Το Κιργιστάν, γνωστό και ως Δημοκρατία της Κιργιζίας, είναι μία άγνωστη στο ευρύ κοινό χώρα της Κεντρικής Ασίας. Το εν λόγω κράτος είναι σχετικά νέο, καθώς ανεξαρτητοποιήθηκε από τη Σοβιετική Ένωση μόλις το 1991. Η ονομασία του προέρχεται από την τουρκική λέξη «κιργκίζ», που κυριολεκτικά σημαίνει «είμαστε σαράντα». Ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί στις φυλές που απάρτιζαν το Κιργιστάν κατά τον 9ο μ.Χ. αιώνα, οπότε και ενοποιήθηκαν, υπό την ηγεσία του εθνικού ήρωα Μανάς, πατάσσοντας τους τότε εχθρούς τους, τους κατακτητές Ουιγούρους. Η ονομασία, δε, του Κιργιστάν αποτυπώνεται και στον σαραντάκτινο ήλιο της σημαίας του.
Το Κιργιστάν ήταν παραδοσιακά μία χώρα νομάδων της ορεινής στέπας, ενός πληθυσμιακού αμαλγάματος που απαρτίζεται κυρίως από Κιργίζιους (ένα τουρκικό φύλο), Ρώσους, Ουζμπέκους κι ένα πλήθος άλλων μειονοτήτων. Σφηνωμένη ανάμεσα στην Κίνα, το Καζακστάν, το Τατζικιστάν και το Ουζμπεκιστάν και βρισκόμενη πάνω στο Δρόμο του Μεταξιού, η Κιργιζία υπήρξε διεκδικούμενη περιοχή πολλάκις στο παρελθόν. Βίωσε την κυριαρχία αρκετών ισχυρών γειτόνων της και πάλεψε για την ανεξαρτησία της μέσα από μία σωρεία επαναλαμβανόμενων συγκρούσεων κι επαναστάσεων.
Ο εικοστός αιώνας βρήκε το Κιργιστάν ως μία χώρα υπανάπτυκτη και μαστιζόμενη από αναλφαβητισμό. Το σκηνικό αυτό άλλαξε σταδιακά, με το μέσο βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού να βελτιώνεται, κάτι που αποτυπώθηκε αντίστοιχα και στην οργάνωση της χώρας. Ωστόσο, οι πολυετείς ταραχές είχαν το τίμημά τους, με αποτέλεσμα το Κιργιστάν να είναι ακόμη και σήμερα μία χώρα άγνωστη για το ευρύ κοινό, πολλώ δε μάλλον, ένας σπάνιος – αν όχι ανύπαρκτος – τουριστικός προορισμός. Κάποιοι από τους τολμηρούς και ψαγμένους ταξιδιώτες που την ανακάλυψαν, όμως, διαπίστωσαν ότι πρόκειται για ένα ακατέργαστο διαμάντι της Ασιατικής Ηπείρου.
Ιχνηλατώντας στα μονοπάτια των νομάδων
Το Κιργιστάν διαθέτει μία άγρια φυσική ομορφιά, ταυτισμένη με το αλπικό τοπίο και ανέγγιχτη ακόμα από τον μαζικό, εμπορικό τουρισμό, στοιχεία που το καθιστούν πολύτιμο και σπάνιο. Οι κύριοι επισκέπτες του είναι φυσιολάτρες και εναλλακτικοί τουρίστες, οι οποίοι επιθυμούν να μυηθούν στα καλά κρυμμένα μυστικά αυτού του τόπου. Αν θες να τους μιμηθείς και, υπό την προϋπόθεση ότι θα είσαι πολύ προσεκτικός/ή, καθώς η εν λόγω χώρα δε θεωρείται ασφαλής στο σύνολο της επικράτειάς της, μπορείς να σχεδιάσεις ένα ταξίδι διαφορετικό από τα τετριμμένα, πετώντας κοντά της.
Ξεκινώντας από την Μπισκέκ, που είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη του Κιργιστάν, θα γνωρίσεις δια ζώσης τη φθηνότερη πόλη του κόσμου! Η Μπισκέκ ήταν μία κατ’ εξοχήν βιομηχανική πόλη επί Σοβιετικής Ένωσης, ενώ σήμερα τα περισσότερα εργοστάσια έχουν κλείσει. Χαρακτηριστικό της πόλης είναι οι φαρδιές λεωφόροι και οι πολυκατοικίες που θυμίζουν εργατικές κατοικίες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Το Εθνικό Μουσείο Τέχνης και το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο αποτελούν τα 2 κυριότερα πολιτιστικά αξιοθέατα της πόλης. Η ιστορική Πλατεία Ala-Too, με το άγαλμα του Manas να δεσπόζει στο κέντρο της, θα σε υποδεχτεί με ένα παλιομοδίτικο και κάπως ξεπερασμένο μεγαλείο. Η συγκεκριμένη πλατεία χτίστηκε το 1984, σε συμβολισμό της 60ής επετείου της Σοβιετικής κυριαρχίας στην Κιργιζία και η αρχική της ονομασία ήταν Πλατεία Λένιν. Στη θέση, δε, που σήμερα υψώνεται το άγαλμα του Manas, οι Σοβιετικοί έστησαν ένα τεράστιο άγαλμα του Λένιν. Το 2003 και, κατόπιν της κήρυξης της ανεξαρτησίας του Κιργιστάν, ο ανδριάντας του Λένιν αντικαστάθηκε από το άγαλμα της Ελευθερίας. Άλλη μία ενδιαφέρουσα βόλτα γνωριμίας με την πόλη είναι αυτή στο Πάρκο Panfilov και στο Κεντρικό Τζαμί της Μπισκέκ. Για περισσότερο χρώμα, μπορείς να αναμιχθείς με το πλήθος των ντόπιων στις υπαίθριες λαϊκές αγορές της, την Osh, την Dordoi ή την Flea.
