X-Men Dark Phoenix (2019)
Σκηνοθεσία και σενάριο: Simon Kinber
Πρωταγωνιστούν: Sophie Turner, James McAvoy, Michael Fassbender, Jennifer Lawrence, Nicholas Hoult, Jessica Chastain
Εταιρία παραγωγής: 20th Century Fox
Καταλληλότητα: PG 13 (Ακατάλληλο κάτω των δεκατριών ετών)
Διάρκεια: 113 λεπτά
Τον περασμένο Μάρτιο, ο κολοσσός του κινηματογράφου που λέγεται Walt Disney, μία εταιρία που έχει υπό την στέγη της άλλα studios όπως την Pixar, την Marvel και την Lucasfilm, εξαγοράζει άλλο ένα μεγάλο studio, την 20th Century Fox σε μία ιστορική συμφωνία που άγγιξε τα 71.3 δισεκατομμύρια δολάρια, κάνοντάς την να έχει το 22 τοις εκατό της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Η συμφωνία αυτή της επιτρέπει να εκμεταλλευτεί άλλα πολύ γνωστά franchises όπως τα Alien, Avatar και Kingsman. Μαζί με αυτά η Disney πλέον έχει και τα δικαιώματα των X-Men. Τί σημαίνει αυτό για εμάς; Σημαίνει ότι το Dark Phoenix που κυκλοφόρησε την προηγούμενη εβδομάδα θα είναι η τελευταία ταινία της σειράς και θα δώσει ένα τέλος στους X-Men όπως τους ξέρουμε τα τελευταία 19 χρόνια, καθώς θα παρουσιαστούν στο Marvel Cinematic Universe μετά από κάποια στιγμή υπό μία άλλη μορφή. Πού κατατάσσεται όμως το Dark Phoenix; Ανήκει στην ίδια κατηγορία με τα Days of Future Past και First Class; Ή στην ίδια κατηγορία με τα Last Stand και X-Men Origins: Wolverine; Για εμένα, είναι κάπου στη μέση μαζί με το Apocalypse. Δεν είναι ούτε η χειρότερη, ούτε η καλύτερη ταινία που μας έχει προσφέρει η σειρά.
Η ιστορία διαδραματίζεται το 1992, σχεδόν μία δεκαετία μετά από τα γεγονότα του Apocalypse. Η κοινωνία φαίνεται να έχει αποδεχτεί πια τους μεταλλαγμένους, με την ομάδα των X-Men που βρίσκεται υπό την ηγεσία του Charles Xavier, να συμμετέχει σε διάφορες αποστολές βοηθώντας αποτελεσματικά την κυβέρνηση. Σε μία από αυτές τις αποστολές καλούνται στο διάστημα για να σώσουν το πλήρωμα ενός διαστημικού σκάφους μετά από μία ηλιακή έκλαμψη. Γίνεται όμως άλλη μία έκρηξη και η Jean Grey απορροφά όλη αυτή την ενέργεια, με αποτέλεσμα να ενισχύονται οι δυνάμεις και να μετατρέπεται στον Μαύρο Φοίνικα, το διαβολικό alter ego της που δεν μπορεί πάντα να ελέγχει. Μετά από ένα τραγικό συμβάν η κατάσταση ξεφεύγει αρκετά. Ο Professor X με τον Μagneto και την υπόλοιπη ομάδα ψάχνουν να βρουν την Jean, o καθένας για τους δικούς του σκοπούς, αφού οι μισοί θέλουν να την σώσουν και οι άλλοι μισοί να την σκοτώσουν.
Ο βετεράνος σεναριογράφος των περισσότερων ταινιών του franchise Simon Kinberg, υπογράφει επίσης το σενάριο του Dark Phoenix σε μία προσπάθεια να μας δώσει μία καλύτερη μεταφορά του Dark Phoenix Saga από το Last Stand του 2007, αλλά κάνει και το σκηνοθετικό του ντεμπούτο σε αυτήν την ταινία. Δεν κρύβω πως μόλις έμαθα ότι θα είναι αυτός ο σκηνοθέτης, πίστεψα ότι ήταν μία λάθος επιλογή λόγω της απειρίας του. Επειδή δεν έχει σκηνοθετήσει τίποτα άλλο ξανά, θεώρησα πως δεν έπρεπε να αναλάβει ένα μεγάλο project όπως αυτό ως την πρώτη του σκηνοθετική δουλειά. Αργότερα, άρχιζαν να γίνονται γνωστές στην δημοσιότητα κάποιες αρνητικές αντιδράσεις από τις δοκιμαστικές προβολές και ξεκίνησαν πολλά επαναληπτικά γυρίσματα. Όλα έδειχναν να οδεύουν προς την καταστροφή. Οπότε όταν πήγα να το δω, μπήκα στην αίθουσα με χαμηλές προσδοκίες. Τελικά αποδείχτηκε πως η ταινία για αυτό που είναι, είναι αρκετά ευχάριστη σε σχέση με αυτά που περίμενα να δω εξαρχής.
