«Πάντα βρίσκουμε ένα τρόπο να καταγράψουμε πώς καταφέρνουμε να επιβιώσουμε…» γράφει στον επίλογο του βιβλίου της με τίτλο «Ατέλειωτη δίψα» η Αμερικανίδα συγγραφέας Ρέιβεν Λεϊλάνι και, διαβάζοντάς το, καταλήγω στο συμπέρασμα πως το εκρηκτικό της ντεμπούτο -πολλάκις βραβευμένο και μεταφρασμένο- είναι ακριβώς αυτό. Μια γενναία καταγραφή του αγώνα για επιβίωση μιας νέας, μαύρης γυναίκας στην Αμερική, σήμερα. Η Λεϊλάνι χρησιμοποιεί ως κεντρική ηρωίδα του μυθιστορήματός της, την εικοσιτριάχρονη Αφροαμερικανίδα Ίντι, η οποία προχωρά σε μια ορμητική, πρωτοπρόσωπη αφήγηση της ζωής στη Νέα Υόρκη. Γόνος δυο ανθρώπων που δε βρίσκονται πλέον στη ζωή, ενός πρώην πεζοναύτη και μια πρώην ναρκομανούς που ασπάστηκε το Χριστό κι έκοψε τα ναρκωτικά αλλά στο τέλος αυτοκτόνησε, η Ίντι είναι μια ολομόναχη, ανυπεράσπιστη, νέα γυναίκα που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της και να ζήσει. Η ακόρεστη δίψα της για ζωή, όμως, συχνά πυκνά, την οδηγεί σε κακοτράχαλα μονοπάτια.
Τα θανάσιμα αμαρτήματα της Ίντι
Η Ίντι εργάζεται ως χαμηλόμισθη υπάλληλος ενός εκδοτικού οίκου, μέσα στον οποίο προσπαθεί να ανελιχθεί με κάθε θεμιτό κι αθέμιτο μέσο, όμως το φύλο και κυρίως η καταγωγή της, της στερούν την πολυπόθητη επαγγελματική κι οικονομική ανέλιξη. Ωστόσο, εκείνη νιώθει ικανή κι ανώτερη από πολλούς συναδέλφους της, θεωρώντας πως δεν ευθύνεται αυτή για την τροπή της επαγγελματικής της πορείας, αλλά ο συντηρητισμός των γύρω της. Αλαζονεία.
Η νεαρή γυναίκα εποφθαλμιά μια ζωή πολύ διαφορετική από αυτή που ζει στο στρυμωγμένο, βρώμικο διαμέρισμά της σε μία από τις πιο υποβαθμισμένες συνοικίες της Νέας Υόρκης. Ζηλεύει όσους έχουν εξασφαλίσει για τους εαυτούς τους ακριβά διαμερίσματα, αυτοκίνητα και ρούχα, όσους έχουν σε αφθονία όλα όσα εκείνη έχει σε έλλειψη. Ζηλοφθονία.
Η δίψα της Ίντι για ζωή μετατρέπεται καθημερινά σε οργή, όταν καλείται να στριμωχτεί στο ασφυκτικά γεμάτο μετρό της Νέας Υόρκης, να υποσιτιστεί για να εξοικονομήσει χρήματα, να πλυθεί σε δημόσιες τουαλέτες, να γίνει βουβός αποδέκτης ρατσιστικών σχολίων κι ακραίου σεξισμού, ακριβώς επειδή είναι γυναίκα και μαύρη. Οργή.
Δωρεάν γεύματα, μισοφαγωμένα από τα ποντίκια κέικ και λίγη μουλιασμένη βρόμη είναι αυτά που απαρτίζουν το καθημερινό της διαιτολόγιο, όμως δεν είναι ικανά να κορέσουν την πείνα της, να χορτάσουν το αδηφάγο της σώμα. Λαιμαργία.
Η Ίντι είναι μια νέα γυναίκα που διψά για έρωτα, σεξ και ηδονή. Η αχαλίνωτη σεξουαλικότητά της βρίσκει εκτόνωση σε κακοφωτισμένα στενά, σαλόνια πολυτελών αυτοκινήτων, στον εργασιακό της χώρο αλλά και στον αχαρτογράφητο κόσμο του διαδικτύου, όπου και θα γνωρίσει τον Έρικ, έναν μεσήλικα, παντρεμένο, λευκό άνδρα. Λαγνεία.