Ωστόσο, οι πραγματικοί θησαυροί του Κιργιστάν δεν βρίσκονται εντός του αστικού περιβάλλοντος, αλλά ξεδιπλώνονται καθώς ξεμακραίνεις από αυτό, οδεύοντας προς τη φύση. Το κιργιζικό τοπίο αποτελείται κατά 80% από ορεινούς όγκους, που περήφανα υψώνονται εκατέρωθεν λιμνών και οροπεδίων. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει το ιερό βουνό της χώρας, το Svatá hora Sulayman, που αποτελεί και Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Ακολουθεί το τμήμα της οροσειράς Tian Shan που διατρέχει το Κιργιστάν και προσφέρει μοναδικές πεζοπορικές και ορειβατικές διαδρομές στην άγρια φύση. Ανάμεσα στις μυτερές κορυφές του, ο επισκέπτης αξίζει να θαυμάσει τον υπέροχο εθνικό δρυμό Ala Archa και, αν είναι τυχερός, να παρατηρήσει από μακριά τη σπάνια λεοπάρδαλη του χιονιού, που ζει εκεί. Η χώρα διαθέτει, επίσης, κι ένα αναπτυσσόμενο και πολλά υποσχόμενο χιονοδρομικό κέντρο, με φτωχική μεν υποδομή, αλλά καταπληκτικές πίστες, το Kashk-Suu.
Το Κιργιστάν, εκτός από τους ορεινούς του όγκους, ξεχωρίζει και για τις λίμνες του, των οποίων η θέα είναι μαγευτική. Κορωνίδα αυτών και σημαντικότερο φυσικό αξιοθέατο της χώρας αποτελεί η λίμνη Issyk-kul (= ζεστή λίμνη). Σε υψόμετρο λίγο πάνω από τα 1.600 μέτρα και περιστοιχισμένη από άγριες βουνοκορφές, η εν λόγω λίμνη φέρει τον τίτλο της δεύτερης μεγαλύτερης αλπικής λίμνης στον κόσμο. Αποτελεί, δε, σπουδαίο υδροβιότοπο και, όπως είναι φυσικό, προσελκύει σταθερά το σύνολο των περιορισμένων – μέχρι στιγμής – τουριστών της χώρας.
Έχεις ακούσει ποτέ για τους Παγκόσμιους Αγώνες Νομάδων, που πραγματοποιούνται κάθε δεύτερο Σεπτέμβριο στο Κιργιστάν;
Η πρωτότυπη αυτή αθλητική διοργάνωση γεννήθηκε το 2014, για να διασφαλίσει τη συνέχιση της παράδοσης των χωρών της Κεντρικής Ασίας, αλλά και τη διάδοσή της προς τον υπόλοιπο κόσμο. Παράλληλα, αποτελεί έναν τρόπο οικονομικής υποστήριξης του Κιργιστάν, προσελκύοντας θεατές και εν δυνάμει τουρίστες, μέσω της συμμετοχής επιδέξιων και ταλαντούχων αθλητών στους αγώνες. Στην ατζέντα της αθλητικής αυτής γιορτής περιλαμβάνονται περισσότερα από 20 παραδοσιακά ασιατικά αγωνίσματα που έχουν εκλείψει στις μέρες μας, ενώ οι μεγάλοι πρωταγωνιστές των εκδηλώσεων είναι τα άλογα και οι έμπειροι αναβάτες τους, που προσφέρουν ένα άκρως εντυπωσιακό θέαμα.
Άλλος ένας τρόπος προβολής και οικονομικής ενίσχυσης της χώρας είναι η παροχή παραδοσιακής φιλοξενίας του επισκέπτη σε γιούρτες, όπου διαμένουν ντόπιες οικογένειες νομάδων. Όσοι το επιχείρησαν, επέστρεψαν εντυπωσιασμένοι από την ιδιαίτερη αυτή εμπειρία, που δεν έχει καμία σχέση με τον κλασικό τουρισμό και την τυπική φιλοξενία που βρίσκεις σε άλλα μέρη. Το να ξυπνάς και να κοιμάσαι όπου και οι γηγενείς, να τρως ό,τι τρώνε και να τους ακολουθείς στις καθημερινές τους δραστηριότητες, σε κάνει για λίγο έναν από αυτούς. Αυτό το είδος βιωματικής γνωριμίας με την τοπική ύπαιθρο και ζωή, μπορεί μεν να υπολείπεται πολυτέλειας και ανέσεων, αλλά προσφέρει το αδιαμφισβήτητο πλεονέκτημα της αυθεντικότητας κι εξασφαλίζει το αλησμόνητο της συγκεκριμένης εμπειρίας!
