Ο Gaspar Noé είναι πολύ γνωστός για το αίσθημα αγάπης και μίσους που προκαλεί εδώ και 20 χρόνια, τουλάχιστον. Θα βρείτε δύο ειδών ανθρώπων: εκείνους που τον λατρεύουν, θεωρούν τις ταινίες του αριστουργήματα και πολύ μπροστά από την εποχή τους και εκείνους που πραγματικά θεωρούν ότι τα έργα του δεν αξίζουν, είναι καθαρό πορνό και δεν δείχνουν κανένα ταλέντο, πέρα από το διαταραγμένο μυαλό του σκηνοθέτη. Ίσως και να υπάρχει μια ακόμα κατηγορία, εκείνοι που τον βρίζουν, αλλά κατά βάθος τους αρέσουν οι ταινίες του…
Ο Gaspar Noé γεννήθηκε στην Αργεντινή, στις 27 Δεκέμβρη του 1963. Ο πατέρας του είναι ο Αργεντινός ζωγράφος και συγγραφέας Luis Felipe Noé. Το 1976, όμως, όλη η οικογένεια μετακόμισε στην Νέα Υόρκη για να αποφύγει τις αναταραχές που υπήρχαν τότε στην Αργεντινή. Δεν έμειναν και πολύ στην Αμερική, καθώς μετά από λίγο καιρό μετακόμισαν μόνιμα στην Γαλλία. Εκεί τελείωσε και το πανεπιστήμιο ο Gaspar Noé, στο Louis Lumière College.
Η πηγή έμπνευσης τους Gapsar Noé; Εν μέρει, είναι φανερά επηρεασμένος από τον Stanley Kubrick. Αν έχετε δει το Κουρδιστό Πορτοκάλι, θα καταλάβετε, γιατί φανερά.
Ένα χαρακτηριστικό του, που μπορούμε να διακρίνουμε στην πλειοψηφία των ταινιών του, είναι ότι του αρέσει να σπάει τον 4ο τοίχο. Να μιλάει κατευθείαν στο κοινό του, να του απευθύνεται, να δημιουργεί μια πιο άμεση σχέση μαζί του. Για να το πετύχει αυτό, χρησιμοποιεί και πολλές φορές μεγάλα γράμματα και έντονες γραμματοσειρές, για να τραβήξουν την προσοχή του θεατή και να του περάσουν το αρχικό μήνυμα, αμέσως.
Η ταινία του, «Carne», ή αλλιώς «Κρέας», του 1991, έχει μια από τις πιο εικονικές opening scenes που υπάρχουν σε ταινία. Το story ακολουθεί έναν έμπορο κρέατος αλόγων στην Γαλλία και την προσπάθεια του να μεγαλώσει την κωφάλαλη κόρη του. Αμέσως μπορείτε να καταλάβετε για τι ταινία μιλάμε. Σφαγές αλόγων και αίμα, αρχικά.
O ίδιος δήλωσε ότι ήταν πολύ δύσκολο να βρει ένα σφαγείο για να γυρίσει την ταινία του, καθώς έχει απαγορευτεί η οποιαδήποτε κινηματογραφική ενέργεια στο εσωτερικό τους. Μέχρι που του ήρθε η ιδέα να χρησιμοποιήσει μια δεκαοχτάχρονη κοπέλα από το συνεργείο του, για να καταφέρει το σκοπό του. Πως; Την έβαλε να πάρει τηλέφωνο, με τη γλυκιά της φωνή και αυτό ήταν το μόνο που χρειάστηκε.
Και σαν να μην έφτανε η σφαγή, η ταινία ξεκινάει και με την εικόνα μιας γέννησης. Κανονική γέννηση παιδιού. Επίσης, δεν ήταν εύκολο για τον διάσημο σκηνοθέτη να πάρει άδεια από τα μαιευτήρια, για να γυρίσει μια τόσο προσωπική σκηνή, αλλά τελικώς, τα κατάφερε.
Μάλιστα, παρά το γεγονός ότι η ταινία «Irreversible» είναι μια από τις πιο γνωστές του, ο Gaspar Noé την θεωρεί σαν «ατύχημα». Αφού γύρισε το «I Stand Alone», ήθελε να γυρίσει το «Enter The Void», αλλά χρειαζόταν χρήματα για να το κάνει όπως το φανταζόταν και εκεί είναι που ασχολήθηκε με το «Danger», που τελικά έγινε «Love».
