Συνήθως οι πιο δημοφιλείς ταινίες που πραγματεύονται ανθρώπινες σχέσεις είναι οι ρομαντικές, όμως ο κινηματογράφος έχει κάνει καλή δουλειά και στην απεικόνιση μιας ίσως πιο σταθερής σχέσης, της φιλίας. Από τις πιο αγνές και αθώες παιδικές φιλίες, μέχρι τις εφηβικές, τις φιλίες μεταξύ συναδέλφων, τις μεγάλες παρέες αντρών ή γυναικών ή τις φιλίες που μπορεί να εξελιχθούν σε κάτι παραπάνω, αυτό είναι μόνο ένα μικρό δείγμα από τη φιλία, όπως εκφράστηκε στο σινεμά.
«9 με 5» του Colin Higgins (1980)
Οι Jane Fonda, Lily Tomlin και Dolly Parton πρωταγωνιστούν στους ρόλους τριών εργαζόμενων γυναικών που έχουν συμμαχήσει κατά ενός κοινού εχθρού: του σεξιστή και υποκριτή εργοδότη τους! Η κωμωδία που παρουσιάζει την…εκδίκησή τους έκανε μεγάλη επιτυχία στον κινηματογράφο και καθιέρωσε για τα καλά την Dolly Parton, που τότε ήταν ήδη γνωστή ως τραγουδίστρια της country, στην ποπ κουλτούρα. Οδήγησε επίσης σε μια λιγότερο επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά στα 80s, με άλλους συντελεστές και σε ένα musical που ανέβηκε πριν λίγα χρόνια στο Broadway, με τραγούδια της Parton.
«Stand by Me» του Rob Reiner (1986)
Ο θάνατος ενός φίλου γίνεται αφορμή για έναν συγγραφέα να θυμηθεί την παιδική του ηλικία και συγκεκριμένα την προσπάθεια του ίδιου και τριών φίλων του να εντοπίσουν ένα αγνοούμενο παιδί, ένα σαββατοκύριακο του 1959. Η ταινία βασίστηκε σε μια νουβέλα του Stephen King και έχει πάρει το όνομά της από το ομώνυμο τραγούδι του Ben E.King. ‘Eχει γίνει πλέον κλασική και η φιλία μεταξύ των τεσσάρων μικρών πρωταγωνιστών της (Wil Wheaton, River Phoenix, Corey Feldman, Jerry O’Connell) θεωρείται μία από τις πιο γλυκόπικρες και αληθινές παιδικές φιλίες του σινεμά, ενώ εξακολουθεί να εμπνέει σημερινούς δημιουργούς («Stranger Things»)! Άλλωστε, μια ταινία που τελειώνει με τη φράση «Δεν είχα ποτέ φίλους σαν αυτούς που είχα όταν ήμουν δώδεκα», δε θα μπορούσε παρά να αποτελεί τον απόλυτο ύμνο στην παιδική φιλία.
«Σινεμά ο Παράδεισος» του Giuseppe Tornatore (1988)
Η καλύτερη ξενόγλωσση ταινία της χρονιάς της σύμφωνα με τα Όσκαρ, εκτός από ένα φόρο τιμής στον παλιό, κλασικό κινηματογράφο, αποτελεί και την ιστορία μιας ιδιαίτερης φιλίας. Ένας καταξιωμένος Ιταλός σκηνοθέτης θυμάται τα παιδικά του χρόνια και το πώς ερωτεύτηκε τον κινηματογράφο, χάρη και στη φιλία του με το μηχανικό προβολής του μικρού σινεμά του χωριού του. Μια φιλία που επηρέασε την πορεία της ζωής του, τα όνειρά του για το μέλλον και έπαιξε το ρόλο της στη μελλοντική επιτυχία του.
«Πράσινες Τηγανητές Ντομάτες» του Jon Avnet (1991)
Βασισμένη στο μυθιστόρημα της Fannie Flagg, η ταινία διηγείται την ιστορία δύο φιλιών μεταξύ γυναικών. Η πρώτη αφορά μία δυσαρεστημένη με τη ζωή της νοικοκυρά (Kathy Bates) που γνωρίζει μία ηλικιωμένη κυρία (Jessica Tandy) και γοητεύεται από τις ιστορίες που της λέει για το παρελθόν. Η δεύτερη είναι μέρος αυτής της αφήγησης και είναι μεταξύ δύο γυναικών που άνοιξαν ένα καφέ κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, περνώντας περιπέτειες με πρώην συζύγους, ρατσιστές πελάτες και πολλές άλλες δοκιμασίες. Η ταινία αποτελεί ένα από τα πιο ειλικρινή και συγκινητικά «πορτρέτα» της γυναικείας φιλίας και ήταν υποψήφια για δύο Όσκαρ.
