Η έμπνευση για την εορταστική φιγούρα του Άγιου Βασίλη προήλθε από ένα ποίημα που σε συνδυασμό με μια γνωστή παγκοσμίου φήμης, πολυεθνική εταιρεία εμφιαλώσεων, την εκτόξευσε. Μέσω μιας ευφυέστατης διαφημιστικής καμπάνιας, ενσάρκωσε την ύπαρξή του ως φυσιογνωμία πια στις ζωές μας μα ιδιαίτερα, καθηλώνοντας την στις ψυχές μας. Σε μια άλλη εκδοχή πιο ελληνική, ο Άγιος Βασίλης είναι υπαρκτός στον Ορθόδοξο Χριστιανισμό ως Μέγας Βασίλειος που λάτρευε τις αγαθοεργίες. Θεωρείτο μάλιστα ο δημιουργός της φιλανθρωπίας. Ένα στοιχείο ακόμη που αποτελεί αξιοθαύμαστο ενδιαφέρον είναι πως ο θάνατος του γιορτάζεται στις 31/12. Έτσι την πρώτη του Ιανουαρίου, ανήμερα της κηδείας του θεωρήθηκε οτι φέρνει ευλογία και φως στην νέα χρονιά. Σε κάθε νέα χρονιά. Εσύ, άραγε πιστεύεις στον Άγιο Βασίλη, ή μήπως στον Μέγα Βασίλειο;
Ο εορτασμός του άμεσα συνδεδεμένος με τα Χριστούγεννα. Σήμα κατατεθέν της Πρωτοχρονιάς. Αδιαμφισβήτητα διεθνής λαογραφική μορφή γνωστή σε όλους. Η χαρακτηριστική του παρουσία με την κόκκινη στολή, την λευκή μακρυά γενειάδα, τις πιο αξιοζήλευτες καμπύλες σώματος και προσώπου, τα κομψά στρόγγυλα γυαλιά, με μια τεράστια αγκαλιά δώρων, μονοπωλεί την αγάπη, τον ενθουσιασμό και την ανυπομονησία ιδιαίτερα των παιδιών. Χαρακτηριστικά που με μια δεύτερη σκέψη, λίγο πιο ενήλικη, συνωμοτούν επιμελώς στην καλλιέργεια της οικειότητας, της εμπιστοσύνης, της πίστης, της χαράς. Επιτυχημένη διαφημιστική καμπάνια που γνωρίζει τον τρόπο να αιχμαλωτίζει την φαντασία του κοινού; Σύμβολο πίστης αλληλεγγύης, συνεισφοράς; Ή μήπως κάποιο εορταστικό κακόβουλο λογισμικό που προσπαθεί να αποσπάσει τον έλεγχο των σημαντικών data base του μυαλού μας;
Χωρίς καμία αντίρρηση, η εξιστόρηση του ονόματός του έχει μεγαλώσει πλήθος γενεών. Η ανυπομονησία για τον ερχομό του με αφορμή την προσμονή των δώρων συναρτήσει της αξεπέραστης μαγείας των Χριστουγέννων, (λαμπιόνια, χρυσόσκονη, φωτάκια) μας προτρέπουν να προσέξουμε το ηχηρό κοινωνικό, οικονομικό αποτύπωμα του στην εκπνοή του χρόνου. Είναι εκείνες οι τελευταίες προσπάθειες που απομένουν λίγο πριν εκπνεύσει το έτος προκειμένου να προλάβουμε να οριστικοποιήσουμε το πρόσημο που θα συνοδεύει την χρονιά που βιώσαμε. Ένα στίγμα πιο εσωστρεφές, κατά βάση συμπεριφορικό, χρεωμένο στον καθένα που επιζητεί την ελπίδα, την χαρά, την συντροφιά.
Βεβαία ένα τόσο πολυσυζητημένο success story με πρωταγωνιστή τον Άγιο Βασίλη πάντα βοηθάει στην προώθηση της αγοραστικής αλληλεπίδρασης με απώτερο στόχο το κέρδος. Ωστόσο αυτή είναι μια από τις πολλές αναγνώσεις και μάλιστα αυτή με τα πιο μικρά γράμματα. Εμάς μας ενδιαφέρει το αντίκτυπο του Άγιου Βασίλη να προσανατολίζεται στο συναίσθημα μέσα από μια πιο αθώα, πιο «στρωμένη» οδό. Χωρίς απότομες στροφές και ανηφόρες. Επιλέγουμε και άρα επιτρέπουμε την επιρροή του στην συνεισφορά και την αλληλεγγύη για τους γύρω μας. Ιδιαίτερα σε τέτοιες πιο αιχμηρές εποχές που οι περισσότεροι βιώνουμε την κοινωνική αποξένωση εν μέσω οργιάζουσας ψηφιακής κοινωνικοποίησης. Δεν ξεχνά να μας θυμίζει, φτάνει να το εισπράττουμε, πόσο αξία έχει να μην αλληθωρίζουμε με τα ασήμαντα όσο έντονα και αν παρουσιάζονται και να επικεντρωνόμαστε όχι σε αυτά που έχουμε αλλά σε αυτούς/ες που είμαστε.
Η ύπαρξη του είτε ρεαλιστική, είτε σενάριο επιστημονικής φαντασίας συντελεί σε μια κοινωνία περισσότερο ανθρωποκεντρική, ακόμη και αν αυτή η υπενθύμιση μας ειδοποιεί, μετά από πολλές αναβολές, στο πάρα πέντε. Η προσφορά, η αλληλεγγύη, το ενδιαφέρον δοσμένο με ειλικρίνεια, μια σπουδαία εξυγίανση συναισθημάτων, ένας απολογισμός 365 ημερών φυλαγμένος για τις πιο σθεναρές ψυχές, μια τρυφερότητα, περισσότερες αγκαλιές, λιγότερα προδομένα φιλιά, λόγια αλήθειας, μια διάθεση για επαφή, η συγχώρεση, είναι μερικά από εκείνα που ο Άγιος Βασίλης μας χαρίζει απλόχερα στο τελευταίο σφύριγμα λίγο πριν μηδενίσουν τα κοντέρ. Θεωρείτε λοιπόν μετά από αυτά πως έχει σημασία αν πιστεύουμε ή όχι στην ύπαρξη του; Τι είναι άραγε πιο σημαντικό ο σκοπός ή τα μέσα; Δεδομένου πως υφίσταται στιγμές που ο σκοπός αγιάζει τα μέσα!
