Περνώντας τα παιδικά και φοιτητικά μου χρόνια σε επαρχιακή πόλη, και χωρίς να χρειαστεί να αποκτήσω κάποια σπουδαία επαφή με την πρωτεύουσα, μου δημιουργήθηκε εύκολα -όπως και σε πολλούς από ότι διαπιστώνω- η ιδέα πως πρόκειται για μια πόλη, τεράστια σε έκταση, με αφόρητη ζέστη, ενοχλητική ατμόσφαιρα, τσιμέντο, απρόσωπους ανθρώπους, άγχος, στρες, κίνηση στους δρόμους και κακοποιούς να σου στήνουν καρτέρι στη γωνιά κάθε πολυκατοικίας. Και είχα δίκιο! Ισχύουν όλα τα παραπάνω. Όχι όμως στον υπερβολικό βαθμό που πίστευα, και οπωσδήποτε όχι σε καθημερινή βάση.
Είναι μεγάλη πόλη, ναι προφανώς, πρωτεύουσα είναι. Έχει αρκετή ζέστη τους περισσότερους μήνες (ειδικά για κάποιον βουνίσιο, σαν εμένα, που έχει συνηθίσει τις καλοκαιρινές βραδιές να τραβάει και δεύτερο σεντονάκι πάνω από το πρώτο αρνούμενος πεισματικά να αποδεχτεί πως “ε, την έχει την δροσούλα του κι απόψε”…), αλλά έχει παραλίτσες σε πολύ κοντινή απόσταση και τα ΜΜΜ διευκολύνουν την μετακίνηση μέχρι εκεί. Η ατμόσφαιρα είναι ενοχλητική, αλλά δεν είναι και Κίνα. Τσιμέντο… Ε ναι, έχει κι από αυτό, δεν διασχίζεις την Πανεπιστημίου με ξύλινη γέφυρα κι από κάτω ποταμάκι, δυστυχώς. Αλλά βρίσκεις γειτονιές με δυόροφα το πολύ και επιπλέον υπάρχουν ταράτσες για να πιεις τον καφέ σου έχοντας όλη την Αθήνα απλωμένη στα πόδια σου. Για το πόσο απρόσωποι είναι οι άνθρωποι, δεν το σχολιάζω καν, ο απόλυτος μύθος. Άγχος, στρες, κίνηση, ε ναι τις καθημερινές ο κόσμος πρέπει να πάει στις δουλειές του και πολλές φορές οι αποστάσεις σε σκοτώνουν. Αλλά γι’αυτό υπάρχει το εκπληκτικό ΠΣΚ στο ημερολόγιο και βρίσκεσαι σε mood διακοπών (χαλλλλαρά που λένε και στην αγαπημένη συμπρωτεύουσα). Εντάξει και «ελαφροχέρηδες» υπάρχουν, αλλά αν είσαι συγκεντρωμένος κι όχι κοσμάρα , δεν θα πάθεις τίποτα.
Αυτό που θα διαβάσεις λοιπόν παρακάτω, είναι κάποια από τα διαμαντάκια της πόλης που θα σε κάνουν να αναθεωρήσεις. Trust me, it works.
Αναφιώτικα
Δε σου προτείνω απλά να κάνεις βόλτα εκεί. ΠΡΕΠΕΙ να κάνεις βόλτα εκεί. Είσαι στο κέντρο της Αθήνας, και σε νησί ταυτόχρονα! Στενά σοκάκια με χαρακτηριστικά λευκά βαμμένα σκαλιά (ξεχάστε τα τακουνάκια), βουκαμβίλιες και γιασεμιά, γάτες και παραδοσιακά πατζούρια. Για να ανέβεις μέχρι τους πρόποδες της Ακρόπολης περνάς κυριολεκτικά μέσα από τις αυλές των ανθρώπων που μένουν εκεί. Μόλις πιάσεις κορυφή, έχεις Ακρόπολη πίσω σου και ολόκληρη την πόλη αραδιασμένη μπροστά σου. (Ήταν η πρώτη επίσκεψη που με έκανε να σκεφτώ πως μπορεί και να μην είναι τόσο άσχημη η πόλη τελικά).
Πλάκα
Αφού θα είσαι που θα είσαι εκεί κοντά, θα πιεις και μια λεμονάδα να ξαποστάσεις στα επίσης γραφικά καφέ της πλάκας. Προτείνω το «Γιασεμί». Εκεί γυρίστηκε το ΑΝ του Χ.Παπακαλιάτη, με πολύ παρείστικη διάθεση, κάθεται ο ένας πολύ κοντά στον άλλον, ακόμη και σε μαξιλάρια στα σκαλιά -με τα κεράκια και τα λουλουδάκια γύρω σου, το φλερτάκι το έχεις στο τσεπάκι. Και να μην το έχεις, δεν γίνεται να μην μπεις σε κλίμα ευφορίας- . Περπάτησε την Διονυσίου Αρεοπαγίτου και χάζεψε το επιβλητικό Ηρώδειο.
