Το «Your Vice Is a Locked Room and I Only Have the Key» του 1972 (γνωστό και με μικρότερους τίτλους όπως «Eye of the Black Cat», «Gently Before She Dies» και «Excite Me!») είναι ουσιαστικά η τρίτη κατά σειρά μεγάλη giallo επιτυχία του σκηνοθέτη Sergio Martino μετά το «Strange Vice of Mrs. Wardh» και το «Case of the Scorpion’s Tail» του 1971. Η ιστορία ακολουθεί τον Ολιβιέρο, την “εγκλωβισμένη” συναισθηματικά και κυριολεκτικά σύζυγό του και τις “συγκρατούμενες” ερωμένες του.
Ο Ολιβιέρο είναι ένας αλκοολικός, αποτυχημένος συγγραφέας. Ορκισμένος αρνητής του οποιουδήποτε συναισθήματος και αδίστακτα βίαιος ως προς την γυναίκα του, την οποία απατά επανειλημμένα, το μόνο ιερό για εκείνον παραμένει η νεκρή μητέρα του αλλά και η παρουσία της στον χώρο με τον οποιοδήποτε τρόπο. Ένα από αυτά που την θυμίζουν είναι ο μικρός Σατανάς, ένας μαύρος γάτος που παρακολουθεί τα δρώμενα κρυμμένος κάθε φορά και σε διαφορετική γωνία του σπιτιού, τον οποίο ο Ολιβιέρο λατρεύει ενώ η γυναίκα του, η Ιρίνα, μισεί θανάσιμα. Ισχυρίζεται πως είναι απεσταλμένος από την μισητή πεθερά της και ότι το όνομά του προέρχεται καθαρά από αυτό που πρεσβεύει.
Το «Your Vice Is a Locked Room and I Only Have the Key» εκτυλίσσεται σε μια πελώρια νεοκλασική Ιταλική έπαυλη. Τους χαρακτήρες περικλείει μια ατελείωτη ραστώνη στα όρια της πλήξης, χάρη στην οποία μάλιστα το αρχοντικό της μητέρας του Ολιβιέρο έχει πλέον μετατραπεί σε ένα “κομψό” μπουρδέλο. Ενίοτε πάλι, ο πρωταγωνιστής διοργανώνει ορισμένες μίζερες δεξιώσεις με σκοπό να πιει, να συνευρεθεί ερωτικά με όποια κοπέλα επιθυμεί εκείνη την ώρα και κυρίως για να ξεφτιλίσει εθιμικά την άμοιρη σύζυγό του όπως και όποτε μπορεί.
Στην θεόρατη έπαυλη διαδραματίζεται μια σαδιστική ιστορία μυστηρίου και φρικτών δολοφονιών, ξεκινώντας από την καμαριέρα του ζευγαριού. Έκτοτε καθεμία γυναίκα που φοράει το πολύτιμο φόρεμα της μητέρας του Ολιβιέρο βρίσκεται νεκρή, ένα σημαντικό σημάδι που θα μπορούσε να οδηγήσει στην πιθανή κατηγορία του για τα χυδαία εγκλήματα. Αργότερα, τα “Σόδομα και Γόμορρα”, έρχεται να συμπληρώσει και η όμορφη ανηψιά του Ολιβιέρο, της οποίας ο λόγος προελεύσεως, παραμένει μέχρι στιγμής ένα μεγάλο ερωτηματικό.
Το «Your Vice Is a Locked Room and I Only Have the Key» απαρτίζεται από ένα κράμα Poeίστικου σύμπαντος και μια γοτθική αύρα που μας θυμίζει τις απαρχές της συναρμολόγησης του Ιταλικού αυτού υποείδους, που συμπορεύονται με την κλασική αφήγηση ενός τυπικού giallo, με επαναλαμβανόμενα μοτίβα (ίσως και λίγα περισσότερα από ότι θα έπρεπε) και λίγους, ωστόσο ισχυρούς κινηματογραφικούς θανάτους, που, όπως είθισται, παραπέμπουν σε αληθινά έργα τέχνης. Η φωτογραφία από την άλλη, μας “ξυπνάει” ορισμένες αναμνήσεις από τα μακρινά 70’s και την τόσο ελκυστική τους ανεμελιά, με διάσπαρτα στιγμιότυπα από το πανέμορφο μεσογειακό τοπίο.
Η αφήγηση και η σκηνοθετική τεχνική του Martino όσον αφορά την αποτύπωση της πλοκής, είναι αν μη τι άλλο αμφιλεγόμενη, ιδίως εν συγκρίσει με τους “μάστορες” συναδέλφους του που ειδικεύονται στο είδος. Θα έλεγε κανείς πως εστιάζει περισσότερο στο ερωτικό χαρακτηριστικό του giallo, παραμελώντας πολλές φορές την καλλιτεχνία στο κομμάτι των φόνων, στο οποίο άλλοι κατηγορηματικά “ζωγραφίζουν”. Αφήνει ωστόσο, πάντοτε ένα περιθώριο για μια εμβόλιμη σκηνή πλήρους αρτιότητας να “κλέψει” την παράσταση και να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή του μέχρι και το τελευταίο λεπτό, το οποίο αποσκοπεί στο να αλλάξει άρδην ό,τι είχαμε υποψιαστεί για την εξέλιξη της πλοκής μέχρι πρότινος.
Ο Sergio Martino, μας επιβεβαιώνει πως το δεύτερο σκέλος του τίτλου: «Your Vice Is a Locked Room and I Only Have the Key», αναφέρεται ολοφάνερα στον ίδιο, κάνοντας στην κυριολεξία ό,τι θέλει με την κίνηση της κάμερας, το μοντάζ και τους πρωταγωνιστές του, όσο ταυτόχρονα εξασφαλίζει πως οι μεταβαλλόμενοι χαρακτήρες του, θα πάρουν στο τέλος αυτό που τους αρμόζει και τίποτα λιγότερο. Και μόνον τότε θα πέσουν οι τίτλοι τέλους.
Δείτε το trailer της ταινίας εδώ:
