Λένε πως όταν τελειώνει μια χρονιά κάτι σε σπρώχνει να κάνεις απολογισμούς, τι έκανες, τι άφησες, τι δεν έπρεπε να κάνεις και άλλα τέτοια…Όλα αυτά λένε τα κάνεις για σε βρει η Νέα Χρονιά με καθαρό “συνειδησιακό κούτελο”. Και αυτό γίνεται στο τέλος εκάστοτε χρονιάς; Αν το κάνεις δηλαδή νωρίτερα δεν πιάνει; Εμένα λοιπόν με πιάνει τα Χριστούγεννα.
Εκεί μπροστά στο δέντρο με τα φωτάκια να ανάβουν και να σβήνουν περιπαιχτικά μπροστά στα μάτια μου πιάνω το μολυβοκόντυλο και κάνω τις πράξεις μου, πότε πρόσθεση πότε αφαίρεση, καμιά φορά πολλαπλασιασμό και άλλες διαίρεση. Μη φανταστείς από παιδί το είχα αυτό το χούι.
Λογιστής η ψυχή ντύνεται απόψε και βάζει τα γυαλιά για να δει σωστά τα τιμολόγια εσόδων, εξόδων, τα έξοδα κίνησης, αλήθεια ποια παραστατικά πρέπει να έχω για να πάω στη νέα χρονιά εμπρόθεσμη;Τι εκκαθαριστικό θα μου βγει πιστωτικό ή χρεωστικο; Μισό να δω τις αποδείξεις. Ε! ναι έρχονται Χριστούγεννα έχω χρόνο για μερικά έξοδα ακόμα.
Μου αρέσει αυτό το παιχνίδι όπως και τα λογιστικά ! Ευτυχώς που τα βάζω με σειρά ημερομηνίας και με μήνα.
Από παιδιά έχουμε μάθει πως όταν έρχονται τα Χριστούγεννα είναι η μεγάλη γιορτή της κατανάλωσης, ακολούθως μέσα στις Άγιες αυτές μέρες, έρχεται η μικρή γιορτή της ανθρωπιάς (ειδικά αν έχεις βρει κάποιο οικοπεδάκι στον Παράδεισο), η ακόμα πιο μικρή γιορτή της αλληλεγγύης (αυτό που θα δώσεις το κέρμα στο ζητιάνο και θα νιώσεις όμορφα για λίγο).
Χριστούγεννα μάλιστα, μια γιορτή που έχουν το προνόμιο μόνο οι ομόθρησκοι να εορτάζουν με όλα τα συμπαρομαρτούντα.
Χριστούγεννα μάλιστα, μια γιορτή που πρέπει σώνει και καλά να ενδυθούμε το black dress code και να περάσουμε καλά.
Είναι Χριστούγεννα χαμογέλα! Όχι ρε φίλε χαμογέλασα χτες και θα το κάνω και αύριο.
Χριστούγεννα είναι πρέπει να βγούμε έξω,μα βγήκα πριν δυο μέρες τι σας πιάνει και θέλετε όλοι να βγείτε έξω; Α, ναι ξέχασα είναι Χριστούγεννα κάτσε ρε παιδί μου γιατί εκτός του ότι είναι Χριστούγεννα έχω και μια λίστα κατά νου που πρέπει να ετοιμάσω. Πού είχα μείνει α, ναι στην αρχή που αλλού;
Από την αρχή του χρόνου έμαθα πως δεν πρέπει να εμπιστεύομαι κανένα και τίποτα, εκεί γύρω στα μέσα Γενάρη είπα να ξεκουραστώ λίγο και να δώσω ένα περιθώριο στον Στρατάρχη Νου, που μου είχε κηρύξει πόλεμο, να μου αποδείξει πως δεν είναι όλα στρατηγική. Παθαίνω μια πλαγιομετωπική με την φιλία και ξαναρίχνω στη μάχη αυτή την φράση: ” Όλα καλά ρε παιδί μου, ο άνθρωπος δεν έχει φτιαχτεί να ζει μόνος του, κάνε το κορόιδο και προχώρα” μου έλεγα… Έδωσα και πήρα η αλήθεια είναι τούτη. Σε στιγμές αγωνίας και βραδιές αϋπνίας ένοιωθα την ανάγκη πως πρέπει να δώσω την ευκαιρία στη ψυχή να εμπιστευτεί. Ναι το έκανα ! Ρώτα με πόσο το μετάνιωσα. Μη ρωτάς η απάντηση δε θα είναι πρέπουσα.
