Σχιζοφρένεια: Η ψυχική διαταραχή της "Τρέλας"

Σχιζοφρένεια. Μια ψυχική διαταραχή η οποία προσβάλει άτομα κάθε ηλικίας παιδιά έως και ηλικιωμένους.

Πιο αναλυτικά, σχιζοφρένεια ορίζεται η ψυχική διαταραχή όπου ο ασθενής αποσπάται από την έννοια του πραγματικού κόσμου στην οποία ζει και δημιουργεί έναν φανταστικό κόσμο τον οποίο έχει αντικαταστήσει με τον πραγματικό. Βέβαια , αυτό σημαίνει ότι το άτομο πάσχει από πληθώρα ψευδαισθήσεων και δέχεται βομβαρδισμό παράλογων σκέψεων που πολιορκούν τον εγκέφαλο του. Οι γνωστές φωνές που ψιθυρίζουν μέσα στο κεφάλι του οι οποίες τον κατευθύνουν να δράσει λανθασμένα ή παράλογα θεωρώντας όμως ο ίδιος πως δρα λογικά. Όπως, επίσης, υπάρχει διαταραχή στα αισθήματα και τα συναισθήματα που νιώθει.

Βέβαια, δεν είναι μια ψυχική διαταραχή η οποία κληρονομείτε μόνο την στιγμή της γέννησης, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και κατά την διάρκεια της ζωής ενός υγιούς ατόμου. Είναι μια ψυχική διαταραχή η οποία πιθανολογείται ότι εμφανίζεται σε 15-20 άτομα ανά 100.000 κάθε χρόνο και δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών. Συνηθίζεται να εμφανίζεται σε άτομα ηλικίας 20-30 ετών και μπορεί να εμφανιστεί σταδιακά ή απότομα. Δυστυχώς, είναι μια νόσος η οποία οδηγεί τους ασθενείς σε αρκετές απόπειρες αυτοκτονίας όπου από αυτές κάποιες είναι και δυσμενώς επιτυχημένες. Είναι επίσης, μια διαταραχή η οποία ταλαιπωρεί πολύ τον ασθενή οδηγώντας τον σταδιακά στην αναπηρία, αναγκάζοντας τον να κατευθύνετε σε καταχρήσεις όπως αλκοόλ ναρκωτικά μειώνοντας με αυτόν τον τρόπο το προσδόκιμο χρόνο της ζωής τους.

Οι αιτίες εμφάνισης της συγκεκριμένης ψυχικής διαταραχής είναι και κληρονομικές, κάποια μορφή δυσλειτουργίας βιοχημικών ουσιών στον οργανισμό, νευρολογικές ανατομικές ανωμαλίες κ.α. Επίσης, περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως, κάποια γεγονότα που μπορεί να επηρέασαν την εγκεφαλική ανάπτυξη του βρέφους, κάποιο γεγονός όπως θάνατος κάποιου μέλους της οικογένειας στην νεαρή ηλικία, επιπλοκές κατά τον τοκετό (κ.α.) είναι ικανά να πυροδοτήσουν την διαταραχή.

Διαβάστε επίσης Διπολική Διαταραχή: Ορισμός, αιτιολογία, αντιμετώπιση

Ως προς τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας, πολλοί ερευνητές την διαχωρίζουν σε δυο κύριους τύπους: την οξεία όπου είναι προσωρινή η εμφάνιση της διαταραχής και στην χρόνια η οποία μπορεί να κρατήσει έως και τον θάνατο του ασθενή και προφανώς είναι και πιο δύσκολη να αποκατασταθεί.Χαρακτηρίζεται επίσης, από τα θετικά συμπτώματα τα οποία ο ασθενείς τα αντιλαμβάνεται αλλά ο μέσος άνθρωπος όχι, και αυτά είναι οι ψευδαισθήσεις, παράλογες ιδέες μη λογική συμπεριφορά κ.α. και από τα αρνητικά συμπτώματα τα οποία μπορεί να τα αντιληφθεί ένας μέσος άνθρωπος αλλά όχι ο ίδιος ο ασθενής όπως έλλειψη ενεργητικότητας, απάθεια, κοινωνική απομάκρυνση, αυτοάρνηση, παράλογες σκέψεις κ.α.

