Εισαγωγή
Εσύ γνωρίζεις το «Fen- phen»; Το «Fen- phen» ήταν ο συνδυασμός δύο φαρμάκων, της φεντερμίνης και της φενφλουραμίνης. Ο συνδυασμός, αυτός «έκανε θραύση» το 1986, καθώς κυκλοφόρησε ως φάρμακο κατά της παχυσαρκίας. Η φενφλουραμίνη κυκλοφόρησε στην αγορά από την American Home Products (αργότερα γνωστή ως Wyeth). Μέσα σε έναν χρόνο, οι γιατροί της εποχής, έγραψαν πάνω από 18 εκατομμύρια συνταγές για τον συνδυασμό. Το έτος 1997 όμως, σήμανε την απόσυρση της φενφλουραμίνης. Γιατί συνέβη αυτό; Γιατί ο συνδυασμός των «Fen- phen», προκαλούσε δυνητικά θανατηφόρα πνευμονική υπέρταση και προβλήματα με τις βαλβίδες της καρδιάς. Μάλιστα, το 30% των ανθρώπων που είχαν πάρει τον συνδυασμό των φαρμάκων, παρουσίασαν μη φυσιολογικά ηχοκαρδιογραφήματα. Αξίζει να σημειωθεί ότι, η φεντερμίνη δεν προκάλεσε επιζήμιες παρενέργειες, όπως η φενφλουραμίνη, για αυτό και δεν αποσύρθηκε και κυκλοφορεί μέχρι και σήμερα.
Πως δρούσε το fen- phen;
Το «Fen- phen» υποσχόταν απώλεια βάρους μεγαλύτερη από την μεμονωμένη χρήση φεντερμίνης και φενφλουραμίνης. Μεγαλύτερη, μάλιστα, κατά εώς και 4 κιλά σε διάστημα 24 εβδομάδων. Ακόμη, σύμφωνα με μια δημοσκόπηση της Gallup το 1990, «Mirror of America», αν και το 62 τοις εκατό των γυναικών και το 42 τοις εκατό των ανδρών δήλωσαν ότι είχαν την επιθυμία να χάσουν βάρος, μόνο το 18 τοις εκατό προσπαθούσαν ενεργά να κάνουν δίαιτα. Είναι εμφανές, ότι δεν είναι μόνο η «ομορφιά που πονάει» το πρόβλημα, αλλά και η υγεία σε αυτή την δεκαετία. Αυτό συμβαίνει γιατί, 30 εκατομμύρια Αμερικανοί ήταν παχύσαρκοι. Έτσι, αντιμετώπισαν την παχυσαρκία σαν μια γενετική και βιολογική ασθένεια- με φαρμακευτική αγωγή.
Η φενφλουραμίνη και ο μεταβολίτης της νορφενφλουραμίνης αυξάνουν τα εξωκυτταρικά επίπεδα σεροτονίνης αναστέλλοντας την επαναπρόσληψη σεροτονίνης και επιδεικνύοντας αγωνιστική δράση στους υποδοχείς σεροτονίνης τύπου 2.
Είναι αντιμετωπίσιμη η παχυσαρκία;
Τα πρώτα όπλα για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας είναι η δίαιτα και η άσκηση. Επειδή, όμως, τα όπλα αυτά φέρνουν βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα, οι περισσότεροι καταφεύγουν σε χειρουργικές τεχνικές ή θεραπείες με φάρμακα.
Πέρα από την φενφλουραμίνη, έχουν αποσυρθεί κι άλλα φάρμακα όπως η DNP και οι αμφεταμίνες. Μάλιστα, η χρήση της DNP, για απώλεια λίπους, προκάλεσε θανάτους.
Περιπτώσεις ανεπάρκειας λεπτίνης (ορμόνη που καταστέλλει την όρεξη) σε παχύσαρκους ασθενείς είναι αντιμετωπίσιμες, κατόπιν χορήγησης της ορμόνης. Ακόμη, γαστρεντερικές ορμόνες όπως η CCK, καταστέλλουν την όρεξη.
Συμπέρασμα
Συμπεραίνουμε, ότι η βασική θεραπεία της παχυσαρκίας είναι η άσκηση και η διατροφή. Αυτό γιατί, τα περισσότερα φάρμακα έχουν και παρενέργειες, όπως ο συνδυασμός «Fen- phen». Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τον ΠΟΥ(2008), υπάρχουν σήμερα, πάνω από 1,4 δις υπέρβαρων ενηλίκων. Ακόμη, συνολικά περισσότερα άτομα πεθαίνουν από παχυσαρκία παρά από χαμηλό βάρος. Τέλος, τα παχύσαρκα άτομα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης κι άλλων ασθενειών ( διαβήτης τύπου 2).
Βιβλιογραφία
https://next.amboss.com/us/pharma/258?q=Fenfluramine
https://www.medpagetoday.com/special-reports/slipperyslope/51044
https://en.wikipedia.org/wiki/Fenfluramine/phentermine
https://eu.detroitnews.com/story/life/advice/2023/08/28/dr-roach-what-prompted-the-discontinuation-of-fen-phen/70679487007/
https://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/shows/prescription/hazard/fenphen.html
Παιδική & Εφηβική Παχυσαρκία Σημαντικός ο ρόλος της πρόληψης
Βιβλίο: H.P. RANG, J. M. RITTER, R. J. FLOWER, G. HENDERSON. RANG και DALE ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΑ. 3η ελληνική έκδοση.