
Όπως έχει αναφερθεί σε προηγούμενο άρθρο και είναι ευρέως γνωστό, η Θεσσαλονίκη αποτελεί μια μητρόπολη στην οποία έχουν βρει καταφύγιο άνθρωποι διαφορετικών εθνικοτήτων, πολιτισμών και κουλτούρων και η οποία φιλοξενεί τόπους λατρείας διάφορων θρησκευτικών ομάδων. Σκοπός της δημιουργίας των τόπων αυτών είναι ο κάθε άνθρωπος ανεξαρτήτου καταγωγής, χρώματος και πεποιθήσεων, να ασκεί τα θρησκευτικά του καθήκοντα και να λατρεύει ανενόχλητος τον Θεό που επιθυμεί. Εκτός από τις εβραϊκές Συναγωγές και την αρμενική και καθολική Εκκλησία, των οποίων την ιστορία αναφέραμε σε άλλο άρθρο, η Θεσσαλονίκη φιλοξενεί και άλλους διαφορετικούς τόπους λατρείας, τους οποίους θα εξετάσουμε στο σημερινό άρθρο.
Ευαγγελική Εκκλησία
Στην Θεσσαλονίκη βρίσκονται δύο Ευαγγελικές Εκκλησίες, με πιο παλιά αυτήν στην Παλαιών Πατρών Γερμανού, η οποία χτίστηκε το 1865 και μια ακόμη στην Πυλαία, με έτος ίδρυσης το 1914. Οι συγκεκριμένες Εκκλησίες, όπως και όλες οι Ευαγγελικές Εκκλησίες στην Ελλάδα, είναι εντελώς αυτόνομες, αν και συνηθίζουν να συνεργάζονται με διάφορες άλλες Εκκλησίες για πρακτικούς κυρίως λόγους, καθώς θεωρούν πως η κοσμική εξουσία δεν έχει ισχύ στον Οίκο του Θεού.
Το κτίριο στο οποίο στεγάζεται η παλαιότερη από τις δύο Εκκλησίες είναι χτισμένο το 1971, πάνω σε προγενέστερο κτίριο, από τον αρχιτέκτονα Βασίλη Νικολαΐδη. Επιπλέον, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως ο τόπος λατρείας των Ευαγγελικών στην Πυλαία ανήκει στις Εκκλησίες που χαρακτηρίζονται ως “μεταρρυθμισμένες” και μαζί με άλλες, εντάσσεται στην ευρύτερη ομάδα των Διαμαρτυρόμενων ή Προτεσταντών ή Ευαγγελικών Εκκλησιών, ακολουθώντας τις αρχές που χαράχτηκαν ήδη από τον 16ο αιώνα, έχοντας ως πρωτεργάτη τους τον Μαρτίνο Λούθηρο.

Βουδιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης
Η ιστορία του βουδισμού για τη Θεσσαλονίκη ξεκινάει κατά τα τέλη τη δεκαετίας του 1970, όταν ο Λάμα Όλε Νύνταλ, ένας από τους ελάχιστους Λάμα και δάσκαλος του διαλογισμού, άρχισε να την επισκέπτεται. Εκείνη περίπου την χρονολογία ιδρύεται και το πρώτο βουδιστικό κέντρο, στο οποίο θα είχαν τη δυνατότητα οι οπαδοί του βουδισμού να ασκούν τις θρησκευτικές τους δραστηριότητες. Το συγκεκριμένο κέντρο όμως δεν λειτούργησε για αρκετό καιρό, και σύντομα έπαψε να αποτελεί χώρο συγκέντρωσης και προσευχής για το βουδιστικό κοινό. Το 2009 όμως, και καθώς ο πληθυσμός της Θεσσαλονίκης που ασπαζόταν τον βουδισμό, αυξήθηκε, το βουδιστικό κέντρο ξανάνοιξε τις πόρτες του και λειτουργεί μέχρι και σήμερα με διαλογισμούς, ομιλίες για το κοινό και σεμινάρια συσχετιζόμενα με τον βουδισμό, τη μια από τις μεγαλύτερες θρησκείες του κόσμου.

