Άτιμο πράγμα η απόσταση. Δεν ξέρεις αν θα ξεχαστείς ή αν θα λείψεις στον άλλον. Ο δικός μου έρωτας βαράει σκοπιά απόψε και εγώ κοιμάμαι με το κινητό ανοιχτό δίπλα. Δεν θέλω να χάνω ούτε λεπτό από τις ελάχιστες πλέον στιγμές μαζί του. Όλοι τοποθετούν τη σχέση μας στο ράφι με τα ρομάντζα για καβάντζα που δεν πρόκειται να έχουν διάρκεια. «Που να κρατήσει σχέση έτσι» μου λένε όλοι. «Καλύτερα να χωρίσετε για να κάνεις και εσύ τη ζωή σου». Όμως ο δικός μου έρωτας ξενυχτάει στη σκοπιά και εγώ δεν έχω που αλλού να πάω.
Ήξερα από την αρχή ότι τα πράγματα θα είναι δύσκολα. Και πιο πολύ για εκείνον που αφήνει τις ανέσεις της ζωής του για μία θητεία. Για τον άντρα, όσο πολύτιμες είναι οι αναμνήσεις του, όταν θα βγει από το στρατό άλλο τόσο δύσκολη είναι όλη αυτή η περίοδος. Πολλές θυσίες και από τις δυο μεριές για να μη χαθεί η μαγεία εξαιτίας της απόστασης. Όμως ο δικός μου έρωτας βαράει σκοπιά απόψε. Που αλλού μπορώ να πάω εγώ χωρίς αυτόν… Αν όχι μαζί του τότε με ποιον;
Το μεγαλείο μιας σχέσης φαίνεται από το πόσα εμπόδια θα περάσουν μαζί αυτοί οι δύο. Αν μία σχέση δεν δοκιμαστεί, τότε δεν αξίζει. Αν δεν βγεις νικητής από τις δοκιμασίες της ζωής, τότε αυτή η σχέση ήταν καταδικασμένη από την αρχή. Δύο άνθρωποι που βρίσκονται σε μία τέτοια κατάσταση και στο τέλος βγουν κερδισμένοι τότε δεν μπορώ να βρω κάτι άλλο να μπορεί να τους χωρίσει μετά. Έχουν αποφασίσει ότι ο άλλος είναι πιο σημαντικός γι΄ αυτούς και έχουν οπλιστεί με περίσσεια υπομονή για να τον έχουν στη ζωή τους.
Σε κάτι τέτοιες στιγμές εκτιμάς και την αξία της στιγμής. Κάθε λεπτό που περνάει είναι πολύτιμο μαζί του. Βλέπεις δεν έχω την πολυτέλεια να είναι μαζί μου όποτε τον χρειάζομαι. Να μπορώ να τον φιλάω όποτε θέλω και να κοιμάμαι μαζί του. Η κάθε μέρα που περνάει είναι άλλη μία μέρα πιο κοντά στην επιστροφή του. Και μόνο αυτή η σκέψη με κάνει να χαμογελάω κάθε μέρα. Και δεν συγκρίνεται με τίποτα η στιγμή που θα χτυπήσει το κουδούνι του σπιτιού και εγώ θα τρέξω σαν τρελή στην αγκαλιά του.
Ξέρω φαντάρε μου ότι περνάς δύσκολα. Ξέρω ότι μπορεί να λείπεις σε σημαντικές στιγμές τις ζωή μου, σε γενέθλια, γιορτές. Ότι δεν θα μπορώ να είμαι εκεί δίπλα σου κάθε φορά που θα νιώθεις ότι δεν αντέχεις. Και ότι δεν θα ξυπνάω βλέποντας τα όμορφα σου μάτια. Όμως αυτό είναι παροδικό. Ακόμα και οι πιο μικρές στιγμές μαζί σου έχουν σημασία.
Σου χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ και ένα ακόμα πιο μεγάλο συγγνώμη. Σε ευχαριστώ για όλη αυτή την προσπάθεια που κάνεις μαζί μου. Σε ευχαριστώ που με την πρώτη ευκαιρία αρπάζεις το κινητό για να ακούσεις τη φωνή μου. Ακόμα και αν ρισκάρεις να φας φυλακή για μένα. Και το κυριότερο συγγνώμη που δεν μπορώ να καταλάβω απόλυτα το πως περνάς. Και δεν πρόκειται να το κάνω, γιατί δεν θα βρεθώ ποτέ στη θέση σου. Δεν είναι μόνο δύσκολο για σένα αλλά και για μένα. Χρειάζεται δύναμη και κατανόηση να προσπερνάς μεγάλες εκρήξεις πίεσης και θυμού για να στηρίζεις τον άλλον.
Όμως να ξέρεις ότι είμαι εδώ και σε περιμένω. Γιατί αν δεν περιμένω εσένα τότε ποιον; Για τους περισσότερους ακούγεται το λιγότερο ουτοπικό. Όμως τίποτα δεν είναι αδύνατον για δυο ανθρώπους που θέλουν πραγματικά ο ένας τον άλλον. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω. Δεν υπάρχει πιο μεγάλη και πιο δυνατή λέξη από το θέλω. Ο άνθρωπος, όταν θέλει μπορεί να κατεβάσει τον ουρανό με τα άστρα για την αγάπη του. Η απόσταση μπορεί να χωρίσει δύο ανθρώπους που δεν αγαπήθηκαν ποτέ πραγματικά. Μπορεί όμως να ενώσει άλλους δύο που είναι γραφτό να είναι μαζί.
Γι’ αυτό φαντάρε μου άλλη μία νύχτα θα ξαγρυπνίσω να σου κάνω παρέα στη σκοπιά. Άλλο ένα βράδυ μας βρίσκει να ορκιζόμαστε πως θα τα καταφέρουμε. Γι’ αυτό σου το σ’ αγαπώ πριν κλείσουμε το τηλέφωνο, αξίζει όλη αυτή η προσμονή.