Η Ίντι έχει στερηθεί πολλά κι είναι διατεθειμένη να χάσει άλλα τόσα, να συμβιβαστεί, να υποχωρήσει, προκειμένου να κερδίσει αυτά που θεωρεί πως δικαιωματικά της ανήκουν. Ακόμα και να γίνει το τρίτο μέλος ενός «ανοιχτού γάμου». Απληστία.
Η Ίντι κι η πόλη της Νέας Υόρκης
Στην «Ατέλειωτη δίψα», η Λεϊλάνι προχωρά σε μια λεπτομερέστατη αναπαράσταση της πόλης της Νέας Υόρκης, δίνοντάς της καταλυτικό ρόλο στην ιστορία της ηρωίδας της. Οι ολοζώντανες περιγραφές που ντύνουν την αφήγηση της Ίντι, συνθέτουν το πολυπρισματικό μωσαϊκό μια πόλης που πάλλεται, αλλά και μιας κοινωνίας με έντονα σημάδια σήψης. Αν και έχει χαρακτηριστεί ως «χωνευτήρι λαών», κάτι τέτοιο δε βλέπουμε να συμβαίνει στην ιστορία της νεαρής Ίντι, την οποία η πόλη συνεχίζει να αποβάλλει σαν νεκρό ιστό από το σώμα της. Ανεργία, ανέχεια, βρωμιά, εγκληματικότητα, βιασμοί και ανεξέλεγκτη χρήση όπλων και ναρκωτικών, νόμοι περί αμβλώσεων, σεξισμός, ρατσισμός και τυφλή βία είναι μόνο κάποια από τα προβλήματα που καλείται να επιλύσει μια νέα γυναίκα στην Αμερική σήμερα, παράλληλα με την απαιτητική καθημερινότητα και τον υφέρποντα συντηρητισμό απέναντι στο θέμα της αυτοδιάθεσης.
Η σκληρή πραγματικότητα του να είσαι γυναίκα και μαύρη
Η Ρέιβεν Λεϊλάνι στην “Ατέλειωτη Δίψα” πλάθει μια ηρωίδα που εμπλέκεται σε μια φαινομενικά απλή ιστορία, όταν γνωρίζει έναν άνδρα που αρχικά “μεταμορφώνει τα όνειρά της σε παραληρηματικές εκφάνσεις δίψας” όπως θα πει, αλλά τελικά αποδεικνύεται πως η δίψα της για ζωή δεν θα ικανοποιηθεί με το να “συμβιβαστεί με κάποιον που απλώς πληροί τις προϋποθέσεις κι έχει ζήσει λίγη ζωή παραπάνω”. Η συγγραφέας κάνει χρήση μικρών σε έκταση αναφορών, για να χτίσει σε βάθος τον χαρακτήρα της ηρωίδας της, να επιτρέψει στους αναγνώστες να έχουν μια σφαιρική εικόνα της σύντομης ζωής της, ώστε να κατανοήσουν τα κίνητρα και κυρίως τα βιώματα πίσω από τις πράξεις της. Έτσι, οι πτυχές της ζωής της που έρχονται στο φως, συνθέτουν μια ζωή απομόνωσης, περιθωριοποίησης και ρατσισμού, αλλά και μια ιστορία απελευθέρωσης και δίψας για ζωή που μετουσιώνεται σε τέχνη. Η “Ατέλειωτη δίψα” είναι ένα τολμηρό μυθιστόρημα επιβίωσης ενός νέου ανθρώπου που ψάχνει να βρει τον εαυτό του αλλά και τη θέση του στον κόσμο. Η κοφτερή και τόσο σύγχρονη γραφή της Λεϊλάνι καταφέρνει να αναδείξει με εξαιρετική ακρίβεια και διαύγεια όλες τις εκφάνσεις της φυλετικής προκατάληψης στις ΗΠΑ. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη. Βρείτε το εδώ.