Επιπλέον, υπάρχουν και σοβαρότερα αρνητικά συμπτώματα όπως είναι διαταραχές της σκέψης όπου υπάρχει πληθώρα και ταυτόχρονη και συνεχής εναλλαγή σκέψεων όπου τον δυσκολεύουν στην ομιλία κάνοντας τον δυσνόητο στους ομιλητές, μη φυσιολογικές συμπεριφορές (π.χ. να χαμογελούν δίχως λόγο, να είναι ανήσυχοι και υστερικοί κ.α.), κινητικές διαταραχές όπως κατατονική εμβροντησία δηλαδή σταδιακή υποκινητικότητα και ακινησία και κατατονική διέγερση όπου είναι το ακριβώς αντίθετο. Επιπροσθέτως, έντονες ψευδαισθήσεις, διαταραχές συμπεριφοράς με απότομες αλλαγές στην συμπεριφορά του και συναισθηματικές διαταραχές όπως για παράδειγμα η κατάθλιψη.

Τα είδη της σχιζοφρένειας τελειώνοντας, χωρίζονται σε 5 βασικές υποκατηγορίες όπου είναι ο παρανοϊκός – παρανοειδής τύπος (ψευδαισθήσεις, ακουστικές παραισθήσεις κ.α.), ο αποδιοργανωμένος τύπος (διαταραχή σκέψης, συναισθηματική εξομάλυνση), ο κατατονικός τύπος (ακινησία ή ταραγμένες ή άσκοπες κινήσεις, κατατονική κατάπληξη κ.α.), αδιαφοροποίητος τύπος (ψυχωτικά συμπτώματα) και ο υπολειπόμενος τύπος (με τα θετικά συμπτώματα κυρίως που αναφέρθηκαν παραπάνω). Βέβαια αναφέρονται και ακόμα 2 υποκατηγορίες όπου είναι η μετά – σχιζοφρενής κατάθλιψη ( καταθλιπτικό επεισόδιο που προκύπτει από την σχιζοφρενούς ασθένειας, πιθανώς και με μερικά σχιζοφρενή συμπτώματα) και η απλή σχιζοφρένεια ( ύπουλη και σταδιακή εξέλιξη των αρνητικών συμπτωμάτων χωρίς απαραίτητο ιστορικό ψυχωτικών επεισοδίων).

Διαβάστε επίσης Νυχτερινοί τρόμοι: Κάτι περισσότερο από εφιάλτες

Εν κατακλείδι, η θεραπεία που εφαρμόζεται σήμερα είναι μια σειρά φαρμάκων όπως αντιψυχωτικά φάρμακα καθώς και ψυχοκοινωνικών παρεμβάσεων, ώστε να καταπολεμηθεί η διαταραχή αλλά και να καταφέρουν να επανενταχθούν αυτά τα άτομα σταδιακά ξανά στην κοινωνία, με την βοήθεια των παραπάνω ειδικών, πίσω στον παλιό τρόπο ζωής τους, με μικρά και σταδιακά βήματα, γιατί μην ξεχνάμε ότι είναι άνθρωποι με ιδιαιτερότητες, ίσοι με τον καθένα μας διεκδικώντας ότι διεκδικούμε και εμείς και αγκαλιάζοντας τους να τους επαναφέρουμε δίπλα μας χωρίς να τους έχουμε στο περιθώριο και να τους συμπεριφερόμαστε ως κάτι κατώτερο και μη ανθρώπινο. Γιατί μια ιδιαιτερότητα ή ένα μειονέκτημα δεν είναι να σε κάνει κατώτερο αλλά πιο ικανό, γιατί ναι μεν καταφέρνεις να επιβιώνεις με λιγότερα αλλά εξακολουθείς να επιβιώνεις.