Τόπος λατρείας του Μουσουλμανισμού
Η Θεσσαλονίκη λόγω της πολυπολιτισμικότητας που τη χαρακτηρίζει, μεταξύ των υπολοίπων θρησκευτικών μειονοτήτων που διαθέτει, έχει και έντονη παρουσία μουσουλμανικού πληθυσμού. Οι μουσουλμάνοι προερχόμενοι από διάφορες χώρες της Αφρικής και της Ασίας, βρήκαν πρόσφορο έδαφος, μεταξύ άλλων, και στη Θεσσαλονίκη όπου και εγκαταστάθηκαν. Η μεγάλη αυτή πόλη όμως δε διαθέτει κάποιο τζαμί, με αποτέλεσμα το μουσουλμανικό κοινό να ασκεί τα θρησκευτικά του καθήκοντα στον Μορφωτικό Πολιτιστικό Σύλλογο Μουσουλμάνων Μακεδονίας-Θράκης. Ο συγκεκριμένος Σύλλογος ιδρύθηκε το 2005 από Έλληνες μουσουλμάνους και μόλις 2 χρόνια μετά, το 2007, άρχισε να λειτουργεί ο χώρος προσευχής, ο οποίος διαμορφώθηκε κατάλληλα ώστε να διευκολύνεται η διαδικασία της προσευχής. Στόχος του χώρου αυτού είναι να διαφυλαχθούν τα μουσουλμανικά ήθη και έθιμα, αλλά και να εξακολουθήσουν οι μουσουλμάνοι που ζουν μόνιμα στη Θεσσαλονίκη, ο αριθμός των οποίων προσεγγίζει τους 4.500 πιστούς, να πιστεύουν ανεμπόδιστα στον θεό τους.
Κινεζική Εκκλησία
Παρόμοιο παράδειγμα με τον τόπο λατρείας των μουσουλμάνων, αποτελεί και η κινεζική Εκκλησία της Θεσσαλονίκης, για την οποία δεν έχει δημιουργηθεί κάποιος ιδιαίτερος λατρευτικός ναός, αλλά οι τελετές της πραγματοποιούνται στην περιοχή των Δικαστηρίων στις οδούς Αισώπου, Ταντάλου και Προμηθέως, στο εσωτερικό της China Town. Καθώς τα τελευταία χρόνια ο πληθυσμός των Κινέζων συνεχώς αυξάνεται, μεγαλύτερη είναι και η απήχηση για τον συγκεκριμένο τόπο λατρείας. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως η αποθήκη, μέσα στην οποία λαμβάνουν χώρα τα κηρύγματα και οι τελετές, είναι αφιερωμένη στην Ευαγγελική Εκκλησία.

Με τους παραπάνω χώρους προσευχής, διαλογισμού και μετάνοιας, ολοκληρώνονται οι διαφορετικοί τόποι λατρείας που διαθέτει η Θεσσαλονίκη και οι οποίοι συμβάλλουν στην αναγωγή της σε πολυπολιτισμική πόλη, ικανή να φιλοξενήσει ανθρώπους από όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Αδιαμφισβήτητα αυτά που μπορούν να γίνουν για τη βελτίωση των συνθηκών λατρείας της πίστης ορισμένων μειονοτήτων είναι πολλά, όμως η διάθεση υπάρχει και η αρχή έχει γίνει εδώ και αρκετά χρόνια, επιβεβαιώνοντας την φιλοξενία για την οποία φημίζεται η Θεσσαλονίκη, καθώς και τις αρχές που διαθέτει όπως αυτές του σεβασμού στη διαφορετικότητα, την αγάπη για τον συνάνθρωπο και το αστείρευτο πνεύμα ελευθερίας πως ο κάθε ο άνθρωπος πρέπει να πιστεύει και να δοξάζει τον Θεό που επιθυμεί.

Πηγές:
Σύνταξη κειμένου: Ευθυμία Μερτσανίδου
Επιμέλεια κειμένου: Ελευθερία Σακελλαρίου