Η σκηνοθεσία είναι καλύτερη από ότι νόμιζα μιας και ο Kinberg φαίνεται να έχει μάθει κάποια πραγματάκια από τον Bryan Singer, καθώς υπάρχουν αρκετές καλοστημένες σκηνές με την απαραίτητη ένταση και αγωνία που χρειάζεται. Ένα μικρό προβληματάκι που εξακολουθεί να υπάρχει είναι στο σενάριο. Ενώ το Dark Phoenix είναι μία πραγματικά καλύτερη μεταφορά του έπους του Μαύρου Φοίνικα σε όλα τα επίπεδα από το Last Stand και αυτό είναι γιατί δεν ασχολείται με δύο ιστορίες παράλληλα όπως την προηγούμενη φορά, ο Kinberg φαίνεται να το παίζει εκ του ασφαλούς και να μην αφήνει την Jean να ξεφύγει και να προκαλέσει το χάος που πρέπει. Επίσης δεν υπάρχει αρκετή εξέλιξη των χαρακτήρων αλλά μπορώ να το καταλάβω γιατί υποτίθεται ότι οι προσωπικές τους σχέσεις έχουν χτιστεί στις προηγούμενες ταινίες και τώρα υπάρχει και η ανάγκη για την ανατροπή της καταστροφής με αποτέλεσμα να μην υπάρχει αρκετός χρόνος.
Αυτό που κάνει όμως την ταινία να έχει αξία είναι οι ερμηνείες. Oι James McAvoy, Michael Fassbender και Jennifer Lawrence μπορούμε να πω πια πως δεν μπορούν να παίξουν κακά κάπου, ενώ πολύ καλός είναι και ο Nicholas Hoult ως Beast. Αλλά την καλύτερη ερμηνεία την δίνει η πρωταγωνίστρια του φιλμ, Sophie Turner. Είναι πολύ καλύτερη στον ρόλο από ότι ήταν ποτέ η Famke Janssen στην αρχική τριλογία, φαίνεται πολύ ωραία η εσωτερική πάλη που έχει, παίζει συνέχεια με αρκετά συναισθήματα και έχει βελτιώσει την αμερικανική προφορά από την τελευταία φορά. Επίσης υπάρχει και η Jessica Chastain στον ρόλο της αρχηγού της εξωγήινης φυλής των D’Bari, οι οποίοι κυνηγούν την Jean θέλοντας να πάρουν την δύναμη της ώστε να μπορέσουν να φτιάξουν ένα νέο κόσμο. Θεωρώ πως είναι μία από τις καλύτερες ηθοποιούς που εργάζονται σήμερα αλλά ενώ εδώ είναι καλή, δεν νομίζω πως ήταν ένας ρόλος για δείξει τα υποκριτικά της προσόντα.
Στους υπόλοιπους τομείς, μακιγιάζ και εφέ είναι αρκετά καλοφτιαγμένα και ενδιαφέροντα καθώς μου άρεσαν ιδιαίτερα η απεικονίσεις του Cerebro και των δυνάμεων της Jean. Η μουσική του Hans Zimmer που είναι πλέον πολύ εξοικειωμένος με τα μουσικά θέματα σούπερ ηρώων, πλαισιώνει ωραία την ταινία προσθέτοντας ένταση και αγωνία στις σκηνές χαρακτήρων και τις σκηνές δράσης.
Αν εξαιρέσω το μεγάλο λάθος του marketing όπου έδωσαν έναν μεγάλο θάνατο χαρακτήρα από το πρώτο κιόλας trailer και τα προβλήματα του σεναρίου που ανέφερα παραπάνω, το Dark Phoenix είναι μία ευχάριστη προσθήκη στο canon της σειράς των X-Men, με πολύ καλές ερμηνείες και καλοστημένες σκηνές χαρακτήρων χωρίς όμως να αποτελεί ένα ένδοξο τέλος της σειράς της FOX. Αξίζει όμως οι fans της σειράς να το τιμήσουν στις κινηματογραφικές αίθουσες όπως και οι υπόλοιποι moviegoers γενικότερα. Μπορείτε επίσης να διαβάσετε το αφιέρωμά μου στους X-Men, από την αρχή της σειράς μέχρι σήμερα.
