Το φετινό καλοκαίρι αποτελεί κίνδυνο για την ίδια μου τη μητέρα καθώς όλοι, κατά έναν μαγικό τρόπο, παντρεύονται και φοβάμαι για την υγεία της. Κοπέλα βλέπετε, στα 28 της χρόνια, χωρίς σχέση και όσο να πεις η μάνα πάντα θα γκρινιάζει, γιατί αυτός είναι κι ο ρόλος της άλλωστε. Δέσμευση: ένας φόβος και μια αλήθεια.
Σοβαρή σχέση, άγνωστη λέξη για τη ζωή μου εδώ και καιρό, δε μπορώ να κατηγορήσω ούτε τη ζωή ούτε τους άντρες που κατά κόρον σε αυτές τις περιπτώσεις φταίνε. Επιλογή μου είναι η μοναξιά, επιλογή μου είναι να πορεύομαι χωρίς κάποιον σύντροφο κι όχι επειδή δε μπορώ να βρω.
Η λέξη δέσμευση στις μέρες μας έχει γίνει από μόνη της περίπλοκη, τα ζευγάρια πλέον παίρνουν δύσκολα παίρνουν την απόφαση να περάσουν στο επόμενο βήμα της σχέσης τους, όπως αυτό του γάμου και των παιδιών, λίγο η οικονομική κρίση, λίγο η ανεργία, λίγο από όλα μπαίνουν εμπόδια σε αυτό το στάδιο προς την ολοκλήρωση ενός ατόμου όπως διάβασα μικρή. «Ο άνθρωπος ολοκληρώνεται μόλις παντρευτεί και γίνει γονιός».
Τη θεωρώ τόσο αστεία έκφραση αυτή και ειδικά στις μέρες μας, εδώ καλά καλά δε μπορούμε να συντηρήσουμε τους εαυτούς μας. Ακόμα μεγαλώνω ακόμα ψάχνω πλευρές του εαυτού μου κι αν δεν τις βρω τις δημιουργώ και όλοι με ρωτάνε πότε θα παντρευτώ.
Αποφεύγω τα οικογενειακά τραπέζια όπως ο διάβολος το λιβάνι για αυτήν ακριβώς την ερώτηση, γιατί ξέρω πως δε θα αρέσει η απάντηση. Η γυναικά στο μυαλό πολλών ανθρώπων πρέπει να καταλήγει στο σπίτι νοικοκυρά να προσέχει τα παιδιά. Στερεότυπα ξεχασμένα από μιαν άλλη γενιά.
Δε θέλω να παντρευτώ και είναι επιλογή μου γιατί έξω στον κόσμο υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα να δει κάποιος, ταξίδια, διαφορετικές κουλτούρες, νέοι άνθρωποι, και πρωτίστως νέες ευκαιρίες. Σε έναν γάμο όλα καταντάν μια συνήθεια μετά από καιρό ενώ η ελευθερία έχει τόσα να σου προσφέρει, η αληθινή ελευθερία.
Δε μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου με έναν άνθρωπο για πάντα, αυτό το πάντα ακούγεται τρομακτικό. Οι μισοί και πλέον γάμοι καταλήγουν σε διαζύγια και δε κάποιες φορές με άσχημο τρόπο. Αυτά τα στατιστικά στοιχεία σου δημιουργούν από μόνα τους ανασφάλεια προς τη λέξη γάμος. Κι αν υπάρχουν παιδιά γίνονται θύματα από την ίδια κατάσταση από την όποια δημιουργήθηκαν. Θύματα των ίδιων των γονιών τους, πολλές φορές άθελα τους.
Ο γάμος είναι ένας δρόμος συνυφασμένος με όλη τη ζωή ενός ανθρώπου, από τότε που γεννιέται μέχρι την ημέρα που φεύγει από τη ζωή γιατί τη χαρακτηρίζει, αφήνει το στίγμα του καρφωμένο για πάντα. Το δικό μου στίγμα θέλω να είναι όμορφο κι όχι γεμάτο πόνο, για αυτό μόνο κάποιος πιο μάγκας από μένα θα με κάνει να πάρω μια τέτοια απόφαση κάποτε κι αν…
