Τι θέλει να πει ο ποιητής με το “one shoot”; Θα σας εξηγήσω… Μιας και πιάσαμε το παρελθόν τις τελευταίες μέρες λέω να μιλήσουμε για ένα θέμα που το σκέφτομαι συχνά. Βασικά εγώ θα μιλήσω. Και αυτό για το οποίο θέλω να μιλήσω αυτή την φορά είναι για την αξία των αναλογικών φωτογραφικών μηχανών. Για την αξία μάλλον των αναλογικών φωτογραφιών.Των φωτογραφιών φιλμ όπως τις λένε.
Όμως ίσως είναι χρήσιμο να κάνουμε μία ιστορική αναδρομή.Το φιλμ έκανε την εμφάνιση του το 19ο αιώνα και από τότε με την εξέλιξη της τεχνογνωσίας έφτασε στη μορφή που το ξέρουμε και το χρησιμοποιούμε σήμερα .Τα βασικά στοιχεία παραμένουν πάντα σχεδόν τα ίδια. Τα βασικά στοιχεία που χρειαζόμαστε είναι μια κάμερα ,η ταινία του φιλμ και ο σκοτεινός θάλαμος για την εμφάνιση.
Και φυσικά δεν ήταν όπως οι ψηφιακές μηχανές. Δεν υπήρχε το κουμπάκι εμφάνισης των προηγούμενων φωτογραφιών. Δεν μπορούσες σε καμία περίπτωση να δεις ξανά την εικόνα που έβγαλες. Δεν μπορούσες να δεις αν βγήκες όμορφος ή άσχημος και να το διορθώσεις. Είχες μία ευκαιρία. Για την ακρίβεια σε ένα φιλμ είχες 36 ευκαιρίες όλες κι όλες. Και μέσα σε αυτές τις ευκαιρίες δεν μπορούσες να ξέρεις αν έχουν βγει οι φωτογραφίες σου καλές ή όχι.
Αυτό είχε βέβαια τον κίνδυνο του. Μπορεί να πήγαινε στράφι η δουλειά σου . Συχνά ,ακόμη και τώρα αλλιώς περιμένουμε να βγούμε κι αλλιώς βγαίνουμε. Φαντάσου τότε . Δεν μπορούσες και κάπως να το διαπιστώσεις . Έπρεπε να περιμένεις την εμφάνιση εκτός αν έκανες εσύ εμφάνιση σε σκοτεινό θάλαμο –που παρεμπιπτόντως αν μπορούσες θα ήσουν πολύ τυχερός, αλλά αυτό θα το αναλύσουμε σε άλλο επεισόδιο.
Είχε όμως και την χάρη του. Κατ αρχήν σε γλίτωνε από περιττές φωτογραφίες και από αυτή την ατελείωτη διαλογή. Αλλά το σημαντικό είναι ότι μια καλή φωτογραφία είχε μεγαλύτερη αξία απ’ ότι τώρα..Επιπλέον η αναμονή των φωτογραφιών από το φωτογραφείο που θα κάνει την εμφάνιση δεν είναι και τελικά και τόσο κακή. Για την ακρίβεια είναι αυτή που δίνει αξία στις φωτογραφίες. Από τη στιγμή που θα πατήσεις το κλικ μέχρι τη στιγμή που θα πας να πάρεις τις φωτογραφίες σου εμφανισμένες περιμένεις για το αποτέλεσμα. Και οι στιγμή που θα παραλάβεις στα χέρια σου το έργο σου είναι μοναδική. .
Αν το αποτέλεσμα ήταν κακό τότε δεν γυρνούσε πίσω η στιγμή αλλά αν το αποτέλεσμα ήταν καλό η στιγμή έπαιρνε διπλή σημασία. Θα κρατούσαμε στα χέρια μας τις πιο σημαντικές , τις πιο καλές , τις πιο καθαρές αυτές που θα διαρκούσαν για πάντα πια.