«Thelma and Louise» του Ridley Scott (1991)
Άλλη μια ταινία για τη γυναικεία φιλία που έχει γίνει κλασική, το «Θέλμα και Λουίζ» αποτελεί ορόσημο στην ιστορία του φεμινιστικού κινηματογράφου. Η Geena Davis και η Susan Sarandon στους ρόλους των δύο γυναικών του τίτλου, ξεκινούν για ένα road trip που θα έχει καταστροφικές συνέπειες και γίνονται για πάντα σύμβολα της γυναικείας απελευθέρωσης, προτιμώντας την ελευθερία του δρόμου από το να συμβιβαστούν με μια βαρετή ζωή και άντρες που δεν τους ταιριάζουν. Η ταινία έκανε τεράστια επιτυχία και ήταν υποψήφια για πολλά Όσκαρ τη χρονιά της κυκλοφορίας της.
«The Shawshank Redemption» του Frank Darabont (1994)
Ο Tim Robbins πρωταγωνιστεί στο ρόλο ενός τραπεζίτη που καταδικάζεται παρά την επιμονή του ότι είναι αθώος για τη δολοφονία της γυναίκας του και του εραστή της και τιμωρείται με ισόβια φυλάκιση. Στη φυλακή θα δεθεί σταδιακά με έναν συγκρατούμενό του (Morgan Freeman) και θα προσπαθήσουν να εξιλεωθούν μέσα από καλές πράξεις. Μπορεί αυτή η ταινία να μην τράβηξε τον κόσμο στις αίθουσες όταν πρωτοκυκλοφόρησε, αλλά θεωρείται πλέον μια από τις καλύτερες όλων των εποχών.
«Ghost World» του Terry Zwigoff (2001)
Μια μαύρη κωμωδία βασισμένη στο ομώνυμο graphic novel του Daniel Clowes, που περιγράφει τις περιπέτειες δύο έφηβων κοριτσιών (Scarlett Johansson και Thora Birch) στο «κατώφλι» της ενηλικίωσης. Η Enid και η Rebecca πέρασαν τα σχολικά τους χρόνια ως δύο αχώριστες outsiders και τελειώνοντας το λύκειο, είναι διχασμένες για το ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσουν. Όταν απαντούν για πλάκα στην αγγελία κάποιου για ραντεβού, η ζωή τους περιπλέκεται και συνειδητοποιούν ότι τελικά θέλουν διαφορετικά πράγματα η μία από την άλλη. Το «Ghost World» είναι κωμωδία, αλλά είναι και μια ρεαλιστική απεικόνιση της συχνά αρνητικής επίδρασης που έχει ο χρόνος στις φιλίες.
«Frances Ha» του Noah Baumbach (2012)
Η Frances Ha, εκτός από μια ταινία για ένα κορίτσι που προσπαθεί να πραγματοποιήσει τα όνειρά της έχοντας να αντιμετωπίσει τα εξωφρενικά υψηλά ενοίκια της Νέας Υόρκης μαζί με απρόθυμους εργοδότες, είναι και το χρονικό μιας φιλίας. Η Frances και η Sophie ήταν συγκάτοικοι στο πανεπιστήμιο και προσπάθησαν να μεταφέρουν την ανέμελη ζωή τους και στην πόλη, αλλά όταν οι υποχρεώσεις της πραγματικής ζωής άρχισαν να τους «χτυπούν» την πόρτα, η σχέση τους δοκιμάστηκε. Παρ’όλα αυτά, η Frances κατάλαβε ότι όλοι στη ζωή τους έχουν έναν άνθρωπο που τους καταλαβαίνει και είναι πιο σημαντικός από τους υπόλοιπους… και δε χρειάζεται να είναι απαραίτητα ερωτευμένοι μαζί του.