Συνάντησε, λοιπόν, σε ένα club τον Vincent Cassel και την τότε σύζυγο του, Monica Belucci και του ήρθε μια ακόμη ιδέα. Πήρε τηλέφωνο όσους παραγωγούς ήξερε και τους είπε πως το τότε διάσημο ζευγάρι, ενδιαφέρονται να παίξουν στην νέα του ταινία. Άλλο ένα ψέμα, λοιπόν, καθώς οι ίδιοι δεν είχαν ιδέα. Όταν, όμως, απέκτησαν μια ιδέα αποφάσισαν ότι το «Danger» ήταν μια πολύ τολμηρή ταινία και πως δεν ήθελαν αν την κάνουν. Έτσι, βρήκε γρήγορα λύση ο Gaspar Noé και επηρεασμένος από το «Memento» αποφάσισε να κάνει μια ταινία πιο σκοτεινή, με βιασμούς και δίψα για εκδίκηση. Μετά από 4 βδομάδες, όλα ήταν έτοιμα και το «Irreversible» γεννήθηκε.
Στη συγκεκριμένη ταινία, πολλές σκηνές έχουν δημιουργηθεί από τον Gaspar Noé να είναι υπό την επήρεια κοκαΐνης. Όπως δήλωσε και ο ίδιος, ήταν η μόνη του βοήθεια για να ξεπεράσει την κούραση που ένιωθε.
Ακόμα δεν έχετε πειστεί για τον περίπλοκο χαρακτήρα του Gaspar Noé; Στην ίδια ταινία, φοβήθηκε ότι θα επικριθεί η σκηνή που είναι γυρισμένη σε ένα gay club, γιατί μπορεί να θεωρηθεί ότι αναφέρεται με άσχημο τρόπο στους gay, ενώ ο ίδιος δεν είναι. Γι’ αυτό αποφάσισε, να ξαναγυριστεί η σκηνή με εκείνον μέσα, να αυνανίζεται! Όπως ανέφερε κι ο ίδιος, με αυτό τον τρόπο συμμετέχει με τον τρόπο του στην σκηνή.
Όσον αφορά την ταινία του, «Enter The Void», είναι από τις λίγες ταινίες που δείχνουν τη μετενσάρκωση ενός ατόμου, μετά τον θάνατο του. Ο σκηνοθέτης έκανε μεγάλη έρευνα πάνω στην μετενσάρκωση, κι αν και δεν ήθελε να επικεντρωθεί σε αυτή τη διαδικασία τόσο, αλλά στο γεγονός ότι ακόμα και μετά τον θάνατο του ήθελε να προστατεύσει την μικρή του αδελφή, του άρεσε η ιδέα. Δεν πιστεύει στη ζωή μετά τον θάνατο, αλλά απήλαυσε τη διαδικασία σκέψης που οδήγησε σε αυτή τη ταινία.
Το «Destricted» ή αλλιώς «We Fuck Alone», είναι το έργο 7 διαφορετικών σκηνοθετών που στόχος τους ήταν να δημιουργήσουν μια σύντομη ταινία τοποθετώντας τους εαυτούς τους ανάμεσα στην τέχνη και στην πορνογραφία. Μια ταινία, της οποίας το τέλος έχει συζητηθεί ως πολύ πιο τολμηρό από αυτά που μας είχε συνηθίσει μέχρι τότε ο σκηνοθέτης. 2 ξένοι, που αυνανίζονται, ο καθένας στο δικό του δωμάτιο, με την ίδια ταινία πορνό. Ένα μήνυμα, όπως δηλώνει ο Gaspar Noé, για να δείξουν πως οι άγνωστοι συνδέονται με τις ίδιες εμπειρίες, μέσω του πορνό.
Και ερχόμαστε, ίσως, στην πιο γνωστή ταινία του μέχρι τώρα. Το «Love». Μια πιο ρομαντική ταινία, που εξερευνά τις δυσκολίες και το πραγματικό νόημα του έρωτα. Το sex, φυσικά, δεν λείπει. Δεν γίνεται να λείπει. Μέσα στην αγάπη και το πάθος, υπάρχει και το μίσος και η ταινία μας δείχνει ξεκάθαρα τη στενή συνύπαρξη όλων αυτών. Κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους ως 3D και αυτό ίσως, είναι το πιο σοκαριστικό από όλα.
Μετά από όλα αυτά, είδατε τις ταινίες του Gaspar Noé με άλλο μάτι;
Με πληροφορίες από indiewire.com και denofgeek.com
