Η ταινία “Humanist Vampire Seeking Consenting Suicidal Person” αποτελεί το κινηματογραφικό ντεμπούτο της σκηνοθέτη Ariane Louis-Seize, και προβλήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο πλαίσιο του 64ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τον περασμένο Νοέμβριο. Στη συνέχεια, όσα από εμάς είχαν την τύχη (ή την ατυχία) να βρίσκονται φέτος το καλοκαίρι στην Αθήνα, είχαν ταυτόχρονα την ευκαιρία να την απολαύσουν στο σινεμά (κι αν ήταν σε θερινό, ακόμα καλύτερα).
Η αλήθεια είναι, πως η συγκεκριμένη ταινία ταιριάζει να τη δει κανείς είτε σε θερινό με μία μπύρα στο χέρι, είτε το φθινόπωρο στο σπίτι του, αγκαλιά με τις κουβέρτες. Η φύση της είναι τέτοια ώστε να μπορεί να προβληθεί σε οποιαδήποτε συνθήκη, χωρίς να αλλάζει η εμπειρία των θεατών. Το “Humanist Vampire” πρόκειται για μία απολαυστική μαύρη κωμωδία με πολύ ωραία σκηνοθεσία και εξαιρετικά επιλεγμένο soundtrack, το οποίο δένει απίστευτα με την ατμόσφαιρα που έχει δημιουργήσει η ταινία. Η πλοκή είναι αρκετά απλή, με αρχή, μέση και τέλος, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι παρουσιάζει κάποια έλλειψη ή ότι περνάει αδιάφορη. Το ακριβώς αντίθετο μάλιστα.
Πρωταγωνίστρια της ταινίας είναι η Sasha, μία εξηντάχρονη βρικόλακας, η οποία αρνείται να σκοτώσει ανθρώπους προκειμένου να τραφεί. Η συμπόνια της την καθιστά παρία μέσα στην ίδια της την οικογένεια, καθώς αποτυγχάνει να ανταποκριθεί όχι μόνο στις δικές τους προσδοκίες αλλά και σε αυτές του είδους της. Η οικογένεια της δεν την καταλαβαίνει, εφόσον για τους ίδιους αυτό που απωθεί τόσο πολύ την Sasha, αποτελούσε ανέκαθεν μία δεδομένη πραγματικότητα. Μάλιστα, στα δικά τους μάτια αποτελεί έναν μάλλον “ελαττωματικό” βρικόλακα, εφόσον αρνείται να κάνει αυτό που προστάζει η φύση της. Αυτό λοιπόν που αντιλαμβάνονται ως αδυναμία, είναι στην πραγματικότητα η πίστη της στην αξία της ανθρώπινης ζωής.
Μία μέρα, η Sasha γνωρίζει τον Paul, έναν έφηβο με αυτοκτονικές τάσεις εξαιτίας του μπούλινγκ που υφίσταται από τους συμμαθητές του. Από την αρχή της γνωριμίας τους καθίσταται εμφανές πως οι δυο τους αποτελούν δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, γεγονός που τους καθιστά συμβατούς με έναν μάλλον παράδοξο τρόπο. Από τη μία πλευρά, η Sasha προτιμάει να πεθάνει -παρόλο που στην πραγματικότητα δεν επιθυμεί κάτι τέτοιο – παρά να σκοτώσει κάποιον άλλο. Με τη σειρά του ο Paul θέλει να πεθάνει – για τους δικούς του λόγους – και δεν τον πειράζει να δώσει τη ζωή του για κάποιον ‘καλό σκοπό’. Σε ακριβώς αυτό το σημείο είναι που συγκλίνουν οι ιστορίες των δύο χαρακτήρων και από εκεί ξεκινάει η κοινή τους περιπέτεια.
Το “Humanist Vampire” πρόκειται για μία από τις ταινίες που με τη σειρά τους έρχονται να προστεθούν στο διαρκώς επεκτεινόμενο κινηματογραφικό σύμπαν των βρικολάκων. Το εν λόγω υποείδος χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη εκατοντάδων διαφορετικών ταινιών – και σειρών – από το κλασικό και αγαπημένο “Dracula”, που κατέχει ξεχωριστή θέση στις καρδιές όλων, μέχρι το αναζωογονητικό και εθιστικό “Interview with the Vampire”, που κερδίζει όλο και περισσότερο την αγάπη του κοινού. Ανήκοντας πλέον και το ίδιο στη συγκεκριμένη υποκατηγορία, το “Humanist Vampire” αποτελεί αναμφίβολα μία πνοή φρέσκου αέρα τόσο για το ίδιο το είδος όσο και για τους θαυμαστές του.
Η ταινία καταφέρνει να αφήσει το δικό της ξεχωριστό σημάδι και να προφέρει κάτι καινούργιο στο είδος, κερδίζοντας κατευθείαν το ενδιαφέρον των θεατών. Ταυτόχρονα, αποτίει και ένα φόρος τιμής σε αντίστοιχες ταινίες (και σειρές) που έχουν κυκλοφορήσει στο παρελθόν, μέσω έμμεσων αναφορών σε αυτές. Άλλωστε, οι επιρροές από προϋπάρχοντα δημιουργήματα είναι αναπόφευκτες, ειδικά όταν αναφερόμαστε σε ένα είδος που είναι υπαρκτό σχεδόν εκατό χρόνια. Προσωπικά, μου αρέσει πάρα πολύ όταν οι μοντέρνες ταινίες αντλούν έμπνευση από τις παλαιότερες, καταφέρνοντας παράλληλα να εγκαθιδρύσουν τη δική τους παρουσία, τόσο στο είδος όσο και στον κινηματογραφικό χώρο, και να καταστήσουν φανερά τα στοιχεία εκείνα που τις καθιστούν νέες και ξεχωριστές.
Το “Humanist Vampire” είναι σίγουρα μία ξεχωριστή ταινία, η οποία έχει πολλές πιθανότητες, με την πάροδο του χρόνου, να κερδίσει μία θέση ανάμεσα στις μοντέρνες κλασικές του είδους της.