Βραχάκια
Από το Θησείο θα ανέβεις σε άλλη μια κορυφή της Αθήνας. Πώς είναι το βραδυνό άραγμα σε παραλία με φόντο όλη τη θάλασσα; Ε, κάπως έτσι θα νιώσεις εκεί πάνω με φόντο βέβαια τα φώτα της πόλης. Προσοχή στους βράχους και πάρτε μια ζακετούλα αν πάτε βράδυ.
Πλατεία Πλαστήρα Παγκράτι
Περιοχή εκτός κέντρου, άρχισε να γίνεται δημοφιλής τα τελευταία χρόνια κι όχι άδικα με πολύ νέο κόσμο, απλωσιά, φύση και μαγαζιά για όλα τα γούστα. Δες το Chelsea Hotel, εναλλακτικό καφέ-μπαρ με καλή μουσική.
Πετράλωνα
Θες τα Άνω, θες τα Κάτω, δεν θα σε αφήσει ασυγκίνητο το συγκεκριμένο μέρος. Άλλη μια περιοχή που παρουσιάζει εντυπωσιακή άνοδο. Κουτούκια και μπαράκια, εκτός του ότι είναι απομακρυσμένα το ένα από το άλλο, θα χρειαστεί να φανείς μέχρι και αδιάκριτος κοιτάζοντας σε αυλές και παράθυρα για να ξεκαθαρίσεις ποιο είναι μαγαζί και ποιο σπίτι. Τα περισσότερα ούτως ή άλλως στεγάζονται σε παλιά αρχοντικά. Αυτή είναι η ομορφιά τους. Για την έξοδο, σου προτείνω το bar «Το κλουβί» .
Μεταξουργείο
Έχει καθιερωθεί ο Κυριακάτικος καφές τα πρωινά -ή μάλλον τα μεσημέρια γιατί προηγείται Σαββατόβραδο- στον Μπλε Παπαγάλο, στέκι γνωστών καλλιτεχνών, στη πλατεία Αυδή υπό την σκιά των δέντρων. Μη θεωρήσεις πως είναι ερημική περιοχή. Σε κάθε στενάκι θα βρεις μαγαζιά κρυμμένα από φυτά.
Νέα Σμύρνη
Η Νέα Σμύρνη σφύζει από ζωή. Στην πλατεία θα βρεις ό,τι θέλεις. Ροκ μαγαζιά, μουσικά καφενεία, ταβερνάκια, κι αν δεν θες κάτι τέτοιο απλά κάθησε στα παγκάκια γύρω από τα συντριβάνια. Πάλι όμορφα θα περάσεις.
Κουκάκι
Θα εντυπωσιαστείς από το πόση φύση έχει αυτή η συνοικία. Θερινά σινεμά, μικές πλατείες και χουχουλιάρικα μαγαζιά. Ψάξε τον Κρίκο, θα νιώσεις λες και είσαι σε σπίτι φίλων και θα μπεις στην παρέα των ιδιοκτητών.
Αιγάλεω
Όσοι μένουν στο Αιγάλεω δεν χρειάζεται να βγουν κέντρο για να δουν κάτι διαφορετικό. Υπάρχουν ήδη πολλές επιλογές για να μη βαρεθεί κάποιος εκεί. Πάρε μια δόση μαγείας από το Cap Cap. Θα ξαναπάς Αιγάλεω για αυτό το μαγαζί και μόνο.
Γλυφάδα
To εσωτερικό του παραθαλάσσιου πολυχώρου Balux στην Γλυφάδα
Σε βγάζω λίγο εκτός κέντρου για κλείσιμο, αλλά δεν θα μπορούσε να μην μπει στην δεκάδα με τις αγαπημένες περιοχές. Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το αγόρι μου είναι η φάση. Όχι, δεν είναι έτσι, ψέμματα λέω. Κοκτέιλ, πολλή θάλασσα και πολλή μουσική είναι η αλήθεια. Κοσμοπολίτικη περιοχή, μεγάλα και γνωστά κλαμπ, ενδείκνυται και για πρωί – οι παραλίες το καλοκαίρι είναι ασφυκτικά γεμάτες- αλλά και για βραδυνές εξόδους.
Δύσκολο να συγκεντρώσεις τα αγαπημένα λημέρια σε ένα μόνο άρθρο. Δυο χρόνια κι ακόμα ανακαλύπτω περιοχές που γίνονται στέκια. Κάντε βόλτα στη πόλη. Κρύβει περισσότερη ομορφιά από όσο νομίζουμε.
