
Έλα, μεταξύ μας δεν γνωρίζεις ποιος είναι ο 2ος νόμος της θερμοδυναμικής. Ούτε ο πρώτος. Έχει και τρίτο αλλά ούτε αυτό το ήξερες. Για να μην αναφερθώ στον όρο της εντροπίας. Βέβαια σε περίπτωση που είσαι λάτρης της φυσικής πάω πάσο. Όσοι είστε σαν εμένα και δεν τον γνωρίζατε μέχρι πρότινος δεν είστε μόνοι. Πάντως ήταν στην ύλη που διδάχθηκες κάποια στιγμή στο σχολείο (ναι μακρινό για κάποιους , για άλλους καθημερινό μαρτύριο) ενώ συνομιλούσες με την κολλητή σου και λύνατε τα υπαρξιακά σας ή διάβαζες για το απογευματινό φροντιστήριο ή απλά υπήρχες μέσα στην τάξη και ονειρευόσουν το κρεβάτι σου. Ένα χάος σωστά;
First things first, ας αναλύσουμε εν συντομία τι εστί αυτός ο νόμος που αναφέρω τόση ώρα. Διατυπώθηκε από τον Ρούντολφ Κλαούζιους, ο οποίος χρησιμοποίησε τον όρο της <<εντροπίας>> προκειμένου να υποστηρίξει τις θεωρίες του περί του νόμου αυτού. Η εντροπία είναι το μέτρο της αταξίας του σύμπαντος , όσο μεγαλύτερη εμφανίζεται τόσο περισσότερο χάος έχει το σύμπαν μας. Είναι ένα πολύ σημαντικό μέγεθος , το οποίο φανερώνει την συμπαντική και κοσμική αποδιοργάνωση, τονίζοντας πως ποτέ η ενέργεια δεν χάνεται, απελευθερώνεται μέσα από τις αυθόρμητες αντιδράσεις και αφομοιώνεται από τις μη αυθόρμητες. Μία αυθόρμητη αντίδραση σαφώς δεν είναι αντιστρεπτή.
Για παράδειγμα, εάν βγάλουμε τα παγάκια από την κατάψυξη είναι σχεδόν σίγουρο πως η αυθόρμητη αντίδραση λόγω θερμοκρασίας δωματίου είναι να λιώσουν μετά από κάποια λεπτά. Είναι λοιπόν ένα γεγονός μη αντιστρεπτό, στο οποίο η εντροπία είναι αυξημένη και συνεπέστατα χαοτικό. Αλλά είναι μέρος της κανονικής διαδικασίας της καθημερινότητας. Ο πάγος εννοείται πως θα λιώσει. Η εντροπία είναι κοινός τόπος πως θα ’ναι αυξημένη. Και αυτό γιατί; Γιατί το χάος είναι μέρος της ζωής μας. Άρα αυτός ο νόμος , αυτή η εντροπία, δημιουργεί ή καταστρέφει τη ζωή μας;
Η κοινωνική στροφή της φυσικής – επιστημονικής- ανάλυσης είναι βασισμένη στον νόμο του Murphy, που υποστηρίζει ότι ό,τι είναι να συμβεί , θα συμβεί χωρίς πολλά πολλά. Η αποδιοργάνωση μπορεί πολύ εύκολα να εντοπιστεί στην καθημερινότητά μας, κάτι που μας δημιουργεί πληθώρα συναισθημάτων, θα έλεγε κανείς πως μας κάνει το κεφάλι μας γεμάτο με χάος. Γεμάτο εντροπία. Γιατί ως γνωστόν όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε δε θα λυθούν από μόνα τους, δίχως εξωτερική παρέμβαση. Το διάβασμα δε θα ολοκληρωθεί χωρίς προσπάθεια, η δουλειά δε θα βγει δίχως μόχθο και το καθετί που επιθυμούμε να πράξουμε εν τέλει είναι φύσει αδύνατον διά μαγείας να πραγματοποιηθεί μόνο του. Όλα χρειάζονται συντονισμένες προσπάθειες, επιμονή και μεράκι. Μόνο τότε ξεφεύγουμε από την κατηφορική πορεία της ζωής μας και την διάβρωση. Απαιτεί μεγάλες προσπάθειες προκειμένου να μην πέσει κάποιος στην λούπα την εντροπίας , αφεθεί στην αταξία του σύμπαντος και παραδώσει όλα τα ψυχικά του όπλα. Το πάνω χέρι το έχουμε εμείς στη ζωή μας. Ό,τι δεν μας αρέσει το αλλάζουμε άρδην. Ή έστω μπαίνουμε σε μηχανισμό αλλαγής και όπου βγει. Η στασιμότητα δεν ευνόησε ποτέ κανέναν.
Όλος ο σκοπός της ζωής είναι η ελάττωση της εντροπίας και η μετατροπή της σε κάτι δημιουργικό. Όπου αφιερώνουμε την ενέργειά μας πρέπει να είναι κάτι παραγωγικό, διότι είναι εξαιρετικά σημαντική για τη ζωή μας. Η ενέργεια είναι το παν και μας περιβάλλει όλους, όπως και μας επηρεάζει, συνειδητά και μη. Όπως είχε διατυπώσει εύστοχα ο καθηγητής Ψυχολογίας του Harvard, Steven Pinker : << Απώτερος σκοπός της ζωής πρέπει να είναι, να καταβάλουμε ενέργεια και προσπάθεια έτσι ώστε να νικήσουμε την παλίρροια της εντροπίας και να προκύψει τάξη στην ζωή μας>>.
Εάν σου κίνησα έστω και λίγο το ενδιαφέρον ρίξε μία ματιά και εδώ :
ή εδώ: