι οποίοι εργαζόμαστε στις ‘’πρωινές’’ μας δουλειές και στις πρόβες είμαστε ήδη εξαντλημένοι πρέπει να έχουμε ακόμα περισσότερη όρεξη για να αποδώσουμε όσο γίνεται καλύτερα. Ευτυχώς τόσο ο Παναγιώτης Ζαφείρης όσο και οι πρωταγωνίστριες της παράστασης, Ελένη Βιγλάκη, Έφη Μαλτέζου και Ματίνα Φραγγεδάκη είναι άτομα γεμάτα όρεξη, ενέργεια και ταλέντο παρά το φορτωμένο πρόγραμμα τους στους υπόλοιπους τομείς της ζωής τους.

Advertising

Πότε και πού θα κάνουν πρεμιέρα οι «Ιστορίες που δεν ήθελαν να μεγαλώσουν;»

Η παράσταση θα ανέβει 5 και 6 του Σεπτέμβρη στο Θέατρο Λενταριανών στο δήμο Χανίων. Επίσης υπάρχει το ενδεχόμενο παραστάσεων και σε άλλα χωριά του νομού.

Διαβάστε επίσης  Gemma: "Μέσα από την μουσική μπορούμε να βγούμε από τον λαβύρινθο της πραγματικότητας"

Πείτε μας με μια λέξη – φράση τι προσδοκάτε από αυτή την παράσταση.

Την ταύτιση του κοινού με τις πρωταγωνίστριες των Ιστοριών.

Και μια λέξη – φράση τι προσδοκάτε απ` το μέλλον

Ελευθερία – Εσωτερική και εξωτερική, καλλιτεχνική και ότι είδους ελευθερία επιθυμεί ο καθένας.

Ευχαριστούμε την Θεοδώρα Ζώη για τη συνέντευξη και το φωτογραφικό υλικό που μας παραχώρησε

Advertising

 

Πληροφορίες για την παράσταση: https://christostsantis.com/

Μεταξύ άλλων επέλεξα να είμαι συγγραφέας. Μ` αρέσει ο δρόμος της ποίησης. Και του θεάτρου. Γράφω ότι μου υπαγορεύει ο νους μου. Άλλοτε μικρές ιστορίες, άλλοτε στίχους, και κάποιες φορές μυθιστορήματα. Με γοητεύουν οι συνεντεύξεις, ειδικά όταν οι απαντήσεις υπερβαίνουν το βεληνεκές των ερωτήσεων. Περισσότερα στην προσωπική μου ιστοσελίδα: Άννα Ρω - https://anna-ro.webnode.gr/

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Αγίου Βαλεντίνου: 4+1 ξεχωριστές προτάσεις

Η γιορτή των ερωτευμένων ήρθε και μας βρίσκει να αναζητάμε

Η ιστορία της βιομηχανίας στη Θεσσαλονίκη

Η ιστορία της βιομηχανίας στη Θεσσαλονίκη είναι μια περίοδος ανάπτυξης