Γιατί κάποιοι είναι «απολιτίκ;»
Καλά διαβάσατε δεν υπάρχει κάποιο ορθογραφικό στον τίτλο του άρθρου, ούτε λείπει κάποιο γράμμα. H λέξη είναι «απολιτίκ», όντως! Τι σημαίνει όμως «απολιτίκ;», θα αναρωτηθείτε.
«Απολιτίκ» σαν έννοια που αντιλαμβάνομαι, σημαίνει ο πολίτης που χαρακτηρίζεται από πλήρη αδιαφορία, των κοινωνικό-πολιτικών εξελίξεων και δρώμενων της κοινωνίας-κράτους-κόσμου που ζει.
Συχνά πυκνά μπερδεύεται με την λέξη α- κομματικός, δηλαδή ο πολίτης που δεν εκφράζετε από κανένα πολιτικό κόμμα. Υπάρχει διαφορά όμως μεταξύ «απολιτίκ» και «ακομματικού»…
Ο «α- κομματικός» γνωρίζει τι θέλει και τι τον εκφράζει, αλλά δεν μπορεί να ταυτιστεί με κάποιο πολιτικό κόμμα, ενώ ο «απολιτίκ» είναι συνήθως άβουλος, και αδιάφορος για τα κοινά, την πολιτική, και προς επέκταση σαμποτάρει θα λέγαμε την προσωπική του ευτυχία! Αφήνει τους υπόλοιπους να αποφασίζουν για λογαριασμό του! Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως σε προεκλογικές περιόδους, η προσοχή στρέφεται στους λεγόμενους κομψά «αναποφάσιστους» περικλείοντας σαν οντότητα και τους «απολιτίκ».
Γιατί όμως κάποιος αποφασίζει να είναι «απολιτίκ;»
Η πρώτη απάντηση που μου έρχεται στο μυαλό, χωρίς φυσικά να είναι κανόνας, είναι το νεαρό της ηλικίας. Γιατί να ασχοληθείς ν’ αλλάξεις κάτι, όταν μπορείς να περνάς απλά καλά, αβίαστα χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια; Έχω μεγάλο αντίλογο σε αυτή την πρόταση, αλλά οφείλω να παραδεχτώ πως υπήρξα «απολιτίκ» σε μικρότερη ηλικία, χωρίς να σκέφτηκα ιδιαίτερα πως με επηρέασε στην καθημερινότητα μου. Διότι δεν αρκεί να βγαίνω και να πίνω, να πηγαίνω διακοπές και ταξίδια στο εξωτερικό για πάρτη μου, όταν δεν μπορώ να νοικιάσω και να μείνω μόνος ή με την συντροφιά μου! Ή όταν κάνω αιματηρές οικονομίες για να ταξιδέψω. Ή όταν θέλω να πάω ένα βήμα πιο πάνω…
Το να είναι κάποιος «απολιτίκ» φυσικά και επηρεάζει την καθημερινότητά του, ανεξάρτητα την ηλικία! Απαριθμώντας τους λόγους θα ξεκινήσω, από τον βασικό μισθό, την ανεργία, τον πληθωρισμό, τα νοίκια, και τα σχεδόν μηδενικά κίνητρα για επιχειρηματικότητα. Καθημερινό άγχος, και εν τέλει, συμβιβασμός σε καταστάσεις που αναθεματίζουμε όλοι, αλλά που ταυτόχρονα δεν κάνουμε και κάτι να τις αλλάξουμε! Κυρίως όσον αφορά το επόμενο εργατικό δυναμικό, οι ευκαιρίες καριέρας δυστυχώς έχουν φθίνουσα πορεία!
Ποιοι άλλοι λόγοι συντελούν στο να επιλέγει κάποιος να είναι «απολιτίκ;»
Θα πω ίσως, πως η πολιτική στο μυαλό των περισσότερων είναι συνυφασμένη με σκάνδαλα, που κατά καιρούς έχουν έρθει στο προσκήνιο. Συνεπώς, ο μη πολιτικοποιημένος, ίσως πιστεύει πως το να είναι μη πολιτικοποιημένος, τον διαχωρίζει από την παρακμή των πολιτικών προσώπων; Όμως η αδιαφορία όπως τόνισα, κρύβει κινδύνους και δυστυχώς ξεκινώντας από τα απλά, «περνάει» στην καθημερινότητα μας. Συνεπώς αν αδιαφορώ για τα πολιτικά δρώμενα και τα κοινά, αδιαφορώ και για τον δήμο μου, αδιαφορώ και για τα σχολεία που πηγαίνουν τα παιδιά μου, αδιαφορώ για την κατάσταση της δημόσιας υγείας παρόλο που πληρώνω φόρους! Αδιαφορώ που ο βασικός μισθός είναι μικρός και δεν φτάνει να ζήσω, αδιαφορώ για την ακρίβεια, δεν ασχολούμαι, γενικά…Συμπερασματικά επιτρέπω να πληρώνω ένα κράτος το οποίο δεν με ενδιαφέρει! Οξύμωρο θα έλεγα!
Στον αντίποδα του άρθρου θα πει κάποιος, είδαμε και τα χαΐρια σας πολικοποιήμενοι ως ακραία κομματόσκυλα, φανατικοί κομμάτων και πολλές άλλες ιστορίες. Ναι θα πω, φυσικά ο φανατισμός υπάρχει παντού, σε κόμματα, ομάδες, θρησκεία και είναι κατακριτέος. Αλλά μεταξύ άκρων και αδιαφορίας υπάρχει και κάτι άλλο! Γιατί να μην επιλέξουμε την σύνεση, χωρίς ακρότητες;
Ας ξεκινήσουμε από την γειτονιά μας, ίσως από την πολυκατοικία μας. Ας ξεκινήσουμε από το πως οδηγούμε, πως μιλάμε, τι σκεφτόμαστε!Ας ξεκινήσουμε να εμβαθύνουμε αντί να κρίνουμε! Το παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό, πάντα επηρεάζει το εγχώριο. Δεν σε ενδιαφέρει η χώρα σου; Δεν σε ενδιαφέρει ούτε ο κόσμος; Δεν σε ενδιαφέρει η οικογένεια σου; Σε τελική ανάλυση δεν σε ενδιαφέρει ο εαυτός σου; Σκέψου όλα συνδέονται! Το σύνολο αποτελείται από πολλές μονάδες!Όταν αλλάξει η σκέψη σου, θ ’αλλάξει και ο κόσμος σου. Σταμάτα να είσαι άβουλος. Αν κάτι σε ενοχλεί, πες το. Αν κάτι σε ενοχλεί πολύ, άλλαξε το!
