Ο Μολιέρος (Ζαν-Μπατιστ Ποκλέν) γεννήθηκε το 1622 στο Παρίσι και πέθανε το 1673. Είναι ίσως ο σημαντικότερος Ευρωπαίος κωμωδιογράφος μετά τον Αριστοφάνη. Οι κωμωδίες ηθών και χαρακτήρων που έγραψε ενέπνευσαν πολλούς μεταγενέστερους θεατρικούς συγγραφείς. Τα έργα του έχουν μείνει αθάνατα εδώ και 4 αιώνες και παίζονται ακόμα κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού. Μία πολύ σημαντική κωμωδία ωστόσο που τον ταλαιπώρησε πιο πολύ ήταν ο Ταρτούφος.
Το έργο παρουσιάστηκε το 1664 για πρώτη φορά. Ο Ταρτούφος ήταν λαϊκό μέλος της Εταιρείας Αγίας Μεταλήψεως της οποία τα μέλη, λαϊκοί και κληρικοί αναλάμβαναν τα καθήκοντα των εξομολόγων. Στην κωμωδία που έγραψε ο Μολιέρος κεντρικό πρόσωπο είναι ο Ταρτούφος ένας υποκριτής που με το πρόσχημα της πίστης εκμεταλλεύεται τον θρησκόληπτο Οργκόν, έναν πλούσιο αστό, και εγκαθίσταται σπίτι του προσπαθώντας να κερδίσει χρήματα και να παντρευτεί την κόρη του.
Ο Οργκόν πεπεισμένος για τον ενάρετο χαρακτήρα του Ταρτούφου υπόσχεται να τον παντρέψει με την κόρη του και να του παραχωρήσει το σπίτι του. Όταν μετά από σχέδιο της γυναίκας του Οργκόν και χάρη στο αχαλίνωτο του χαρακτήρα του ο Ταρτούφος αποκαλύπτεται. Ωστόσο ο Ταρτούφος έχοντας πλέον το σπίτι στο όνομά του και ξέροντας ένα ένοχο μυστικό του Οργκόν τους διώχνει από το σπίτι και καταγγέλλει τον Οργκόν στις αρχές. Ωστόσο με την μεσολάβηση του παλατιού ο Ταρτούφος οδηγείται στην φυλακή και η ζωή των ανωτέρω αποκαθίσταται.
Η κωμωδία αυτή δεν στρέφεται εναντίον του θρησκευτικού συναισθήματος αλλά της υποκρισίας αρκετών πιστών. Άλλωστε δεν έχουμε στοιχεία ότι ο Μολιέρος ήταν άθεος. Στο τέλος του έργου άλλωστε υπάρχει η παρότρυνση να μην εξισώνεται με κάθε θεοσεβούμενος άνθρωπος με τον Ταρτούφο. Ωστόσο, ο Μολιέρος μπλέκεται σε μία διαμάχη που κρατάει καιρό όταν τα μέλη της Αδερφότητας της Αγίας Ευχαριστίας κατηγορούν τον Ταρτούφο για ασέβεια. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και η μεσολάβηση του παλατιού για να επιτραπεί τελικά στον Μολιέρο να εκδώσει το έργο και να μπορεί να το ανεβάζει. Πιο συγκεκριμένα, το έργο παρουσιάζεται ολόκληρο το 1669 με μεγάλη επιτυχία. Ακολουθεί μία σειρά επιτυχημένων παραστάσεων και έπειτα από λίγο ο Μολιέρος καταφέρνει να εκδώσει το έργο του.
Ο Ταρτούφος άλλωστε εκφράζει την εποχή του και παράλληλα αποδείχτηκε προφητικό έργο. Η θρησκευτική υποκρισία φάνηκε και στην πραγματικότητα, ενώ χρειάστηκε πράγματι η βοήθεια του παλατιού για να αποκατασταθεί τελικά. Παράλληλα είναι φανερή η κωμική διάθεση του έργου, η ευστροφία της υπηρέτριας, η αρνητική πλευρά που έχει ένας γάμος όταν γίνεται με το ζόρι και την ανάλυση και σκιαγράφηση των χαρακτήρων, εμφανή στοιχεία δηλαδή της δραματουργίας του Μολιέρου.
Ο Γκολντόνι to 1751 γράφει τον Μολιέρο, μία κωμωδία που μαζί με τον γάμο του Γάλλου δραματουργού περιγράφει και το ανέβασμα του Ταρτούφου από τον Μολιέρο όταν του δόθηκε η άδεια. Καθώς ο Γκολτνόνι γνώριζε το Μολιέρο μόνο μέσα από τις κωμωδίες του, η ιστορικότητα του έργου μπορεί να αμφισβητηθεί όσον αφορά τις λεπτομέρειες έχει όμως σημαντική δρατουργική αξία.
