Η Κατίνα Παξινού υπήρξε από τις μεγαλύτερες και εκφραστικότερες ηθοποιούς του θεάτρου και του κινηματογράφου. Η Κατίνα Κωνσταντοπούλου – Παξινού γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου του 1900 στον Πειραιά. Φοίτησε εσώκλειστη σε σχολείο της Ελβετίας. Σπούδασε μουσική, τραγούδι, υποκριτική στο Ωδείο της Γενεύης. Αργότερα παντρεύτηκε τον βιομήχανο Παξινό και αποκτούν 2 κόρες. Το 1920 θα ανέβει στη σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά παίζοντας το ρόλο της Βεατρίκης στην ομώνυμη όπερα «Αδελφή Βεατρίκη». Ο ρόλος της Βεατρίκης αποτέλεσε σημαντικό ρόλο της. Το 1929 η Κατίνα Παξινού θα παίξει στο Θέατρο Κοτοπούλη το πρώτο της θεατρικό ρόλο στη παράσταση «Γυμνή Γυναίκα» (La feme neue) του Μπατάιγ καθορίζοντας την πρωταγωνίστρια δραματικών ρόλων.
Το 1930 ιδρύει το δικό της θίασο με συν θιασάρχη τον Αιμίλιο Βεάκη και Αλέξη Μινωτή. Στη διάρκεια της συνεργασίας τους θα παρουσιάσουν σημαντικά έργα τους διεθνούς ρεπερτορίου όπως: «Πόθοι κάτω από τις λεύκες» του Ευγένιου Ο’ Νιλ, «Ο Πατέρας του Αυγούστου» του Στρίντμπεργκ, «Ο θείος Βάνιας» του Τσέχωφ. Το 1933 η Κατίνα Παξινού θα γράψει μουσική για την παράσταση «Οιδίπους Τύραννους» του Σοφοκλή, που ανέβηκε από το Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Φώτου Πολίτη. Η ίδια η παράσταση θα ξανανέβει το 1952 αυτή τη φορά όμως σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή.
Από το 1931 μέχρι το 1940 θα αποτελέσει μέρος του Εθνικού Θεάτρου. Με παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου θα εμφανιστεί σε πολλές μεγάλης πόλεις του εξωτερικού. Το 1940 η Κατίνα Παξινού θα παντρευτεί τον Αλέξη Μινωτή, τον οποίο είχε γνωρίσει στο καμαρίνι της Μαρίκας Κοτοπούλη. Ο Αλέξης Μινωτής αποτέλεσε αφορμή για να μεταπηδήσει η Κατίνα Παξινού από το λυρικό τραγούδι στο θέατρο πρόζα. Με τον Αλέξη Μινωτή θα μείνουν μαζί 40 ολόκληρα χρόνια. Το 1944 η Κατίνα Παξινού θα βραβευτεί από την Αμερικάνικη Ακαδημία Κινηματογράφου με Όσκαρ Β’ Γυναικείου ρόλου για το ρόλο της Πιλάρ για την ταινία «Για ποιόν χτυπά η καμπάνα», ενώ το 1949 θα βραβευτεί με το βραβείο Κοκτώ για το κινηματογραφικό έργο «Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα».
Το 1952 επιστρέφει στην Ελλάδα. Με τον Αλέξη Μινωτή θα αρχίσει εμφανίσεις ξανά στο Εθνικό Θέατρο. Η Κατίνα Παξινού θα πρωταγωνιστήσει σε σημαντικά έργα όπως: «Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας» του Ντυρρεμάντ, «Το σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα» του Λόρκα κ.α. Ωστόσο, το ενδιαφέρον της θα στραφεί στην αρχαία τραγωδία. Παράλληλα, θα εμφανιστεί στις ταινίες «Ο κύριος Αρκάντιν» του Όρσον Γουέλς και «Ο Ρόκο και τ’ αδέλφια του» του Λουκίνο Βισκόντι.
Στα χρόνια της Δικτατορίας η Κατίνα Παξινού με τον Αλέξη Μινωτή θα ιδρύσουν το δικό τους θίασο. Με τον θίασο αυτόν θα ανεβάσουν σπουδαία έργα όπως: «Ματωμένος Γάμος» του Λόρκα, «Οι παλαιστές» του Στρατή Καρά κ.α. Επιπλέον, η Κατίνα Παξινού θα παρασημοφορηθεί με τον Χρυσό Ανώτερο Ταξιάρχη Γεωργίου Α’ και με τον Ανώτερο Ταξιάρχη της Δυτικής Γερμανίας. Ακόμα θα τιμηθεί με τον τίτλο της Αξιωματούχου Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλίας και με το Βραβείο «Ιζαμπέλλα Ντ’ Εστέ».
Η Κατίνα Παξινού ήταν κορυφαία δραματική ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Είχε πλούσιες εκφραστικές δυνατότητες. Η θεατρική παράσταση «Μάνα Κουράγιο» (1971) του Μπρεχτ, όπως και η κινηματογραφική ταινία «Το νησί της Αφροδίτης» (1969) αποτέλεσαν τις τελευταίες δουλειές της στο θέατρο και στο κινηματογράφο, αντίστοιχα. Το Φεβρουάριο του 1973 θα χάσει τη μάχη με το καρκίνο μετά από πολυετή μάχη.
