Μέσα από την γλυκιά τέχνη του θεάτρου έχουμε ταξιδέψει σε τόσες εποχές με τόσες ενδιαφέρουσες ιστορίες. Σε κάθε θεατρικό έργο, αυτό που μας εντυπώνεται, αυτό που μένει είναι τα συναισθήματα. Ένα μικρό αφιέρωμα σε τέσσερεις από τους καλύτερους Αμερικανούς θεατρικούς συγγραφείς που με την πένα τους έμειναν ατόφιοι στον γραμμικό χρόνο. Τέσσερις Αμερικανοί θεατρικοί συγγραφείς ιδιαίτεροι και ξεχωριστοί. Τα έργα τους έχουν σημείο αναφοράς τις τσακισμένες ελπίδες, την κοινωνικοπολιτική αντίδραση στο κατεστημένο και το τραυματισμένο παρελθόν.
Άρθουρ Μίλερ (1915-2005)
Ένας από τους πιο κορυφαίους Αμερικανούς θεατρικούς συγγραφείς της εποχής του. Γεννημένος το 1915 στην Νέα Υόρκη, από πατέρα Εβραίο μετανάστη και μητέρα Αμερικανίδα, εν μέσω της δύσκολης μεταβατικής περιόδου ανάμεσα στους δυο παγκόσμιους πολέμους. Μεγαλώνοντας εξέφρασε έντονα τις επαναστατικές του ιδέες σχετικά με την πλάνη του «αμερικανικού ονείρου». Οι κοινωνικές αντιξοότητες, το προσωπικό του βίωμα σχετικά με το αποτύπωμα του Μακαρθισμού και του αντι-σημιτισμού και οι διωγμοί της ελεύθερης έκφρασης ήταν κατασταλτικοί παράγοντες της πένας του. Θεατρικά έργα που λατρεύουμε: Ο θάνατος του Εμποράκου, Ήταν όλοι τους παιδιά μου.
Ευγένιος Ο’ Νηλ (1888-1953)
Γεννημένος το 1888 στην Νέα Υόρκη στάλθηκε από μικρός μακριά από την οικογένεια του. Η μοναξιά στο οικοτροφείο τον έκανε να στραφεί στα βιβλία. Ξεκίνησε από νωρίς να γράφει ποίηση. Οι ιστορίες των «ιερών τεράτων» του ρεαλισμού από την άλλη άκρη του ωκεανού (Τσέχωφ, Ίψεν, Στρίντμπεργκ) τον καθόρισαν στην εξέλιξη της γραφής του που χαρακτηριζόταν από αμερικανικούς ιδιωματισμούς και πρόσωπα με τσακισμένα όνειρα. Η ζωή κοντά στην θάλασσα, ο πόνος και η μελαγχολία που είχε βιώσει ο ίδιος τον ακολούθησαν στα έργα του που αγαπήθηκαν αμέσως από τους τοπικούς παραγωγούς. Αργότερα ήρθαν οι μεγάλες διακρίσεις μέσα από το Broadway και τέσσερα βραβεία Πούλιτζερ. Ανάμεσα στο πλήθος των κοινωνικών και μελαγχολικών του θεατρικών θεμάτων, υπάρχει ολάκερη μόνο μια κωμωδία, η «Ω, ερημιά!» (Ah, Wilderness). Θεατρικά έργα που λατρεύουμε: Πέρα από τον ορίζοντα, Άννα Κρίστι.
Έντγκαρ Άλλαν Πόε (1809-1949)
Ο πιο αγαπημένος «γοτθικός» συγγραφέας. Γεννημένος το 1809 στην Βοστόνη της Βαλτιμόρης. Ανάμεσα στην προ-βιομηχανική επανάσταση και τις άκρατες κοινωνικές ανισότητες, ο Πόε αντίκρισε πολύ θάνατο στην ζωή του. Κυριολεκτικά πρωτίστως και μετά μεταφορικά. Έχασε την μητέρα του σε νεαρή ηλικία και πολύ αργότερα και την σύζυγο του. Ο επάξιος εκπρόσωπος του αμερικανικού ρομαντισμού μπορούσε μονάχα μέσα από τις λέξεις να «γιατρέψει» την μοναξιά του. Κυρίαρχες «εικόνες» που μας έρχονται μέσα από τα έργα του: ο θάνατος, το τριαντάφυλλο, η μοναξιά, το νεκροταφείο, η φιλοσοφία και η παράνοια. Ο «πατέρας» της αστυνομικής και φαντασιακής λογοτεχνίας. Οι σημερινοί «απόγονοι» του δεν τον ξεχνούν ποτέ. Το όνομα του. Πόε! Δεν ήταν θεατρικός συγγραφέας, όμως τα ποιήματα και τα λογοτεχνικά του βιβλία τα συναντάμε διασκευασμένα για το θέατρο συνεχώς. Έργα που λατρεύουμε: Το Κοράκι, Γουίλιαμ Γουίλσον.
Τένεσι Ουίλιαμς (1911- 1983)
Γεννημένος το 1911 στο Κολούμπους του Μισσισίπι ως Τόμας Λανιέ Ουίλιαμς. Προερχόμενος από μια τραυματική οικογένεια βίωσε από πρώτο χέρι την βία και τις κοινωνικές αντιθέσεις. Ευτυχώς η συγγραφή στάθηκε γιατρειά του. Μεγαλώνοντας βέβαια βούτηξε και στο αλκοόλ. Διέπρεψε μέσα από τα (αυτό)βιογραφικά του έργα γεμάτα πάθος, συναισθήματα, κοινωνικές και σεξουαλικές συγκρούσεις, εξαρτήσεις και ενδο-οικογενειακή βία. Σημείο αναφορές οι ήρωες του με τα τσακισμένα όνειρα. Βραβευμένος δυο φορές με Πούλιτζερ, αντιμετώπισε την σκληρή κριτική της εποχής, λόγω της σεξουαλικότητας και της συγγραφικής του έκφρασης, αλλά δεν σταμάτησε ποτέ. Θεατρικά έργα που λατρεύουμε: Λεωφορείο ο Πόθος, Λυσσασμένη Γάτα.
Πηγές:
https://www.britannica.com/biography/Arthur-Miller-American-playwright
https://www.britannica.com/biography/Eugene-ONeill
https://web.archive.org/web/20061216054205/http://library.thinkquest.org/CR0215102/tennesseewilliams.htm
https://www.britannica.com/biography/Tennessee-Williams
https://www.britannica.com/biography/Edgar-Allan-Poe/Legacy