Πέρασε καιρός και είπα να αφεθώ σε τερτίπια ερωτικά και άλλα μελιστάλαχτα, ξέρεις βολτούλες στην παραλία, ρομαντζάδα στην πανσέληνο και άλλα τέτοια όμορφα. Ένιωσα! Δεν το μετανιώνω. Έμαθα πως είναι να είναι κάποιος ψεύτης και δειλός. Έμαθα! Δεν το μετάνιωσα. Τα Όσκαρ υποκριτικής τα έδωσα σε γνωστούς, φίλους και αγαπητικούς λίγο αργότερα από το συνηθισμένο. Χάρηκα και λυπήθηκα δε το μετάνιωσα.
Άφησα την ανάσα μου να βγει καθαρή και τη φωνή μου δυνατή να ακουστεί στα πέρατα του Σύμπαντος. Δεν το μετάνιωσα. Ένιωσα πως είναι να σε πουλάνε και να σε αγοράζουν με παραστατικά και χωρίς, έδωσα το δικαίωμα να παίξουν μαζί μου, να με συκοφαντήσουν και να μου κλείσουν πόρτες κατάμουτρα. Δεν το μετάνιωσα, σιγά μη μετανιώσω για τον κύκλο της ζωής.
Ξαπόστασα το βρεγμένο κορμί μου αφού πρώτα είχα περάσει πρώτη απέναντι.
Κοίτα τι βρήκα ρε παιδί μου, απίστευτο! Κάτι αποδείξεις που λένε, πως είμαι αυτή που είμαι και σε όποιον αρέσω, για τους άλλους δεν θα μπορέσω, λες να κάνουν αυτές για την Εφορία του Συνειδητού? Ας τις βάλω και βλέπουμε.
Ωπ να και οι αποδείξεις του καλοκαιριού αυτές γράφουν: “Αλήτισσα εκ πεποιθήσεως, γυναίκα εξ ανάγκης”, βάλτες και αυτές μέσα!
Τις αποδείξεις των αποκαλύψεων ξέρει κανείς σε ποιο κωδικό τις βάζουν;;;
Ανοίγουν τα σχολεία τον Σεπτέμβρη και μαζί ανοίγουν και οι ασκοί της πρωτοκλασάτης υψηλής κοινωνίας του Πρέπει, αυτές σίγουρα θα τις βάλω στον κωδικό. Παράτα μας αγάπη μου με αυτά τα δήθεν.
Έλα και τελειώνει η Χρονιά και με κατακλύζει μια άγρια χαρά. Κοίτα που θα προλάβω να την τελειώσω τη Δήλωση νωρίς, θα την καταθέσω νωρίς και δεν θα έχω πρόστιμο.
Τους κωδικούς, δήθεν και ακαταλόγιστο θα τους αφήσω άδειους, δεν είναι για την δική μου επαγγελματική δραστηριότητα.
Στα έξοδα παραστάσεως θα βάλω σίγουρα τις μετακινήσεις μου για τα Όσκαρ.
Έλα και τελειώσαμε Αλήτισσα μου… Το taxisnet είναι ανοιχτό και με περιμένει, κλειδάριθμοι παίζουν μπροστά στα μάτια μου, ανοίγει μόλις το πεδίο και φωνάζω το Λογιστή να έρθει, παίδες έχω να καταθέσω δήλωση. Καλή Φορολογική μας Χρονιά.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους μας…